درمان نیکوتین یکی از عمیق‌ترین و تأثیرگذارترین مسیرهای رشد فردی در کنگره۶۰

در مسیر زندگی گاهی به نقطه‌ای می‌رسیم که انگار تمام راه‌ها بسته‌اند، نور امیدی نیست و تکرارهای فرساینده ما را در خود فرو می‌برند. من به‌ عنوان همسفری که سال‌ها با مصرف قلیان درگیر بودم بارها این حس را تجربه کردم. تصور می‌کردم حال خوبی دارم و مصرف من تنها یک تفریح ساده است؛ اما در درونم نوعی آشفتگی و وابستگی وجود داشت که هر روز من را به حاشیه‌های زندگی می‌کشاند.

ورود به جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰ و آشنایی با وادی‌ها نگاه من را به خودم، زندگی و مقوله درمان کاملاً تغییر داد. در میان تمام آموزه‌ها وادی هشتم یکی از کلیدی‌ترین نقاط تحول من بود. تا زمانی که حرکتی نکنم هیچ راهی نمایان نخواهد شد. در این مقاله می‌خواهم درباره نقش این وادی در درمان نیکوتین با روش DST، اهمیت آموزش جهان‌بینی، تغییراتی که در من و مسافرم ایجاد شد و همچنین نگاهی به چالش تمایل پایین برخی همسفران به درمان نیکوتین صحبت کنم.

وادی هشتم می‌گوید: «با حرکت، راه نمایان می‌شود.» این جمله به ظاهر ساده؛ اما در عمق خود یک فلسفه بزرگ از تغییر را نهفته دارد. پیش از آنکه وارد کنگره۶۰ بشوم؛ مثل بسیاری از همسفران در ظاهر زندگی عادی داشتم؛ اما در درون نوعی وابستگی، بی‌قراری و نارضایتی وجود داشت. فکر می‌کردم مصرف قلیان بی‌خطر است و دلیلی برای کنار گذاشتن آن نمی‌دیدم؛ اما وادی هشتم من را با این حقیقت آشنا کرد که تغییر و رهایی تنها زمانی ممکن است که از جای خود بلند شوم و شروع به حرکت کنم. نه با زور، نه با فشار؛ بلکه با خواست قلبی و تصمیم آگاهانه.

درمان نیکوتین با روش DST و تجربه‌ای تازه از خودشناسی یکی از نعمت‌های بزرگ کنگره۶۰ است. این روش درمانی تدریجی، علمی و هماهنگ با ساختار جسم و روان انسان است. در این مسیر با کمک راهنما و استفاده از آدامس نیکوتین خوراکی وابستگی به‌ مرور کاهش پیدا کرده و در مدت مشخص معمولاً حدود ده ماه به نقطه تعادل و درمان کامل می‌رسد.

تجربه شخصی من از این درمان چیزی فراتر از قطع مصرف بود. احساس سبکی، آرامش درونی، تمرکز ذهن، خواب عمیق‌تر و احساس عزت‌نفس تنها بخشی از نتایجی بود که به آن رسیدم. مهم‌تر از آن اینکه حس کردم بالاخره می‌توانم بدون هیچ وابستگی خارجی خودِ خودم باشم.

آموزش جهان‌بینی مکمل درمان جسم در کنگره۶۰ است و درمان فقط به قطع مصرف محدود نمی‌شود. جهان‌بینی نقش محوری در بازسازی فرد ایفا می‌کند. من یاد گرفتم که وابستگی به قلیان نه فقط از جسم؛ بلکه از باورهای نادرست، خودکم‌بینی‌ها و ناآرامی‌های درونی ریشه می‌گیرد. در جهان‌بینی آموختم باید مسئولیت افکار و انتخاب‌های خود را بپذیرم و نقش بازی نکنم؛ بلکه واقعاً تغییر کنم. به‌ جای سرزنش دیگران روی خود تمرکز کنم و بدانم حال خوش دست‌ یافتنی است در صورتی که مسیر را درست طی کنم. آموزش‌های جهان‌بینی به من کمک کرد تا بفهمم چرا به نیکوتین پناه می‌بردم، چرا از تنهایی یا استرس فرار می‌کردم و چگونه می‌توانم آن‌ها را از ریشه حل کنم، نه فقط با پوشاندن موقتی با دود قلیان یا سیگار.

