بازگشت آرام دل به سوی یار

💫 دل‌نوشته‌ای از مسافر محمد

به نام خداوند بخشنده مهربان
سلام دوستان، محمد هستم، یک مسافر.
به نام پروردگاری که محمد را بخشید و بی‌نظیرترین مهربانی‌ها را به او عطا فرمود؛ مدیریتی الهی که این بنده‌ی خوش‌اقبال را در مسیر عاشقی قرار داد تا مزین به صفات الهی شود، به نور یزدان منور گردد و گرما ببخشد به تمام هستی.
هر روز از آفرینش خویش و جهان پیرامونش لذت می‌برد و در هر ثانیه، در دل با معبود خود نجوا می‌کند؛ در آرامشی ژرف و با شکری همیشگی.
اکنون که راه بر او نمایان گشته است، با شوقی فراوان و عشقی عمیق، در مسیر قدم برمی‌دارد. آواز می‌خواند، روحش در رقص است، و در آرزوی رسیدن به آغوش معبود، به سوی آرامشی بی‌نظیر پیش می‌رود تا پاسخ‌گوی ندای الهی باشد:
«یا أیتُها النَّفسُ المطمئنَّه، ارجِعی إلی رَبِّکِ راضیةً مرضیّةً»
چنین قفسی سزای من خوش‌الحان نیست،
روم به روضه‌ی رضوان که مرغ آن چمنم...
با سپاس فراوان از راهنمای بزرگوارم، آقا محمود عزیز از لژیون پنجم، و تمامی خویشان و هم‌سفران گرامی‌ام که در این مسیر نورانی همراهم بودند.
بدرود با عشق و سپاس 🌺

نویسنده: مسافرمحمد _ لژیون پنجم
ویراستاری و تنظیم: مسافر محمد

«مسافران نمایندگی پروین‌اعتصامی اراک»