دلنوشته ای از همسفر حمیدرضا

دل نوشته از همسفر حمید رضا   وادی  هشتم  جبران خسارت
سلام دوستان، من حمید هستم، یه همسفر.
در وادی هشتم به جبران خسارت اشاره شده ممکن است که ما دانسته و یا ندانسته به جسم خود و روان خود، خانواده ، جامعه و طبیعت  تخریب هایی را وارد کرده باشیم؛ بایستی در وحلۀ اول خودمان را ببخشیم و در جبران خسارت و ترمیم و بازسازی جسم و روان خودمان اقدام نمائیم.
وقتی به گذشته نگاه می‌کنم، دلم می‌گیرد از دودهایی که به آسمان فرستادم، از فیلترهایی که روی زمین ریختم... سیگارهایی که نه فقط جسم ام را، بلکه هوای پاک، آرامش خانه، و حتی حال خوب خودم رو خراب می‌کردند.
از "با حرکت راه نمایان می شود" درس بزرگی گرفتم و فهمیدم که سرزنش کردن خودم، نه درختی را سبز می‌کند، نه هوایی را پاک، نه دل کسی رو شاد می کند. به‌جای آن تصمیم گرفتم حرکت کنم، درمان را شروع کنم، و جبران کنم.
هر نفسی که بدون دود می‌کشم، یک هدیه‌ است به خودم، به خانواده‌ ام، به زمین. هر خنده‌ای بدون سیگار، یک نفس تازه‌ است برای طبیعت. هر روزی که سالم‌تر هستم، یک قدم به سمت آشتی با خودم و دنیای اطرافم است.
من هم مثل همه، انسان هستم، اشتباه داشتم، اما حالا می‌دانم که قدرت مطلق و طبیعت، بخشنده‌ تر از آن است که منو به خاطر گذشته‌ ام طرد کند. یاد گرفتم خود را نبخشم، بلکه دوست داشته باشم و به‌جای حسرت، حرکت کنم.

خدمت گزاران سایت همسفران آقا، نمایندگی ستارخان