باید آموزش بگیریم تا نقاط ضعف خود را تقویت کنیم.

به نام قدرت مطلق الله
موضوع مقاله: جهان بینی در ورزش
نویسنده مقاله: مسئول ورزش مسافر عباس
قبل از هر چیزی، باید تعریفی از جهان‌بینی داشته باشیم؛ جهان‌بینی یعنی دیدگاه من نسبت به جهان هستی و هر آنچه ادراک، دریافت و احساس می‌کنم. جهان‌بینی یعنی دیدگاه مثبت من نسبت به پیرامون خودم. وقتی دیدگاه من مثبت باشد، هر چیزی که در کنار من باشد، از آن انرژی مثبت دریافت می‌کنم و می‌توانم به‌راحتی مشکلاتم را برطرف کنم. وقتی دیدگاه انسان زیبا شد، حس او نیز نسبت به اطرافیانش تغییر خواهد کرد.
جهان‌بینی در ورزش یعنی من همه چیز را با دیدگاهی مثبت نگاه کنم. به قول آقای مهندس می‌فرمایند؛ «آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست، ظروف تهی است.» انسان در این جهان همان ظرف خالی است که با سیر تکامل، قرار گرفتن در آموزش‌ها و استفاده از تجربیات دیگران، به تکامل انسانی می‌رسد. آدم مقام انسانیت خودش را در یک حلقه جای گذاشته است و ما در این جهان سعی می‌کنیم با در کنار هم قرار گرفتن و بهره‌گیری از تجربیات یکدیگر، بتوانیم به آن مقام انسانیت برسیم. هیچ انسان بدی وجود ندارد؛ همه انسان‌ها محترم هستند و هیچ تفاوتی بین هیچ انسانی نیست، مگر تفاوت در میزان دانایی آن‌ها. میزان دانایی و آگاهی است که بین انسان‌ها تفاوت ایجاد می‌کند.هر انسانی در هر جایگاهی که هست، با خودش تجربیاتی از حلقه ها دیگر آورده است به این حلقه از جهان یعنی زمین خاکی برای تکامل تک‌تک انسان‌ها. به خاطر همین است که آقای مهندس اشاره می‌کنند که آموزش در جمع اتفاق می‌افتد. اگر بخواهیم نگاهی مثبت به جهان‌بینی در ورزش داشته باشیم، این‌گونه است؛ ما در ورزش کلمه‌ای به نام «باخت» نداریم. ما یا پیروز می‌شویم یا می‌آموزیم.

زمانی که پیروز می‌شویم، شادی و خوشحالی می‌کنیم؛ اما زمانی که تیم مقابل به ما پیروز می شود ما آموزش می گیریم، ما کلمه‌ای به اسم «باخت» نداریم. یعنی در واقع باید آموزش بگیریم تا نقاط ضعف خود را تقویت کنیم. در مسابقات شاید درگیری‌های لفظی صورت بگیرد، اما ما باید با نگاهی مثبت به آن نگاه کنیم. شاید خطایی صورت بگیرد؛ من نباید پرخاشگری کنم یا واکنشی منفی نشان دهم. باید با دیدگاهی خوب و مثبت نگاه کنم. در این مواقع، لازم است که جهان‌بینی من نسبت به خطای انجام‌شده بالا باشد و هیچ واکنشی نسبت به کسی که این خطا را روی من انجام داده نشان ندهم. اگر من هیچ واکنشی نشان ندهم، یعنی جهان‌بینی من در ورزش رشد کرده است. جهان‌بینی جوهره رسیدن به مقام انسانیت است. مقام انسانیت، مقامی والا است؛ یعنی وجود ما در این حلقه برای این است که سطح جهان‌بینی خود را ارتقا دهیم و انسانی کامل باشیم. دوری از ضد ارزش‌ها با ارتقای جهان‌بینی صورت می‌گیرد، یعنی نگاه من نسبت به یک‌سری کارها تغییر پیدا کند. اگر ما تغییر نکنیم، هیچ تبدیلی صورت نمی‌گیرد و اگر تبدیلی هم نباشد، «ترخیص» هم اتفاق نخواهد افتاد. برای رسیدن به این سه مورد، باید آموزش بگیریم. این را به یاد داشته باشید؛ کنگره بهترین مکان برای ارتقا در موضوع جهان‌بینی است. جهان‌بینی راهی است برای رسیدن به مقام انسانیت، پس آن کنیم که فرمان است.

تایپ و تنظیم: همسفر امیرحسین لژیون دوم