در سکون زایشی نیست

چهارمین جلسه از دوره اول کارگاه های آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی تربت حیدریه با استادی راهنما همسفر زهره ، نگهبانی همسفر ندا و دبیری همسفر نازنین با دستور جلسه «وادی هشتم ؛با حرکت راه نمایان می شود.» در تاریخ 20 مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد
از نگهبان جلسه تشکر میکنم که استادی جلسه را به من واگذار کردند.امروز می‌خواهم در مورد وادی هشتم صحبت کنم؛ وادی‌ که می‌گوید:«با حرکت، راه نمایان می‌شود.»
بیشترعزیزان اینجا سفراولی هستند و شاید برایشان سؤال باشد که اصلاً وادی‌ها چه فایده‌ای دارند و چرا باید در کنگره ۶۰ آن‌ها را یاد بگیریم؟ همان‌طور که می‌دانید، در کنگره مثلث درمان اعتیاد داریم که از سه ضلع تشکیل شده: جسم، روان وجهان‌بینی.اگر فرد مصرف‌کننده بخواهد به درمان برسد، باید هر سه ضلع این مثلث را به تعادل برساند. وادی‌ها به ما کمک می‌کنند تاجهان‌بینی‌ مان را درست کنیم، یعنی نحوه‌ی تفکر و نگرشمان نسبت به زندگی؛ تا زمانی که جهان‌بینی یک مصرف‌کننده تغییر نکند، حتی اگر جسمش با OT درمان شود، احتمال بازگشت زیاد است. برای همین، کنگره ۶۰ تأکید زیادی بر آموزش جهان‌بینی دارد؛ چون وقتی فکر و نگاه انسان عوض شود، رفتار و حالش هم تغییر می‌کند.
اما ما همسفرها چرا باید جهان‌بینی یاد بگیریم؟آقای مهندس می‌گویند مثل این است که شما سوار ماشینی باشید که راننده‌اش مشروب خورده؛ او چیزی نمی‌بیند، ولی شما همه‌ی خطرها را احساس می‌کنید. در زندگی با یک مصرف‌کننده هم همین است. پس همسفر هم باید آموزش ببیند تا حالش خوب شود و بتواند در کنار مسافر رشد کند.اگر فقط مسافر حالش خوب شود و هم‌سفر آموزش نبیند، فاصله بینشان زیاد می‌شود.
وادی هشتم می‌گوید:«هیچ زایشی بدون حرکت نیست؛ همه چیز در حرکت است.»یعنی تا وقتی حرکت نکنیم، هیچ چیز اتفاق نمی‌افتد.بسیاری از ما فقط فکر می‌کنیم: «از فردا رژیم می‌گیرم»، «یه روزی شروع می‌کنم»، اما هیچ حرکتی نمی‌کنیم. این همان نیروی بازدارنده یا شیطان است که نمی‌گذارد ما قدم اول را برداریم.وقتی به سمت هدفت حرکت می‌کنی، حتی اگر در میانه‌ی راه مشکلاتی بیاید، مسیر خودش را به تو نشان می‌دهد.مثل زمانی که من می‌خواستم خیاطی یاد بگیرم؛ اگر به سختی‌ها و هزینه‌ها فکر می‌کردم، هیچ‌وقت شروع نمی‌کردم. اما وقتی حرکت کردم، خداوند کم‌کم راه را نشان داد، مسافرم هم حمایتم کرد و به هدفم رسیدم.
در انتهای وادی هشتم گفته می‌شود:«اگر می‌خواهی به حال خوش برسی، باید ابتدا تسویه کنی و جبران خسارت انجام دهی.»ما اول از همه به خودمان خسارت زده‌ایم؛ با افکار منفی، ناآگاهی و استرس.بعد به خانواده‌مان، و در نهایت به جامعه.پس باید از خودمان شروع کنیم: آموزش ببینیم، حالمان را خوب کنیم، مهربان‌تر باشیم و آرامش را به خانه برگردانیم.بهترین جا برای این کار، خود کنگره ۶۰ است؛ جایی که یاد می‌گیریم چطور با حرکت، تغییر و جبران خسارت، زندگی تازه‌ای بسازیم.
وادی هشتم به ما می‌گوید:«نترس، فقط حرکت کن. خدا در مسیر، راه را به تو نشان می‌دهد.»
ممنون که با سکوت خود به صحبت های من گوش دادید.

عکاس: همسفر لیلی
تایپ و ویراستاری: همسفر فاطمه
ارسال خبر :همسفر لیلی