۱- به رسم کنگره خودتان را معرفی نمایید.
سلام دوستان، جواد هستم یک مسافر.
آخرین آنتیاکس من هروئین و متادون بود.و
به روش DST و با داروی درمان OT، به مدت ۱۵ ماه سفر کردم با راهنمایی آقای امید ایرانمنش.
به لطف خدا، مدت رهاییام ۱۰ سال و ۶ ماه است.
در ادامه، سفر سیگار را نیز انجام دادم؛ به مدت ۱۰ ماه با راهنمایی آقای علی رحیمی، و اکنون ۹ سال و ۶ ماه است که از سیگار رها هستم.
ورزش من در کنگره فوتبال و شنا است.
۲- نظر شما در مورد دستور جلسهی هفته (وادی هشتم و تاثیر آن روی من) چیست؟
من در سال ۹۴ که رها شدم، اتفاقاً دستور جلسه «وادی هشتم» بود و همیشه برای من اهمیت ویژهای داشته است. این دستور جلسه بسیار زیباست و در واقع، همهی وادیها برگرفته از کلامالله هستند و راه و روش درست زندگی را به ما میآموزند.
هر کدام از وادیها، کلیدی دارند که قفلهایی را که خودم بر وجودم زدهام، باز میکنند.
وادی هشتم میگوید: «با حرکت، راه نمایان میشود.»
حتی در کلامالله نیز آمده است: «از تو حرکت، از من برکت.»
ما باید حرکت کنیم تا تلاشمان ثمربخش باشد، چرا که خداوند به حرکت و کوشش ما نمره میدهد، نه به سکون و درجا زدن.
وادی هشتم برای من، بسیاری از چیزها را نمایان میکند؛ هم راه درمان را نشان میدهد و هم بهترین مسیرهای زندگی را. همچنین یادآور میشود که شیطان دشمن آشکار انسان است.
من باید خیلی مراقب باشم؛ زیرا وقتی به کنگره میآیم، نیروهای بازدارنده و شیطان همواره مرا احاطه میکنند تا از مسیر درست منحرف شوم.
امیدوارم بتوانیم هر یک از این وادیها را در زندگی خود کاربردی کنیم تا از راه منحرف نشویم و با صبر، ایمان و تلاش، به ادامهی مسیر رهایی برسیم.
۳- یک خاطره از دوران حظورتان در کنگره ۶۰ بگویید.
در دورانی که لژیون داشتم، در این چهار سال یک رهجو داشتم که هر بار جمعهها که به پارک میآمد، همیشه با یک آنتیایکس جدید و تیپ و قیافهای متفاوت حضور پیدا میکرد؛ مثلاً گاهی عینک دودی میزد و هر بار با یک موتور به پارک میآمد. البته شعبه هم به شیوهای دیگر بود.
این موضوع برای من بیشتر راه را نمایان میکرد که بفهمم چگونه میتوانم با چنین رفتارهایی برخورد کنم و چگونه به او کمک کنم. در اصل، اول به خودم کمک میکردم و گرههای درونی خودم را پیدا میکردم.
اما این رهجو، خدا کمکش کند، بیشتر از مسیر و راه کنگره دور میشد و دچار بسیاری از مشکلات و بلاهایی میشد که در وادی هشتم به آنها اشاره شده است.
۴- لطفاً نظرتان را در مورد ورزش و تأثیر آن بر روند درمان در سفر بیان کنید.
پارک و ورزش بسیار مؤثر و تأثیرگذار هستند. همانطور که آقای مهندس دژاکام در اکثر سیدیها از اهمیت جسم و فیزیولوژی صحبت میکنند، ما نیز باید به جسم خود اهمیت بدهیم.
همین که بتوانیم صبحها از خواب بلند شویم، یک پتو را از خود دور کنیم و جسم خود را به تعادل برسانیم، قدم مهمی در مسیر درمان است. ورزش کردن علاوه بر سلامت جسم، فکر و روان ما را نیز تحت کنترل قرار میدهد.
بنابراین، ورزش نه تنها به جسم، بلکه به روند درمان و بازسازی روانی ما نیز بسیار کمک میکند و نقش کلیدی در موفقیت سفر درمان دارد.
۵- یک پیام به مسافران سفر اول بفرمایید؟
همانطور که در نوشتارها و حتی در پیام وادی نهم آمده است، این پیام برای کسانی است که به دنیای تازه قدم نهادهاند. دنیای تازه یعنی وقتی یک نفر به کنگره ۶۰ میآید، از دود، سیگار و همهی عادات مخرب خداحافظی میکند و مسیر جدیدی را پیش روی خود میبیند.
در این مسیر، ورزش کردن نقش بسیار مهمی دارد؛ کمک میکند جسم خود را تقویت کنیم و در کنار آن، جسم، روان و جهانبینی به تعادل برسد. حضور مستمر در کنگره ۶۰، شرکت در ورزشها و استخر، یا فوتبال و سایر رشتههای ورزشی که صبح جمعهها در پارک برگزار میشوند، به ما انرژی دوباره میدهد و برای جلسات یکشنبه، سهشنبه و پنجشنبه آماده میکند.
این انرژیها به ما کمک میکنند تا در طول هفته قدرت و انگیزهی بیشتری داشته باشیم و بتوانیم آن را در مسیر درمان و تعادل زندگی خود به کار بگیریم.
تایپ: مسافر محمد لژیون ۸ شیخبهایی
ویراستار: مسافر امیرحسین
ارسال مطلب: مسافر احسان
- تعداد بازدید از این مطلب :
137