مشارکت همسفران لژیون ششم در مورد دستور جلسه جهانبینی در ورزش:
همسفر زینب:
همه ما انسانها برای زندگی سالم نیاز به جسم سالم داريم و برای سالم نگهداشتن این جسم دو راه وجود دارد یکی تغذیه سالم و دیگری ورزش است. از قدیم گفتهاند: عقل سالم در بدن سالم است؛ اگر جسم سالم باشد روح و روان هم سالم خواهد بود. ما انرژی خود را از ورزش کردن به دست میآوریم به همین علت در کنگره۶۰ موضوع ورزش از اهمیت بالایی برخوردار است. هر شخص در کنگره۶۰ باید یک رشته ورزشی داشته باشد؛ چون ورزش مکمل درمان است. آقای مهندس میفرماید: یا میبریم یا میآموزیم هیچ باختی در کار نیست. هر فردی که جهانبینی در ورزش را فرا گرفته باشد همیشه برنده است.
جهانبینی در ورزش؛ یعنی فرد با اخلاق، رفتار و کردار درست در مسابقات ورزشی حضور داشته باشد. در کنگره۶۰ نقش ورزش به اندازهای مهم است که فرد در اعلام سفر باید رشته ورزشی خود را بگوید؛ پس رشته ورزشی بخشی از هویت شخص است. آقای مهندس میگویند: بدن و جسم انسان طوری خلق شده که هر چقدر در حد تعادل کار کند قویتر و نیرومندتر میشود. جسم ما شهر وجودی و خانه ما است؛ در نتیجه نیاز به مراقبت و رسیدگی دارد و باید آن را با ورزش سالم و سرحال نگه داریم.
همسفر شادی:
در کنگره۶۰ جهانبینی یکی از پایههای مهم درمان اعتیاد است؛ زیرا تا زمانیکه اندیشه و تفکر انسان تغییر نکند هیچ درمانی کامل نمیشود. هر فردی در کنگره باید رشته ورزشی داشته باشد؛ زیرا ورزش مکمل درمان است؛ اما نوع نگاه ما به ورزش؛ یعنی جهانبینی هم اهمیت زیادی دارد مثلا اگر هدف ما از ورزش فقط بردن باشد در صورت باخت دچار ناراحتی و خشم میشویم؛ اما اگر هدفمان سلامتی، یادگیری و لذت از ورزش باشد در هر شرایطی احساس خوشایندی خواهیم داشت.
فردی که جهانبینی درستی دارد میداند که در ورزش یا میبرد یا میآموزد. او به داور و حریف خود احترام میگذارد و شکست را پلی برای پیشرفت میداند. در مسابقات ورزشی کنترل احساسات و حفظ آرامش از پیروزی مهمتر است؛ چون این رفتار نشانه تعادل درونی است. جهانبینی در ورزش نوری است که مسیر درست را به ما نشان میدهد. اگر با دید درست و نیت پاک ورزش کنیم نه تنها بدن سالمی خواهیم داشت؛ بلکه روان ما نیز در آرامش و تعادل قرار میگیرد. رسیدن به انسانی سالم، متعادل و شاد همان هدف والای کنگره۶۰ است.
همسفر میترا:
در کنگره۶۰ یاد گرفتم که ورزش فقط حرکت بدن نیست؛ بلکه نوعی تجلی از جهانبینی درست است. فردی که جهانبینی سالمی دارد به جسم خود احترام میگذارد، از تنبلی و افراط پرهیز میکند و ورزش را وسیلهای برای تعادل بین جسم و روح میداند نه فقط برای ظاهر یا رقابت. قبل از ورود به کنگره من ورزش را یا بیاهمیت میدانستم یا گاهی برای غرور و نمایش انجام میدادم؛ اما وقتی با آموزشهای جهانبینی آشنا شدم فهمیدم ورزش؛ یعنی نظم، پشتکار و احترام به قوانین هستی. در مسابقات ورزشی همان قوانینی حاکم است که در زندگی جاری است مثلا باید تمرین کنی، صبر داشته باشی، شکست را بپذیری و دوباره بلند شوی.
وقتی ورزش با آموزش جهانبینی همراه شود نتیجهاش تعادل در سه مؤلفه جسم، روان و جهانبینی است. ورزش به جسم نیرو میدهد و جهانبینی درست به ذهن آرامش و هدف میبخشد. برای من ورزش در پارک طالقانی یا هر رشتهای در کنگره فقط فعالیت فیزیکی نیست؛ نوعی تمرین برای حضور در لحظه، احترام به دیگران و یادگیری قانون “برد و باخت” است که در کنگره یا میبریم یا میآموزیم هدف قهرمانی نیست. در نهایت ورزش در کنگره به من یاد داد که برای ساختن زندگی سالم، باید جسم خود را بسازم، فکرم را اصلاح کنم و دلم را آرام نگه دارم.
