جلسه سیزدهم از دوره بیستوهشتم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی کاسپین
با استادی مسافر راهنما مجتبی، نگهبانی مسافر بهروز و دبیری مسافر مهدی، با دستور جلسهی «نظم، انضباط و احترام در کنگره ۶۰»، روز سهشنبه 15 مهرماه، ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد
از نگهبان و دبیر محترم تشکر میکنم که یک بار دیگر فرصت خدمت در این جایگاه و آموزشگرفتن برایم فراهم شد.
دستور جلسهی امروز، «نظم، انضباط و احترام در کنگره» است.
الان که در این جایگاه خدمت میکنم، تپش قلب زیادی دارم؛ چون همین ده دقیقه پیش، برای نخستین بار شال راهنمایی را بر گردن خود آویختم. از این بابت بسیار خوشحالم و همین امر نشان میدهد که کنگره بر پایهی نظمی دقیق و حسابشده بنا شده است.
اگر به زندگی انسانهای بزرگ توجه کرده باشید، میبینید که زندگی آنها بر پایهی نظم و انضباط است. مثلاً در ساعت مشخصی میخوابند، در ساعت مشخصی کار میکنند و برنامهی روزانهی منظمی دارند. این موضوع حتی در شرکتهای تولیدی نیز دیده میشود، چون میخواهند بهترین عملکرد و بهرهوری را داشته باشند.
در کنگره ۶۰، وقتی تازهواردین میآیند و هنوز از مواد مصرفی مانند شیره یا متادون استفاده میکنند، اولین کاری که راهنمای آنها انجام میدهد، تنظیم دقیق میزان و زمان مصرف طی دو تا سه هفته است. همهی ما در سفر اول دیدیم که حال و روزمان بهتدریج بهتر میشد. در ادامهی سفر، وقتی برای خواب و بیداری نظم ایجاد کردیم و هر روز سرِ ساعت مشخصی میخوابیدیم و بیدار میشدیم، حالمان بهتر و احساسمان پایدارتر شد.
این نظم دادن باعث میشود چهرهی مسافر به حالت طبیعی خود بازگردد. در مقابل، کسی که در زندگی نظم ندارد، چهرهاش حتی از یک مصرفکننده هم خستهتر و پژمردهتر میشود، چون سیستم فیزیولوژیک بدنش دچار بینظمی شده است.
خدا را شکر که در کنگره روش درمان «DST» یعنی «نظم» را آموختیم. یاد گرفتیم شربت OT را دقیقاً سرِ ساعت، در مقدار مشخص و طبق دستور راهنما مصرف کنیم. همین نظم در مصرف دارو تأثیر زیادی در درمان دارد.
من یاد گرفتم پیش از انجام هر کاری ابتدا تفکر کنم، سپس برنامهریزی نمایم تا در مسیر دچار مشکل نشوم. حتی در چیدمان وسایل خانه، اگر با نظم عمل کنیم، همیشه میدانیم هر وسیله کجاست و سریعتر به آن دسترسی پیدا میکنیم. نظم داشتن در زندگی یعنی برکت داشتن در زندگی.
تمام انسانهای بزرگ و موفق، در زندگیشان نظم، انضباط و تعادل برقرار است. آنها با تلاش و کوشش مداوم، مورد لطف خداوند قرار میگیرند و با عملکرد خوبشان، احترام دیگران را بهدست میآورند.
اولین چیزی که من در کنگره آموختم این بود که بتوانم احترام دیگران را جلب کنم. وقتی این اتفاق میافتد، دیگران نیز روی خوش خود را به ما نشان میدهند.
از اینکه به صحبتهای من توجه کردید، از همهی شما سپاسگزارم.

خدمتگذاران جلسه:
مرزبان کشیک: مسافر مرتضی
عکاس: مسافر امیر
تایپ: مسافر مسعود
تنظیم:مسافرسعید لژیون ۲۳
- تعداد بازدید از این مطلب :
235