راه در حرکت معنا می‌یابد، نه در سکون

جلسه هفتم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی بندرعباس با استادی مسافرحمید  و نگهبانی مسافر راهنما سبحان و دبیری مسافر حسین  با دستور جلسه " وادی هشتم و تاثیر آن روی من؟ " در روز پنج شنبه  بیست و چهارم مهر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت 17:00 آغاز  بکار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حمید هستم یک مسافر ، در وادی هشتم گفته می‌شود: با حرکت راه نمایان می‌شود.

آقای مهندس این جمله را یک قانون الهی می‌دانند، نه صرفاً یک توصیه ؛ قانون یعنی امری که اجرا شدن آن قطعی است و در آن تردیدی وجود ندارد اما این قانون زمانی عمل می‌کند که مقدمات آن فراهم شده باشد، یعنی تا زمانی که وادی‌های پیشین، از تفکر و حکم عقل تا یافتن مسیر صحیح، به‌درستی درک و اجرا نشود، حرکت نیز ثمربخش نخواهد بود.

در وادی هفتم می‌خوانیم: رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌کنیم، این جمله نشان می‌دهد که حقیقت در جریان حرکت و تجربه به‌دست می‌آید، نه در سکون؛ در کتاب ۶۰ درجه زیر صفر نیز مسیر رشد انسان از بیابان خشک و یخ‌زده آغاز می‌شود و با حرکت تدریجی به سرسبزی و حیات می‌رسد؛ این نمادی از آن است که انسان با حرکت در مسیر ارزش‌ها به تعالی می‌رسد؛ هیچ چیز در جهان ثابت نیست همه چیز در حال تغییر است؛ تنها چیزی که باید همواره ثابت بماند، توجه به صدای عقل است. در متون آسمانی نیز آمده است که خداوند پس از اعطای اختیار به انسان، فرمود: با حرکت راه برایتان نمایان می‌شود، یعنی تا زمانی که در مسیر گام برنداریم، هیچ راهی روشن نخواهد شد.

حرکت زمانی ارزشمند است که بر اساس خواسته‌ی درست و نیت پاک انجام شود، خواسته‌ی صحیح ما را به هدف می‌رساند و این خواسته بدون آموزش و آگاهی شکل نمی‌گیرد؛ علم کنگره علمی تجربه ‌شده است زیرا دانشی که از دل تجربه برخاسته باشد، خطا و نقصی در آن نیست.
در مسیر رشد، گاهی به دوراهی‌ها می‌رسیم؛ آن‌جاست که داناییِ مؤثر شکل می‌گیرد و انسان می‌تواند ارزش را از ضد ارزش تشخیص دهد، جهان بر پایه‌ی تضاد ساخته شده است؛ نور و تاریکی، خیر و شر، در کنار هم معنا دارند؛ اما انتخاب با ماست که در مسیر ارزش‌ها گام برداریم.
آقای مهندس سه مرحله برای جبران خسارت بیان می‌کنند:
۱. جبران خسارت از جسم، زیرا بیشترین آسیب را به بدن خود وارد کرده‌ایم.
۲. جبران خسارت از خانواده، چرا که در برابر آنان مسئولیم و باید متعهد باشیم.
۳. جبران خسارت از جامعه، با انجام کارهای ارزشی و رعایت حقوق دیگران.
در پایان می‌فرمایند: ابتدا باید از وارد کردن خسارت‌های تازه جلوگیری کنیم، سپس خسارت‌های گذشته را جبران نماییم. تنها در این صورت است که حرکت ما در مسیر ارزش‌ها معنا می‌یابد و راه برایمان روشن می‌شود.

تایپ و ارسال: مسافر امیرحسین رهجوی راهنما مسافر علیرضا
عکس و ویراستاری: مسافر سجاد رهجوی راهنما مسافر علیرضا