تجربه دگرگونی در مسافر و همسفر؛ درمان نیکوتین تنها بر من اثر نگذاشت؛ بلکه فضای خانه، رابطه‌ من با مسافرم و حتی کیفیت ارتباط من با اطرافیان نیز تغییر کرد. وقتی هم من و هم مسافرم به شکل موازی در مسیر درمان قرار گرفتیم نوعی هماهنگی، درک، صبر و احترام بین ما شکل گرفت که پیش از آن وجود نداشت. من از همسفری که همیشه نگران، مضطرب و بی‌ثبات بود به انسانی تبدیل شدم که می‌توانست فکر کند، برنامه‌ریزی کند و راهنما باشد نه فقط برای دیگران، بلکه برای خودش.

چالش واقعی؛ امتناع برخی همسفران از درمان نیکوتین یکی از موضوعاتی بود که در مسیر درمان به‌ وضوح دیدم؛ چرا که بسیاری از همسفران تمایلی به درمان نیکوتین ندارند. این موضوع به دلایل مختلفی اتفاق می‌افتد. گاهی به‌ خاطر تصور اشتباه که نیکوتین مهم نیست یا اینکه قلیان و سیگار فقط جنبه تفریحی دارند.

واقعیت این است که وابستگی؛ حتی اگر کوچک یا بی‌خطر به نظر برسد و اگر ریشه‌دار باشد مانع رسیدن به حال خوش می‌شود. وابستگی به نیکوتین اگر درمان نشود می‌تواند ذهن را در یک حالت بی‌تعادلی نگه دارد و در بلندمدت فرد را دچار نارضایتی و تزلزل در تفکر کند.

سؤالی که در ذهن خود و دیگر همسفران است؛ چرا لژیون‌های نیکوتین همسفران خلوت‌تر هستند؟ به نظر من یکی از دلایل استقبال کمتر همسفران از درمان نیکوتین پنهان بودن تخریب آن در ظاهر فرد است. برخلاف برخی از لژیون‌ها مثل لژیون درمان چاقی یا حتی درمان مواد که نشانه‌های تخریب در ظاهر قابل تشخیص است. در مصرف نیکوتین این تخریب اغلب خاموش، تدریجی و درونی است. بسیاری از مصرف‌کنندگان قلیان یا سیگار؛ چون در ظاهر مشکلی ندارند انگیزه‌ای برای ورود به لژیون درمان نیکوتین پیدا نمی‌کنند. همین موضوع باعث می‌شود که برخی از این لژیون‌ها خلوت‌تر باشند، و حتی کسانی که وارد می‌شوند گاهی بدون حمایت مناسب، مسیر را نیمه‌ کاره رها کنند.

تجربه شخصی من نشان داده است که درمان نیکوتین، یکی از عمیق‌ترین و تأثیرگذارترین مسیرهای رشد فردی در کنگره۶۰ است. مسیری که شاید آرام باشد؛ اما ریشه‌ای‌ترین تغییرات را رقم می‌زند. وادی هشتم به من آموخت که اگر به دنبال راهی هستم؛ باید از جای خود برخیزم و حرکت کنم. منتظر بودن، شکایت کردن یا نادیده گرفتن مشکل، راه به جایی نمی‌برد.

درمان نیکوتین با روش DST و در سایه آموزش‌های جهان‌بینی نه‌ تنها وابستگی جسمی من را پایان داد؛ بلکه من را از وابستگی‌های فکری، روحی و عاطفی نیز آزاد کرد. به‌ عنوان همسفری که اکنون راهنما است صادقانه می‌گویم که درمان نیکوتین ارزشمند است؛ حتی اگر ظاهری ساده داشته باشد. حرکت کن، قدم اول را بردار؛ راه خودش نمایان خواهد شد همان‌ گونه که برای من نمایان شد.

منابع: کتاب عشق (آقای مهندس دژاکام)
سایت رسمی کنگره۶۰
مقالات درمان نیکوتین
سی‌دی‌های آموزشی مهندس دژاکام و استاد امین درباره جهان‌بینی و درمان تدریجی
نویسنده و رابط خبری: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر معصومه (نمایندگی اسبیکو خرم‌آباد)
ویرایش و ارسال: مسافر نیکوتین همسفر مهناز رهجوی راهنمای ویلیام‌وایت همسفر ندا (نمایندگی صادق قم)
گروه همسفران ویلیام وایت