توهم دانایی، مانع رشد می‌شود

استاد امین دژاکام در سی‌دی «هرس» بیان می‌کنند: برای برقراری تعادل میان قانون و محبت، نیازمند دانایی و دانش فراوان هستیم. ساختارهایی که فقط بر اساس قانون یا فقط بر اساس دل عمل می‌کنند، به نتیجه نمی‌رسند؛ اما زمانی که محبت در کنار اجرای قوانین جاری شود، انسان‌هایی خوش‌خلق، سخت‌کوش و جدی پرورش می‌یابند. این تعادل همان چیزی است که در کنگره۶۰ از طریق آموزش‌های جهان‌بینی و خدمت به دست می‌آید.

رسیدن به دانایی مؤثر زمان‌بر است؛ ممکن است مفهومی سال‌ها در ذهن ما ثبت شود اما تا زمانی که در وجود ما نهادینه شود راهی طولانی در پیش داریم. خطر آن‌جاست که انسان تصور کند همه‌ چیز را می‌داند؛ زیرا این توهم دانایی مانع رشد می‌شود؛ بنابراین دانایی واقعی در پذیرش خطا، توانایی عذرخواهی و حرکت در مسیر تعادل است.

قدرت، تنها در توانایی انجام دادن کارها نیست؛ بلکه در توانایی انجام ندادن نیز است. وقتی انسان می‌تواند ضربه‌ای بزند ولی خودداری می‌کند؛ تعادل واقعی شکل می‌گیرد و این موضوع تا زمانی که منیت اصلاح نشود اتفاق نمی‌افتد.

در ادامه، هستی بر اساس مدل‌های مشابه توضیح داده می‌شود. سلول‌های عصبی شبیه درخت هستند؛ دندریت‌ها مانند شاخه، غلاف میلین مانند تنه و آکسون‌ها مانند ریشه، کیهان نیز مانند درختی بزرگ است که میوه‌های آن کهکشان‌ها هستند و ماده تاریک نقش شاخه‌ها و تنه‌های پنهان آن را دارد. این الگوها کمک می‌کنند تا ما جهان‌بینی را بهتر درک کنیم.

تاریکی مانند انگل، تولیدکننده نیست و برای رشد نیازمند پیوند است؛ این پیوند معمولاً از طریق ضربه‌های روحی و عاطفی مانند اعتیاد ایجاد می‌شود. نیروی منفی برای تغذیه خود از زخم‌ها و تکرار خاطرات تلخ بهره می‌برد؛ اگر آگاه باشیم و انرژی خود را در اختیار آن قرار ندهیم، شاخه تاریکی خشک می‌شود و انسان به تعادل بازمی‌گردد؛ حتی احساس گناه نیز در ابتدا هشداری برای اصلاح است، اما اگر ادامه پیدا کند، به ابزاری برای تخریب تبدیل می‌شود.

درختی که درست هرس نشود، کج رشد می‌کند و میوه کمی می‌دهد. انسان هم اگر فقط در یک بعد زندگی کند، خروجی مطلوبی نخواهد داشت. رشد متعادل، به معنای حرکت در چندین جهت است؛ همچنین ریشه‌های قوی تنها با قناعت و شرایط، اندازه و شکل می‌گیرند. درختی که بیش از نیاز خود، آب دریافت کند، ریشه‌ آن ضعیف می‌شود و میوه‌هایش بی‌دوام خواهند بود. همین‌طور انسان نیز اگر بدون تلاش همه‌چیز برایش مهیا باشد، استقامت و توانایی لازم را به دست نمی‌آورد.

در نهایت هرکجا درخت باشد، زندگی و حیات وجود دارد. نیروهای تخریبی تلاش می‌کنند به این درخت پیوند بخورند و از آن انرژی بگیرند؛ اما تنها با آگاهی، گذشتن از منیت و شناخت نیروهای تاریک است که می‌توان مانع آن شد و درخت وجود را سالم و پربار نگه‌داشت.

منبع: سی‌دی «هرس»
نویسنده: راهنما همسفر محبوبه (لژیون هجدهم)
رابط خبری: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون هجدهم)
ارسال: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون بیست‌وششم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی