نظم، انضباط و احترام در تمام زندگی ما جریان دارد.

جلسه ششم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی بندرعباس با استادی مسافرمحمدامین  و نگهبانی مسافر راهنما سبحان و دبیری مسافر حسین  با دستور جلسه " نظم، انضباط و احترام در کنگره 60 " در روز پنج شنبه  هفدهم مهر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت 17:00 آغاز  بکار کرد:
خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمد امین هستم  یک مسافر دستور جلسه امروز نظم، انضباط و احترام است که من توی دو بخش می خواهم صحبت کنم.
مرحله اول نظم و انضباط ، چون تمام هستی بر حسب نظم و انضباط ساخته شده ما انسان ها به عنوان  جزئی از آن موظف هستیم که بنا بر خواسته هستی و  بنا بر مشیتی که در هستی قرار گذاشته شده نظم و انضباط را رعایت کنیم، در موجودات نظم و انضباط رعایت می شود و انسان ها هم در این موازات قرار می گیرند که برای رعایت و اعتدال و در نظم قرار گرفتن برای هستی این مسئله را حفظ کند.
ما تمدن های بزرگی را داشتیم که بر حسب نظم و انضباط بوده و تمدن های پایداری بودند و تمدن هایی که به این صورت به وجود می  آمدند ابزارهای بیشتری می ساختند، بیشتر تفکر می‌کردند، قلمروی وسیع تری داشتند و موفق تر بودند مثلا در کنار رود دجله یا نیل تمدن هایی که بر حسب نظم و انضباط و احترام به بزرگ تر و یا رئیس قبیله ساخته می شد؛ مسئله نظم و انضباط در جامعه بشری این برای هزاران سال از زمانی که انسان راست قامت به وجود آمد و بعد از آن انسان نیاز به نظم و انضباط و احترام را در خودش حس کرد که بتواند جامعه را به پیشرفت و ترقی برساند.

تصور کنید که هستی مانند یک قطار بر روی ریل در حال حرکت  است و شما کنار آن ایستاده اید و  به آن نگاه می کنید ؛ زمانی که  اعتیاد داشتم آن قطار داشت رد می شد و زمان برای من توقف نکرد و یک دفعه چشم باز کردم و دیدم بیست سال از عمر من گذشته و هیچ پیشرفتی نکرده ام.

وقتی از نظم و انضباط خارج شویم این مسئله برای ما پیش می آید، کنار ریل ترقی، پیشرفت، نظم و انضباط ایستاده ایم و به آن نگاه می کنیم، ما باید خودمان را  در مسیر آن قرار دهیم تا کارها خود به خود و با نظم انجام شود، من اگر هر روز مسواکم را بزنم دندان های سالمی می توانم داشته باشم اما اگر مسواک نزنم دندان های من از بین می رود؛ نظم و انضباط باعث پیشرفت و ترقی  ما می شود اما بدون آن، کاهلی به وجود می آید که جبران آن بسیار سخت است.
در بخش دوم که جناب مهندس دژاکام می فرمایند مرحله احترام است، در این مورد ما باید قوانین برخورد با دیگران را رعایت کنیم. جناب مهندس دژاکام می‌فرمایند که برای صحبت کردن با جنس مخالف از کلمه جان استفاده نکن و من به یاد دارم زمانی که بچه بودم این را برای من بازگو می کردند که وقتی در یک جمعی افرادی از شما بزرگتر حاضر بودند اول دستت را  برای گرفتن دست بزرگترها دراز نکن، آن شخص که بزرگتر است باید دستش را دراز کند که بتوانید شما دست آن را بگیرید.

تایپ و ارسال: مسافر امیرحسین رهجوی راهنما مسافر علیرضا
عکس و ویراستاری: مسافر سجاد رهجوی راهنما مسافر علیرضا