ورزش در کنگره 60، مکمل درمان است

جلسه دهم از دور سیزدهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی امام قلی خان به استادی راهنمای محترم مسافر جهانگیر، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر سعید  با دستورجلسه: «جهان بینی در ورزش» در روز یکشنبه 27 مهر ماه 1404 ساعت 17:00 آغاز به کار کرد.

^{خلاصه سخنان استاد:}
سلام دوستان جهانگیر هستم یک مسافر؛ از نگهبان محترم، بابت واگذاری جلسه امروز تشکر می کنم؛ بعد از گذشت دو سال در خدمت شما عزیزان هستم، قبل از صحبت در رابطه با دستورجلسه، موضوعی را مطرح کنم: نگذارید تا حس یا ارتباطی که با کنگره 60 دارید؛ قطع بشود. اگر ارتباط شما قطع شد، حس های بیرونی منفی، بسیار قدرتمند می شوند. این نیروی های بسیار قدرتمند، می توانند هر انسانی با هر اندیشه ایی را به هر سمت و جهتی سوق دهند.
و اما در رابطه با دستورجلسه هفتگی: ما در کنگره 60 گفته ایم که ورزش به تنهایی درمان نمی کند، اما یک مکمل برای درمان است. پارک یک تفکر عظیم است؛ مقدار زیادی نیرو در یک مکان امن و آرام، با خدمتگزارانی که در حال خدمت به دیگران هستند. پوزش می طلبم بخاطر گفتن این جمله؛ اما بعضی از ما، انسان های اهلی نبودیم؛ انسان های خطرناکی بودیم. اکر ما تمام عمرمان را صرف کسب آگاهی از دانش های کنگره 60 کنیم، باز هم موفق به تمام کردن تمامی منابعِ این مکان نخواهیم شد و این نشان از اهمیت بالای جهان بینی دارد. پارک کنگره 60، جهان بینی کاربردی و پارک نمایندگی یک جهان بینی تئوری است. ما هرچه در نمایندگی یاد خواهیم گرفت را در پارک اجرا می کنیم. قرارگیری در چنین شرایطی باعث می شود تا سطح وضعیت و تعادل مان مشخص شود. پارک های کنگره 60 یکی از راه و روش هایی است که راهنما می تواند رهجویش را بررسی کند و علت مشکلات آن را متوجه شود. کسانی که صاف و فرمانبردار هستند؛ قبل از حضور راهنما در پارک  حاضر می شوند و کسانی که فرمانبردار نیستند؛ یا خواب می مانند، یا شب قبل مهمانی بوده اند و...
این دستورجلسه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است؛ چرا که با احیاء شخص مرتبط است. سفر اولی جسم سالمی ندارد و حتی بعضی از افراد، توانایی راه رفتن را نیز ندارند و حالا قصد آمدن به پارک، و انتظار درمان شدن را دارند. جهان بینی به چند موضوع اشاره می کند؛ طریقه ی ورزش کردن، رفتار و کردار. سفر اولی هایی که به تازگی مجوز ورود به پارک را دریافت کرده اند؛ بایستی به این نکته توجه داشته باشند که: در حال حاضر، شما توانایی لازم برای انجام ورزش های پارک را ندارید و نمی توانید همانند بقیه اعضا ورزش کند. اگر که از دسترس راهنما خارج و درگیر شور بشوید؛ آسیب خواهید دید. من شخصا تجربه چنین داستانی را داشته ام و به خاطر شوری که داشتم، در ورزش باستانی پارک شرکت کردم و صدمه ای دیدم که تا به امروز آن را با خود حمل می کنم. اما همین افراد با ذره ذره حرکت کردن متوجه می شوند که نیروی‌شان در حال برگشتن است؛ آن هم به واسطه همین ورزش. این مسئله در رابطه با تمامی ورزش ها صدق می کند؛ حتی دارت. یاد دارم یک روز در پارک  3عدد دارت پرتاب کردم و کتف من تا یک ماه از کار افتاد! اینان یعنی جهان بینی، که بدانید و بتوانید مراقب خودتان باشید. اصطحکاک و تنش در اکثر ورزش ها وجود دارد؛ اما به لطف جهان بینی، کنگره 60 این تنش هارا ندارد و اگر وجود داشته باشد، شدت ندارد. کسانی که زمانی در پارک، بسیار بهم ریخته بودند؛ امروزه ایجنت پارک شده اند و این نیز قدرت جهان بینی است. نکته دیگر این است که اگر در پارک، اشتباهی از ما سر بزند؛ کسی ما را نمی بیند بلکه در ابتدا می پرسند: «این شخص رهجوی چه کسی است؟» منظور این است که انگشت اشاره مستقیما به سمت راهنمایان است. با یک حرکت ناپسند ما، تمام زحمات ارزشمند راهنما از بین می رود. آیا اگر جهان بینی نبود، امنیت وجود داشت؟ امنیتی که ما با خیال راحت، خانواده هایمان را بدون هیچ نگرانی به پارک می آوریم. مجددا، این معجزه جهان بینی است. مسئله دیگر، حس ناامیدی است که در دل سفر اولی ها ریشه می کند. ورزش در پارک کنگره 60 یکی از راه هایی است که می تواند به حل این مسئله «ناامیدی سفر اولی ها»کمک کند. اشتیاق ورزش کردن و انرژی حاصل از آن کمک می کند تا امید پیدا کنیم. این ما هستیم که تعین می کنیم در چه شرایطی قرار بگیریم. دیدم کسانی را که دیگر به کنگره 60 نمی آیند اما 20 سال به طور مداوم، در پارک حاضر می شوند؛ این یعنی «حلقه اتصال». بایستی احیا بشویم، سالم بشویم و قوی بشویم. اگر روان و جسم سالم نباشند؛ ما نمی توانیم زندگی کنیم.

^{اعلام رهایی:}

^{اهدای نشان پیمان وادی هشتم:}

^{تایپ: مسافر اهورا 16
عکاس: مسافر اشکان لژیون 9
تنظیم و ارسال مطلب: مسافر جاوید لژیون 18}