همسفر الهام:
جهانبینی در ورزش به معنای نگرش و دیدگاه فرد نسبت به خودش، دیگران و دنیای اطراف است. این نگرش نه تنها بر روحیه و انگیزه ورزشکار تأثیر میگذارد؛ بلکه نقش بزرگی در تعیین مسیر موفقيت یا شکست او ایفا میکند. در کنگره۶۰ حضور اعضاء در پارک طالقانی و انجام ورزشهای جمعی علاوه بر تقویت جسم به تقویت روان و جهانبینی نیز کمک میکند. باور به توانایی خويش و استفاده از ورزش برای مقابله با مشکلات به هر فردی کمک میکند تا بر بحرانهای زندگی غلبه کند و به سوی رشد و پیشرفت حرکت کند.
یکی از تجربیات من که ارتباط مستقیم با ورزش در تغییر نگرش و بهبود وضعیت روانی دارد به زمان فوت پدرم در سال ۹۱ برمیگردد. در آن زمان به شدت دچار بحران روانی شدم و برای مقابله با این شرایط به روانپزشک مراجعه کردم. ایشان قرص آرامبخش تجویز کردند؛ اما پس از یک هفته با بدتر شدن حالم قرصها را دور ریختم و به ورزش شنا پرداختم. با شنا کردن به طور ناخودآگاه توانستم جسم و روان خود را از این بحران جدا کنم تا به وسیله ورزش احساسات منفی و اضطرابهای درونیام را کاهش دهم. کمکم این تجربه برایم ثابت شد که ورزش بهویژه شنا میتواند بهعنوان یک ابزار قدرتمند برای بهبود سلامت روانی و جسمانی عمل کند.
همسفر زهرا:
در ارتباط با جهانبینی در ورزش اینگونه آموختم که چقدر آموزشهای کنگره در میزان لذت من در بازیها و مسابقات تأثیر دارد. در واقع قبل از ورود به کنگره از برنده شدن و حس برتری داشتن نسبت به دیگران لذت میبردم؛ اما اکنون به لطف کنگره و آموزشهای جهانبینی نوع نگاه من تغییر کرده است. اکنون از حس خوب گروه، تعامل با دوستان و نتیجه کار گروه لذت میبرم و در صورت باخت تجربه کسب میکنم و درس جدیدی میگیرم.
در کنار همه این آموزشهای مفید و مؤثر متوجه شدم حضور مستمر در پارک، ورزش کردن و احترام به قوانین کنگره میتواند به سلامت جسم و روان کمک بسیاری کند و از من یک انسان منضبط و متعهد میسازد؛ زیرا که آموزش در کنار تعهد تأثیرگذار است. من بهعنوان یک مادر و همسر نیاز به جسمی سالم، شاداب و ذهنی آرام دارم و هر دو اینها مکمل یکدیگر هستند. جهانبینی در کنگره به من آموخت برای داشتن جسم و روان سالم باید برای خود ارزش قائل شوم و به بدن خود اهمیت بدهم و در این مسیر حرکت کنم.
همسفر مهناز:
بعد از ورود به کنگره۶۰ تا چند ماه رشته ورزشی انتخاب نکردم و زمان اعلام سفر رشته ورزشیام را پیادهروی میگفتم. زمانیکه در شعبه اعلام کردند برای ورزش بدمينتون ورزشبان میخواهند راهنمایم من را تشویق کرد که این خدمت را شروع کنم. من تا آن زمان حتی راکت بدمينتون هم دستم نگرفته بودم و شناختی در مورد این رشته نداشتم. از زمانیکه ورزشبان شدم هر هفته به پارک میروم، بازی میکنم و لذت میبرم.
هنگامیکه شعبه ما خدمتگزار است دوستان در آوردن و بردن وسایل ورزشی با عشق و محبت کمک میکنند. در زمان برگزاری مسابقات افراد از شهرستانها یا شعبههای دیگر میآیند و با هم مسابقه میدهند و میآموزند؛ زیرا در کنگره برد و باخت معنا ندارد و هدف آموزش است. همه ما از یک منبع آموزش میگیریم که این از تدابیر ارزشمند آقای مهندس است. اعضاء کنگره به هم مهر میورزند و من با تمام وجود خدا را شکر میکنم که در این مکان مقدس قرار گرفتهام.
همسفر رقیه:
ورزش در کنگره۶۰ مکمل درمان است؛ زیرا افراد برای درمان و رهایی آموزش میبینند و جهانبینی آنها در تمام سطوح زندگی تغییر میکند. ورزش جزء بسیار مهمی از فرآیند درمان است. باید قبل از شروع ورزش با تمرین و نرمش، جسم را آماده سازیم تا بدن گرم شود و آسیب جدی به استخوانها و سایر قسمتهای جسم وارد نشود. اگر جسم من در تعادل باشد من میتوانم بهتر تفکر کنم و در هر کاری یا جایگاهی تمرکز داشته باشم.
آقای مهندس به ادامه تحصیل و فعالیت در یک رشته ورزشی توصیه میکنند. امروزه تقریبا اکثر مشاغل فکری و ذهنی هستند و تحرک در آنها بسیار اندک است؛ بنابراین باید یک رشته ورزشی داشته باشیم تا جسم خود یا به عبارتی شهر وجودیمان را سالم نگه داریم. در کنگره چندین رشته ورزشی وجود دارد که رشتههای راگبی و تیراندازی هم جزء آنها است و کنگره در این رشتهها در سطح کشوری مدال قهرمانی آوردهاند و با اینکار خود پیام رهایی از دنیای اعتیاد را به همه انسانها میرسانند.
