شکر خدایی که زندگی را این‌گونه بنا کرد که در دل سختی‌های زیاد، نعمت‌ها و زیبایی‌های فراوانی را برای بشر قرار داد و به او ماموریت داد تا بعد از تلاش و کوشش برای تکامل خویش تمام توان خود را برای کاهش رنج بشریت به کار گیرد. اینجا کنگره60 است، جایی که انسان‌هایی که هیچ نسبت خونی و پیوندی با یکدیگر ندارند و تنها با حس خودشان یکدگر را پیدا کرده‌اند و در یک مدار قرار گرفته‌‌اند تا از دردهای گذشته‌شان برای هم بگویند. با کلام ساده؛ اما پر از مهرشان به یکدیگر نوید روزهای روشن را بدهند، مژده دهند که پایان شب سیه سپید است. اینجا عزیزانی خدمتگزار هستند؛ ولی نه برای گرفتن نام نشان نه برای ستایش؛ بلکه برای این‌که عشق و حال خوش را به هم نوع خود هدیه بدهند.
اینجا از مال خود می‌بخشند نه این‌که مالشان زیاد است؛ بلکه وسعت دلشان بزرگ است به تازه‌واردین آغوش گرم بدون منت هدیه می‌دهند. این خادمان عزیز در پشت چهره های آرم‌شان قصه‌های پر امید نهفته است برای کسانی که عمق تاریکی‌ها را لمس کرده‌اند و به امید رهایی حال خوش به اینجا قدم می‌نهند. قوانین اینجا برای به رخ کشیدن قدرت وضع نشده‌اند؛ بلکه بر پایه مهر محبت بنا شده‌اند تا با جسم و روان سالم به همه انسان‌ها عشق بورزند؛ زیرا این‌ها خوب فهمیده‌اند که جسم و روان سالم کلید خلاقیت و موفقیت است. در آخر آرزوی سلامتی برای راهنمای عشق و انسانیت، جناب مهندس دژاکام، خانواده محترم‌شان و همچنین تمام خادمین که در این مسیر پر از مهر و محبت خدمت می‌کنند. تشکر از شما عزیزی که با صبر حوصله دلنوشته بنده را مطالعه کردید.
رابط خبری و نویسنده: همسفر سمیه (ی) رهجوی راهنما همسفر بهاره (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پاکدشت
- تعداد بازدید از این مطلب :
5