مسیر زندگی انسان محل سیر و حرکت است

جلسه دهم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی طارم با استادی مرزبان همسفر سمیه، نگهبانی همسفر بهناز و دبیری همسفر مرضیه با دستور جلسه «وادی هشتم؛ با حرکت، راه نمایان می‌شود» روز دوشنبه ۲۱ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد. 

خلاصه سخنان استاد:  

از نگهبان جلسه، راهنمای خودم و ایجنت، همسفر پروانه سپاسگزارم که اجازه دادند بار دیگر این جایگاه را تجربه کنم و از همه شما عزیزان آموزش بگیرم. دستور جلسه‌ امروز وادی هشتم؛ با حرکت، راه نمایان می‌شود. این وادی نیز مانند سایر وادی‌ها یکی از زیباترین و کارآمدترین قوانین هستی و زندگی را به نمايش می‌گذارد و به ما آموزش می‌دهد.

با حرکت راه نمایان می‌شود، مسیر زندگی انسان، محل سیر و حرکت است، سکون و توقف نیست؛ اگر جای توقف بود که دیگر مسیر نبود؛ بنابراین انسان دائماً در حال حرکت است و هیچ نقطه‌ای وجود ندارد که انسان بگوید مسیر زندگی من تمام شده و به پایان رسیده است.

وادی هشتم یعنی وارد عمل شدن؛ باید از تمامی اطلاعاتی که در مسیر گذشته به دست آورده‌ایم و در کوله‌پشتی خود داریم کمک بگیریم و حرکت کنیم. قانونی که در مورد حرکت وجود دارد؛ این است که وقتی حرکت کنیم و به جلو برویم، کم‌کم ادامه راه هم برای‌مان نمایان خواهد شد؛ اگر خواسته یا هدف خود را جدی نگیریم و به آن فکر نکنیم یا در میانه راه آن‌ها را فراموش کنیم به مقصد نخواهیم رسید.

در زندگی فراز و نشیب‌های بسیار زیادی وجود دارد گرفتاری، بدهی، شکست و ... وقتی می‌خواهیم مشکل‌مان را حل کنیم اول باید فکر کنیم. این وادی به من همسفر می‌گوید؛ باید حرکت کنم و راه را پیدا کنم اگر در یک‌جا ساکن باشم و هیچ حرکتی انجام ندهم؛ باعث می‌شود که به آن هدف‌هایی که می‌خواهم نرسم و از مسیر خارج شوم.

من باید خواسته و هدف مشخص داشته باشم و جهت رسیدن به آن تلاش کنم. زندگی رنج و تلاش است، گاهی راه‌ها سخت، پل‌ها شکسته و دشوار است؛ اما هر گام امیدی نو می‌آورد، رنج، آموختن است و شکست گامی به شدت‌ قدرت‌مند، ادامه بدهیم؛ حتی در تاریکی، چرا که هر لحظه ما را به جایی می‌رساند که توان ایستادن در برابر طوفان را یافته و خودمان را پیدا می‌کنیم.

این وادی دو راه را به ما نشان‌ می‌دهد یکی مسیر ارزش‌ها، تقوا، عشق و صداقت و یکی هم مسیر کینه، نفرت و حسادت، حق انتخاب با خود ما است؛ چون خداوند به انسان‌ها قدرت و اختیار داده است؛ اگر ما در مسیر صراط مستقیم پیش برویم به آرامش می‌رسیم و اگر از مسیر اصلی خارج شویم همیشه در رنج و عذاب خواهیم بود.

ما در کنگره می‌آموزیم که باید حرکت کنیم و در یک‌جا بی‌حرکت و ساکن نباشیم اگر حرکت نکنیم هیچ اتفاقی نمی‌افتد مثل آبی که راکد مانده و به گنداب تبديل می‌شود؛ اگر هم از طبیعت الگو بگیریم می‌بینیم که طبیعت هیچ‌گاه ثابت نیست همیشه در حال تغییر است ما در کنگره آموزش می‌بینیم تا از سکون در بیائیم و جوشش پیدا کنیم.

هرچه این جوشش درونی، بیشتر شود تبدیل به یک رود خروشان می‌شویم و بعد به اقیانوس‌ها می‌رسیم. ما زمانی که خواسته و هدفی داریم باید در مسیر آن خواسته، حرکت کنیم تا به آن هدف برسیم. 

مرزبانان کشیشک: همسفر سمیه و مسافر محسن
عکاس و تایپیست: همسفر نفیسه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی طارم