در «سیدی ورزش۲» برای من این حقیقت روشن شد که ورزش تنها حرکت دادن بدن نیست، بلکه پلی است میان جسم، روان و جهانبینی. مهندس دژاکام در این بخش میفرمایند: ورزش اگر با نظم و استمرار انجام شود، در سیستم انرژی انسان تأثیر میگذارد و باعث بازشدن گرههای درونی میشود. این جمله برای من بسیار آموزنده بود؛ چون متوجه شدم که وقتی جسم به حرکت درمیآید، روان آرامتر و اندیشه شفافتر میشود.
ورزش نوعی پالایش درونی است؛ پالایش از خستگیها، ناامیدیها و افکار منفی. من تجربه کردم که پس از ورزش احساس سبکی و امید در وجودم جاری و ذهنم آرامتر میشود؛ در حقیقت، ورزش مانند نوری است که مسیر تعادل را در درون من روشنتر میسازد.
آقای مهندس در این سیدی تأکید دارند که ورزش باید از روی عشق و علاقه انجام شود، نه اجبار. وقتی با عشق ورزش میکنیم، هر حرکت کوچک ما به ذرهای از انرژی مثبت تبدیل میشود. اینگونه ورزش به تمرینی برای نظم، استمرار و احترام به جسم بدل میشود؛ جسمی که امانتی از جانب خداوند است و باید با دقت و عشق از آن نگهداری کنیم.
امروز وقتی در پارک و در جمع ورزشکاران کنگره شرکت میکنم، احساس میکنم نه تنها جسمم تقویت میشود، بلکه در مسیر رشد درونی و شناخت خود نیز گام برمیدارم. از آقای مهندس دژاکام و تمام خدمتگزاران کنگره سپاسگزارم که با آموزشهایشان به ما آموختند که حتی ورزش نیز میتواند ابزاری برای رسیدن به آرامش، عشق و تعادل باشد.
نویسنده: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون اول)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر نازی (لژیون چهاردهم) دبیر سایت
ارسال: همسفر گندم رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ستارخان
- تعداد بازدید از این مطلب :
843