تمام مشکلات ما به این دلیل بوده که هیچ گونه تفکر و تعقلی در پی آن نبوده است

جلسه دوازدهم از دوره چهل و چهارم کارگاه‌های آموزشی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی راهنمای محترم مسافر احد، نگهبانی مسافر امیر و دبیری  مسافر صابر، با دستور جلسه «وادی هفتم و تاثیر آن روی من» در روز شنبه 15 شهریور ۱۴۰۴ ساعت 17:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر می کنم که امروز در این جایگاه قرار گرفتم تا خدمت کنم و بتوانم از شما عزیزان آموزش بگیرم.
دستور جلسه امروز می گوید رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است، به این معنا که من اگر بخواهم به حقیقت دست پیدا کنم، بایستی تلاش های بسیاری انجام بدهم و به فرامین عقل توجه نمایم.
حقیقت آن چیزی است که من مسیر درست را طی کرده باشم و به نتیجه مطلوب رسیده باشم؛ هنگامی که مسیر درست طی شود می توان حقیقت را دریافت، اگر درمان اعتیاد را در نظر بگیریم، کسی که سفر اول را طی می نماید و به درمان اعتیاد می رسد، در واقع او حقیقت درمان اعتیاد را به درستی درک کرده است، ولی کسی که به تازگی وارد کنگره 60 شده است در واقع درکی از حقیقت درمان اعتیاد نمی تواند داشته باشد.
این وادی انسان ها را به دو دسته خردمندان و کم خردان تقسیم می کند، کم خردی از ندانستن است و این نیست که فرد کم خرد توانایی انجام کاری را نداشته باشد و نتوانسته است برای مشکلش راه حلی پیدا کند.
در این وادی ما می خواهیم راهی را پیدا کنیم تا به اصل مطلب و حقیقت دست پیدا کنیم و این مهم نیازمند این است تا طبق وادی ششم حکم عقل را به عنوان فرمانروا کاملا اجرا نماییم؛ اگر توانستیم اجرا نماییم قطعا خواهیم توانست به حقیقت دست پیدا کنیم و اگر نتوانیم به نتیجه دلخواه دست پیدا نمی کنیم.
به چه دلیل به مسافر سفر اول گفته می شود هفته ای سه جلسه سه ساعته باید در کنگره 60 حاضر شود؟ به این دلیل که راه درست را طی نماید و بتواند به حقیقت درمان اعتیاد دست پیدا کند.
تمام مشکلات ما تا به امروز به این دلیل بوده است که هیچ گونه تفکر و تعقلی در پی آن نبوده که نهایتا به اعتیاد به مواد مخدر ختم شده است و هنگامی که به من تعارف شد که بفرمایید مواد مصرف کنید، من بدون هیچ گونه تفکری مصرف کرده ام.
هنگامی که وارد کنگره 60 می شویم در ابتدا به ما گفته می شود آموزش بگیریم و پس از آن از ما تفکر خواسته می شود به این معنا که چیزهایی را که یاد گرفته ایم وارد محکمه عقل نماییم و در آنجا بسنجیم، اگر درست بود به اجرا در آوریم و طبق دستور جلسه قبلی که دانایی و دانایی موثر بود بایستی چیزهایی را که یاد گرفته ایم به مرحله اجرایی درآوریم  تا به حقیقت و اصل موضوع بتوانیم پی ببریم.
در اینجا تفکر نیز مطرح می شود و وادی تفکر منحصر به وادی اول نمی باشد و در تمامی وادی ها کاربرد دارد و قبل شروع  تمامی وادی ها بایستی تفکر انجام پذیرد و در کتاب الله از واژه (تعقلو) به کرات استفاده شده که اهمیت تعقل کردن و تفکر کردن را برای ما روشن می نماید که در واقع اختیار انسان را به تصویر می کشد که انسان به خودی خود تصمیم گیرنده و تفکر کننده می باشد؛ انسان اختیار این را دارد تا مسیر درست یا نادرست را انتخاب نماید و زمانی که بتواند تشخیص دهد کدام کار درست است به حقیقت ختم می شود و اگر مسیر نادرست را انتخاب نماید به طور قطع آگاهی و دانایی اش در آن حد بوده است و با افزایش دانایی می تواند از تاریکی و ظلمتی که در آن گرفتار است به بالاترین نقاط و درجات دست پیدا کند.
تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر محمد از لژیون دوازدهم