دستور جلسه وادی هشتم، با حرکت راه نمایان میشود است. در حرکت است که همه چیز جاری است و همه چیز در جنبش اتفاق میافتد. هیچ جادهای را نمیتوان با یک نگاه از ابتدا تا انتهای آن دید، مگر اینکه در آن جاده حرکت کنیم. به موازات حرکت ما، راه نیز خودش را نشان میدهد.
با ورود به کنگره۶۰، آموزشهای جناب مهندس و نوشتن سیدیها دریافتیم که با نشستن و توقع داشتن از دیگران، هیچ کاری پیش نمیرود. پس باید حرکت کنم و قدم در مسیر خودسازی بگذارم.
پس از گذر از هفت وادی، وادی هشتم یا راه هشتم، حرکت کردن را به عنوان یک قانون به ما آموزش داد با حرکت، راه نمایان میشود. باید قدم در مسیر بگذارم و حرکت کنم.
این وادی به من آموخت که کولهبار سنگین گذشته را کنار بگذارم. فهمیدم که بیشترین ضربه را خودم به خودم وارد کردهام. پس باید خودم را ببخشم و خسارتهایی را که در اثر جهل، نادانی و غرور به خانواده و اطرافیان وارد کردهام، جبران کنم.
در نهایت باید عینک بدبینی و طلبکاری را از چشمانم بردارم، جبران خسارت کنم و از موانعی همچون ترس که نیروهای تخریبی در طول مسیر بر من تحمیل کردهاند، عبور کنم. این ترسها مرا محکوم به سکون کردهاند و راه را برایم سخت و دشوار جلوه دادهاند.
پس از تغییر حساب و دیدگاه، برای اجرای پیمان وادی هشتم آماده میشوم؛ حرکتی برای رسیدن به آگاهی و جلوگیری از خسارتهای بعدی.
نویسنده: همسفر فرحناز رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون دهم)
رابط خبری: همسفر فرحناز رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرستار
- تعداد بازدید از این مطلب :
127