حرکت؛ فرصتی برای تجربه و آموزش

امروز می‌خواهم درباره‌ وادی هشتم صحبت کنم؛ وادی‌ای که آغاز و ادامه‌ مسیر را به حرکت گره می‌زند و از مهم‌ترین وادی‌ها در مسیر رشد و شناخت انسان است. این وادی به من آموخت که از سکون، هیچ چیز به وجود نمی‌آید. همه‌چیز در حرکت شکل می‌گیرد و سپس ساختارها پدیدار می‌شوند. وقتی تصمیم می‌گیریم حرکتی را آغاز کنیم، لازم نیست همه‌ جزئیات را از پیش بدانیم. کافیست نترسیم و قدم اول را برداریم؛ زیرا در جریان حرکت، مسیر به‌تدریج نمایان می‌شود.

وادی هشتم می‌گوید: «فقط با فکرکردن و منتظرماندن، هیچ راهی روشن نمی‌شود. حرکت الزامی است.» اما این حرکت باید با آگاهی، تفکر و برنامه‌ریزی همراه باشد، نه بی‌گدار به آب زدن. برای حرکت، باید خواسته‌ خود را مشخص کنیم. باید بدانیم دقیقاً چه می‌خواهیم: ترک اعتیاد، بهبود روابط، ادامه‌ تحصیل، یافتن شغل یا رسیدن به آرامش درونی. اگر خواسته‌ واقعی در درون ما وجود نداشته باشد، هیچ حرکتی آغاز نخواهد شد.

در مسیر حرکت سختی‌ها، ترس‌ها و نیروهای منفی پدیدار می‌شوند؛ اما اگر با ایمان ادامه دهیم، راه درست کم‌کم آشکار می‌گردد. در این میان باید مراقب باشیم تا از راه‌های ضدارزشی و فریبنده دوری کنیم؛ زیرا انتخاب مسیر درست، بخش مهمی از رشد در حرکت است. حرکت، فرصتی است برای تجربه و آموزش. در جریان حرکت است که از خطاها و بازخوردها می‌آموزیم و مسیر خود را اصلاح می‌کنیم. شاید نتیجه زود به دست نیاید؛ اما صبوری و استمرار باعث می‌شود ساختارها شکل بگیرند و هدایت الهی نمایان شود. من خودم گاهی به خاطر ترس و نداشتن ایمان کافی متوقف می‌شدم؛ چون می‌خواستم همه‌چیز را قبل از حرکت بدانم؛ اما فهمیدم تا وقتی دست به عمل نزنم، هیچ راهی روشن نمی‌شود. باید حرکت کنم، با تفکر و آگاهی و از موانع درس بگیرم، نه اینکه با دیدنشان متوقف شوم؛ چون موانع بخشی از مسیر رشد ما هستند.

وقتی حرکت آغاز می‌شود، نیروهای مثبت نیز به یاریمان می‌آیند و مسیر را روشن‌تر می‌کنند. در طول حرکت، باید آرامش و تعادل را حفظ کنیم تا از مسیر دور نشویم. در هر کاری؛ حتی اگر کامل نیستیم، باید شروع کنیم؛ زیرا با آغاز حرکت، مسیر درست خودش را نشان می‌دهد. مثل کسی که تصمیم می‌گیرد ورزش کند؛ در ابتدا سخت است اما به مرور بدن و ذهن هماهنگ می‌شوند و ادامه دادن آسان‌تر می‌شود.

پس بیاییم خواسته‌ درونی خود را پیدا کنیم و با یک قدم کوچک اما واقعی، آغاز کنیم؛ مثلاً رفتن به جلسه یا مطالعه‌ یک وادی؛ زیرا تنها در حرکت است که زندگی معنا می‌یابد و رهایی آغاز می‌شود.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
رابط خبری همسفر سمیه ن رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
ارسال همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) نگهبان سایت