این دلنوشته را به رسالت «راهنما» تقدیم میکنم دلنوشتهای برای چشمهساران دانایی، معلمان و راهنمایان عزیز
به نام نقاش مسیری که جز با قلم راهنما کشیده نمیشود. هفتهی معلم و راهنما، این هفته، فصلی است برای تأمل در ماهیت نور و نقش «دستگیر» در تاریکترین پیچهای حیات. معلم، واژهای است که در دایرهی وجودی ما، فراتر از کلاس و کتاب میایستد. او نه فقط دانشی را منتقل میکند؛ بلکه «دانایی مؤثر» را میآفریند؛ دانشی که از سطح ذهن عبور کرده و به عمق حس و جهانبینی ما نفوذ میکند و در نهایت، مسیر رفتارمان را سامان میدهد.
راهنمای عزیزم، تو نه فقط پل، که خودت صراط مستقیمی بودی که بر روی جهل ما کشیده شدی. آمدی تا پرده از تصویر خودمان برداری، تا به ما نشان دهی که این کوهنشینِ آرامِ درون، چگونه میتواند از سنگلاخهای نفس عبور کند. شماتجلی ارادهای هستید که میداند تغییر، نه با حرف، که با عمل و با معماری دقیق جهانبینی ممکن است. شما به ما آموختید که چگونه از توهمات «خواستن» عبور کنیم و به واقعیت «ساختن» برسیم و این، بزرگترین میراثی است که یک انسان میتواند به انسان دیگر ببخشد.
در مسیری که سرشار از دروغهای نفس بود، شما حقیقت ساده صلح را آموختید. دستهایتان، مشعلی بود که نه تنها راه را روشن کرد؛ بلکه جسارت گام برداشتن در نور را نیز در ما زنده کرد. تقدیم به تمام کسانی که با جوهر وجودشان، قلم بر لوحِ تقدیرِ ما کشیدند و با عشق، نام ما را در کتاب رهایی نوشتند. هفتهی شما، هفته درخشش نور بر تاریکیها گرامی باد. جبران این رسالت، تنها با به ثمر رساندن دانایی و انتقال آن به دیگران ممکن است. با احترام و عشقی که هرگز خاموش نمیشود.
نویسنده: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حر
- تعداد بازدید از این مطلب :
107