جهان‌بینی یعنی دیدن درست و شناخت درست

آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست، ظروف تهی است. در باب مقوله جهان‌بینی در ورزش ابتدا عنوان کنم که قبل از ورود به کنگره این واژه پر معنا و مفهوم را زیاد شنیده بودم، ولی درک و فهم درستی در مورد آن نداشتم و به سادگی عبور می‌کردم. با آموزشهایی که گرفتم متوجه شدم، جهان‌بینی یعنی دیدن درست، شناخت درست و در پی آن درک درست، نسبت به جهان درون و بیرون. یکی از مولفه‌هایی که از دیر باز، برای احیا و ریکاوری در زمینه جسم و روان انسان‌ها همیشه در صدر قرار داشته و همه پزشکان و متخصصان آن را پیشنهاد می‌کنند، امر مهم ورزش و رابطه مستقیم آن با سلامتی بوده است. زمانی که مسافرم سفر خود را شروع کرد، خیلی طول نکشید که شاهد این شدم، که او هر هفته روزهای جمعه با شور و اشتیاق ساعت شش صبح برای ورزش عازم پارک می‌شد. برایم کاملاً قابل لمس بود که این قضیه چه نقش مهمی در روند درمان او دارد. بعد از گذشت چند ماه خودم نیز وارد این مکان شدم و فهمیدم درمان اعتیاد یک مثلث دارد، که جسم، روان و جهان‌بینی اضلاع آن را تشکیل می‌دهند. در ادامه واقف شدم که در اعتیاد بیشترین قسمتی که آسیب می‌بیند و تخریب در آن بوجود می‌آید، ضلع جسم است و احیا و ریکاوری در این قسمت امکان‌پذیر نمی‌باشد، مگر این که در هنگام سفر کنار مصرف مرتب و درست، داروی شفا بخش اوتی، ورزش نیز مکمل آن باشد تا درمانی بی‌عیب و نقص حاصل گردد و به تعادل جسم، روان دست یابد.

مسئله ورزش در کنگره به قدری ضروری و مهم است که بنیان کنگره جناب آقای مهندس دژاکام دستور جلسه‌ای تحت عنوان جهان‌بینی در ورزش را در لیست دستور جلسات قرار دادند تا افراد بیشتر و بهتر با این امر مهم آشنا شوند. خود ایشان و خانواده محترمشان نیز در این زمینه بسیار فعال هستند و الگوی بی نقص بشمار می‌آیند. بنا بر تجربه‌ای که بدست آوردم، تمامی افرادی که وارد کنگره می‌شوند، چه مسافر و چه همسفر با این هدف بوده که بتوانند اعتیاد، این بلای خانمان‌سوز را درمان کنند. ولی با معجزه‌ای بالاتر از آن روبه‌رو می‌شوند و آن کسب علم و دانش درست زندگی کردن است. در کنگره آموختم اعتیاد یکی از معضل‌هایی بوده که باعث آسیب در جسم و روان من، مسافرم و پسرم شده و بایستی قدم‌های درستی برای بازسازی همه جانبه بردارم. این امر امکان‌پذیر نیست، مگر این که جهان‌بینی، یعنی دیدگاهم را نسبت به خود و جهان اطرافم تغییر دهم و برای تحقق این امر مهم بایستی در کنار استفاده درست از متون وسی‌دی‌های کنگره، ورزش را به عنوان یکی از ابزارهای کمک درمانی، برای رسیدن به تعادل جسم و روان سرلوحه کارهایم قرار دهم و بدانم، آگاه باشم که آموزش و رسیدن به دانایی در بستر جسم و روان بیمار امکان ندارد. در آخر به تمامی عزیزانی که تا الان این امر مهم را جدی نگرفتند توصیه می‌کنم از ساده‌ترین ورزش که در دسترس همگان است و نیاز به ابزار خاصی هم ندارد، یعنی پیاده‌روی شروع کنند و بعد از گذشت زمانی اندک معجزه و تأثیر این ورزش هر چند ساده را در جسم و روان خود ببینند.

نویسنده مطلب: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر بتول (لژیون دوم)
عکاس: همسفر النا
ویرایش: مرزبان خبری همسفر مینا
ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر رقیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رازی