همسفر محبوبه (پ):
جهانبینی در ورزش یعنی دیدگاه ما نسبت به ورزش و دلیل ورزش کردن چیست؟ یکی از مؤلفههای مهم زندگی انسان ورزش کردن است. همانطور که غذا خوردن برای جسم لازم است ورزش نیز برای سلامت جسم و روان ضروری است تا جسم بتواند به تواناییهای لازم دست پیدا کند. ورزش باعث نشاط، شادی و افزایش اعتمادبهنفس میشود. فردی که در طول روز ورزش میکند معمولا سرحالتر، آرامتر و پرانرژیتر است.
در کنگره۶۰ آموختهایم که ورزش مانند سایر مسائل زندگی قوانین خاص خود را دارد؛ اگر این قوانین را بیاموزیم و به اجرا درآوریم به جسمی سالمتر و روان متعادلتر میرسیم. همچنین یاد گرفتهایم که در ورزش برد و باختی وجود ندارد یا میبریم یا میآموزیم. به راستی که اگر در کنگره حضور نداشتیم چنین اصول ارزشمندی را تجربه نمیکردیم. از خدای مهربان و آقای مهندس سپاسگزاریم که این آموزشها را در اختیار ما قرار دادند تا از آن بهرهمند شویم و انشاءالله بتوانیم روزی آن را به دیگران نیز آموزش بدهیم.
همسفر محبوبه (ن):
همه ما در کنگره۶۰ میدانیم که ورزش تأثیر بزرگی بر کیفیت زندگی و انجام کارهای روزانه دارد. ورزش تنها تقویتکننده جسم نیست؛ بلکه آرامشبخش روح، تنظیمکننده افکار و احساسات ما است. بسیاری از افراد بهدلیل کمبود وقت از ورزش فاصله میگیرند در حالی که بیتوجهی به ورزش همان بیتوجهی به سلامتی جسم و روان است. هدف اصلی از ورزش رسیدن به سلامتی و تعادل است. اگر نگاه ما به ورزش درست نباشد این عمل استمرار پیدا نمیکند؛ اما وقتی از آن لذت ببریم انرژی هم میگیریم و همین باعث ماندگاری و رشد در مسیر ورزش میشود.
در کنگره۶۰ آموختهایم که تعادل بالاتر از درمان است. وقتی در کنار ورزش بتوانیم تغذیه سالم و نظم را در زندگی داشته باشیم به جسمی سالم و ذهنی آرام میرسیم. ورزش در کنگره فقط فعالیت بدنی نیست؛ بلکه ابزاری برای بازسازی سیستمهای بدن، افزایش اعتمادبهنفس، شادی و آرامش درونی است. با داشتن جهانبینی درست در ورزش میتوان به حال خوش، تعادل و سلامتی رسید.
همسفر فائزه:
پارک طالقانی برای اعضاء کنگره۶۰ فراتر از یک فضای سبز است. در حقیقت اینجا مکانی برای احیاء، تولد دوباره و جاری شدن زندگی میباشد. صبحهای جمعه در پارک تنها محل ورزش صبحگاهی نیست؛ بلکه در اینجا نظریه درمان به عمل تبدیل میشود و جهانبینی ما در قالب حرکت و نظم جلوهگر میگردد. پارک طالقانی نماد سفر درونی انسان از تاریکی اعتیاد به روشنایی رهایی است. جهانبینی پارک بر سه اصل احترام، نظم و خدمت استوار است. باخت معنا ندارد و هر لحظهاش فرصتی برای آموزش و رشد است. هر درخت و هر مسیر پیادهروی درسی از زندگی را به ما یاد میدهد. درختان صبر، استقامت و امید را به ما میآموزند. نظم موجود در پارک یادآور نظمی است که باید در درون خود و در مسیر درمان به آن عمل کنیم.
به عنوان یک ورزشبان والیبال جهانبینی در ورزش برایم معنایی عمیقتر دارد. والیبال تنها یک بازی نیست؛ بلکه نمادی از زندگی جمعی و هماهنگی است که با همکاری گروهی، اعتماد و ایمان به هدف میرسیم. منیت در زمین بازی کنار گذاشته میشود و هدف مشترک جایگزین خواستههای فردی میگردد. پارک طالقانی در حقیقت مدرسهای از عشق، معرفت و عمل سالم است. با حضور در پارک، ورزش کردن، شرکت در مسابقات و با هر نفسی که در این هوای پاک میکشیم به جهانبینی کنگره۶۰ و فرمان الهی نزدیکتر میشویم و از ظلمت به طرف نور حرکت میکنیم.
رابط خبری: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر فائزه (لژیون ششم)
ویراستار: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر سارا دبیر سایت
همسفران نمایندگی صالحی
- تعداد بازدید از این مطلب :
193