ازخودگذشتگی، فهم و بخشش؛ جوهرهٔ خدمت در کنگره ۶۰

اولین جلسه از دور دوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژهٔ مسافران نمایندگی یحیی زارع میبد، با استادی مرزبان محترم مسافر مسلم، نگهبانی مرزبان محترم مسافر مصطفی و دبیری مرزبان محترم مسافر حمید، با دستور جلسه «هفته ایجنت و مرزبان» در روز سه‌شنبه مورخ بیست‌وپنجم شهریورماه ۱۴۰۴، رأس ساعت ۱۷ آغاز شد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز «هفته ایجنت و مرزبان» و تقدیر از این عزیزان می‌باشد. اگر امروز در این جایگاه قرار گرفته‌ام، فقط برای کسب تجربه و آموزش دیدن است. وقتی به گذشته بر می‌گردم و نگاه می‌کنم، اولین ایجنت شعبه یحیی زارع را به یاد می‌آورم؛ آقای مهدی زارع، که به مدت نُه سال از اصفهان به این شعبه در رفت‌وآمد بودند. ایجنت‌های سال‌های بعدی نیز به ترتیب آقایان مرتضی فرقانی، کاظم بهرامی و ایجنت امروز کنگره، جناب اسماعیل رضوانی هستند. هر کدام از این عزیزان بدون هیچ چشم‌داشتی و تنها برای رسیدن به آرامش درونی خودشان، خدمت کرده‌اند و همچنان در حال خدمت هستند.

به تجربه خودم، تمام جایگاه‌ها، جشن‌ها و لژیون‌ها در یک کلمه خلاصه می‌شود: «ازخودگذشتگی، فهم و بخشش». ازخود گذشتگی؛ یعنی گذشتن از وقت، زمان و انرژی خویش تا دیگران به آرامش برسند. بخش مهمی از این کار نیز برای این است که حال دلِ خدمتگزاران خودشان خوب شود. تمام عزیزانی که در کنگره خدمت می‌کنند، بدون هیچ چشم‌داشتی وظیفه خود را انجام می‌دهند. هیچ‌کدام محتاج پول نیستند و همگی با عشق و محبت این کار را انجام می‌دهند، برای اینکه جایگاه خدمت جدیدی را تجربه کنند و ارزش واقعی خدمت را درک نمایند.

خدمت باعث می‌شود ظرفیت انسان بالا برود و بداند که طرف مقابل یک رهجو است که هنوز با بیماری اعتیاد دست‌وپنجه نرم می‌کند. پس باید تحمل شنیدن هرگونه سخنی را داشته باشد و ناراحت نشود. مرزبانان و ایجنت‌ها مجریان قوانین و حرمت‌های کنگره هستند و هیچ قانونی از خود تولید نمی‌کنند. همهٔ این‌ها برای آموزش گرفتن من است؛ برای اینکه بتوانم خودم را درمان کنم و زندگی‌ام را بسازم. در کل، اگر بخواهم مفهوم خدمت در کنگره را به زبان ساده بیان کنم، این است: «دیگران کاشتند، ما خوردیم؛ ما نیز بکاریم تا دیگران بخورند.»

مرزبانان و ایجنت‌ها هم از این امر مستثنی نیستند و همگی برای خدمت کردن و رسیدن به حال خوش در این جایگاه قرار گرفته‌اند. قرار نیست کسی برای خدمتی که انجام می‌دهیم به ما آفرین و احسنت بگوید. همان‌طور که دیگران برای ما زحمت کشیدند، امروز هم وظیفه ماست این کار را برای دیگران انجام دهیم. اگر من خدمت نکنم، هیچ خللی در کنگره یا جایگاه‌ها ایجاد نمی‌شود، زیرا کنگره سال‌هاست پابرجاست و به هدف و برنامه‌های خود ادامه می‌دهد. خدمت در کنگره به‌صورت چرخشی است و باید مرتب بین افراد جابه‌جا شود تا همگان بتوانند از این جایگاه‌ها استفاده کرده، آموزش بگیرند و تجربه‌ای جدید کسب کنند. در سه سالی که در کنگره هستم، کسی را ندیدم که در جایگاه خدمت باشد و حالش خوب نباشد؛ زیرا همهٔ آموزش‌های لازم را دیده‌اند و به قوانین و حرمت‌ها احترام گذاشته‌اند.

این جایگاه مفت و ارزان به‌ دست نمی‌آید، بلکه برای رسیدن به آن زحمت کشیده‌اند. کسی که خدمت می‌کند، هم به دیگران آرامش می‌بخشد و هم خودش به آرامش می‌رسد. اگر بخواهیم در مرتبهٔ اول خودمان را درمان کنیم، باید به متد DST ایمان کامل داشته باشیم و تمام پروتکل‌ها و برنامه‌ها را اجرا کنیم، سپس برای رسیدن به جایگاه‌های خدمت تلاش مضاعف داشته باشیم. جناب مهندس اولین خدمت را به ما کردند و روش درمان اعتیاد را بدون هیچ چشم‌داشتی در اختیارمان گذاشتند؛ روشی بی‌نظیر در دنیا، چراکه تاکنون هیچ‌کس برای بیماری مرموز و پیش‌روندهٔ اعتیاد درمانی نیافته است. بنابراین، خدمتی که من در کنگره انجام می‌دهم قابل‌مقایسه با کاری که جناب مهندس برای ما کرده‌اند نیست؛ پس باید برای آن ارزش قائل شوم.

امروز در جایگاه مرزبانی وظیفهٔ خود می‌دانم از تمام خدمات ایجنت‌ها و مرزبان‌های گذشته یاد کنم، تا روزی دیگران نیز از ما یاد کنند. ما در کنگره آموختیم که اصل خدمت، یادآوری و احترام گذاشتن به دیگران است. بنابراین، من هم باید امروز به وظیفه خود عمل کنم و با تقدیر و تشکر زبانی، قلبی و عملی دین خود را نسبت به این عزیزان ادا نمایم. چیزی که اهمیت ویژه دارد، انجام همین عمل یا نَفس کار است که باعث دلگرمی و انرژی مضاعف خدمتگزاران می‌شود.

مرزبان کشیک: مسافر غلامرضا
ویراستار: مسافر جمال (لژیون ششم)
تایپ: مسافر ناصر (لژیون اول)
عکس: مسافر علی (لژیون هشتم)
ارسال خبر: مسافر سعید (لژیون دوم)