ورزش در کنگره۶۰، تمرین تعادل، اخلاق و قدرت درونی

همسفر الهام (ورزشبان ایروبیک):

در کنگره۶۰، ورزش ابزاری برای رسیدن به تعادل جسمی، روانی و جهان‌بینی است؛ زیرا درمان، فراتر از ترک و تعادل، فراتر از درمان تلقی می‌شود. اعضا هر هفته در پارک گرد هم می‌آیند تا در کنار هم، با ورزش مورد علاقه‌شان حال خوش را تجربه کنند. در این مسیر، هدف برد و باخت نیست؛ بلکه یادگیری، ادب، احترام و رشد فردی در اولویت قرار دارد. جهان‌بینی ورزشی در کنگره۶۰، ما را با حرمت‌ها و قوانین ورزش آشنا می‌کند و به ما می‌آموزد که در هر مکان، با رعایت نظم، نظافت و اخلاق، پهلوان‌وار رفتار کنیم.

ورزش منظم در کنگره نه‌تنها به سلامت جسم کمک می‌کند؛ بلکه خلق‌وخو، خواب و روحیه فرد را نیز بهبود می‌بخشد. این فعالیت‌ها، از بیماری‌های جسمی پیشگیری کرده و کیفیت زندگی را ارتقا می‌دهند؛ حتی ورزش صبحگاهی، با وجود دشواری اولیه، می‌تواند انرژی روزانه را افزایش دهد و فرد را برای انجام بهتر امور روزمره آماده سازد. در نهایت، ورزش در کنگره۶۰، پلی  میان درمان و تعالی، میان جسم و روح، و میان فرد و جامعه است.

همسفر مهناز (ورزشبان بدمينتون):

در کنگره۶۰، ورزش بخشی جدایی‌ناپذیر از درمان و رسیدن به تعادل جسمی، روانی و جهان‌بینی است. هدف از ورزش، نه کسب مدال؛ بلکه ساختن انسانی سالم، متعادل و اخلاق‌مدار است. فعالیت‌های ورزشی گروهی، به ترمیم ساختارهای آسیب‌دیده بدن، افزایش انرژی و بازسازی سیستم‌های بیوشیمیایی کمک می‌کنند. پذیرش قوانین بازی، تمرینی برای پذیرش قوانین زندگی است و رقابت سالم، اخلاق‌مداری و احترام به دیگران را در دل خود دارد. در این مسیر، فرد می‌آموزد که پهلوان باشد؛ یعنی در کنار تلاش، تواضع، ادب و خدمت را نیز سرلوحه قرار دهد.

ورزش در کنگره، نماد حرکت و پویایی است؛ چه برای مسافران در مسیر درمان، چه برای همسفرانی که با چالش‌های عاطفی روبه‌رو هستند. فعالیت بدنی منظم، با ترشح اندورفین به کاهش استرس، بهبود خواب، افزایش انرژی و بازیابی تعادل روحی کمک می‌کند. دستیابی به اهداف کوچک ورزشی، حس کنترل و موفقیت را تقویت کرده و فرد را در برابر احساس درماندگی توانمند می‌سازد. ورزش گروهی نیز بستری برای ارتباطات مثبت و فاصله گرفتن از دغدغه‌های روزمره فراهم می‌کند، تا همسفران نیز در مسیر رشد شخصی فعال باقی بمانند.

همسفر مرضیه (ورزشبان بسکتبال):

جهان‌بینی؛ یعنی نگاهی که شخص به جهان درون و برون دارد. جهان‌بینی در مورد هر موضوعی می‌تواند باشد که در این دستور جلسه، جهان‌بینی در ورزش مدنظر است؛ یعنی نگرش همسفر یا مسافر به مقوله ورزش چگونه است؟ آقای مهندس می‌فرمایند: «با ورزش در کنگره می‌توانیم قدرت درونمان را به همه نشان بدهیم یا به‌عبارتی مانور ما در کنگره ۶۰، ورزش است.» ورزش برای درمان جسم، روان، جهان‌بینی و برای رسیدن به تعادل لازم و ضروری است. ورزش‌کردن در کنگره برای قهرمانی و بردوباخت نیست؛ بلکه سالم نگاه‌داشتن شهر وجودی خودمان است و مهم آموزش گرفتن در شرایط مختلف است.

به قول آقای مهندس، یا می‌بریم یا می‌آموزیم. هیچ باختی در کار نیست. اگر در ورزش هدفمان صرفاً فقط رسیدن به قهرمانی باشد؛ ولی توجهی به حس خود نداشته باشیم تعادل جسمی ما به‌هم می‌ریزد و دچار آسیب‌دیدگی می‌شویم. آسیب‌دیدگی‌های جسمی باعث ناتوانی انسان می‌شود و دنبال این ناتوانی انسان دچار یأس و ناامیدی می‌شود. اگر کسی که ورزش می‌کند جهان‌بینی درستی نداشته باشد؛ یعنی اخلاق، رفتار و کردار شخص در ورزش درست نباشد، برای قهرمان شدن از راه‌های غیراخلاقی و ناسالم استفاده می‌کند. برای انجام هر کاری اگر فواید، اهمیت و ضرورت آن را بدانیم قطعاً به انجام آن بیشتر می‌پردازیم و نتیجه بهتری می‌گیریم.

رابط خبری: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیرجند