English Version
This Site Is Available In English

بهای جایگاه

بهای جایگاه

جلسه اول از دوره هشتادوششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی آکادمی به استادی اسیستانت سایت همسفر لیلا، نگهبانی همسفر فریماه و دبیری همسفر لیلا با دستور جلسه «از فرمان‌برداری تا فرماندهی» روز سه‌شنبه ۱۱ شهریورماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را سپاسگزارم که یک‌بار دیگر فرصت دارم روی این صندلی بنشینم و آموزش بگیرم. از ایجنت نمایندگی همسفر گلناز، نگهبان و دبیر که اجازه این خدمت را به من دادند سپاسگزارم. به نگهبان و دبیر جایگاهشان را تبریک می‌گویم. ان‌شاءالله که دوره خدمتی پر باری داشته باشند. دستور جلسه امروز از فرمان‌برداری تا فرماندهی است.

طبق صحبت‌های استاد امین «دستور جلسه برای ما یک مسیر را مشخص می‌کند که هدف این مسیر فرماندهی است». برای درک بهتر موضوع باید معنی فرماندهی را بفهمیم. همان‌طور که در کنگره آموختیم هر چیز دو بخش دارد: صور آشکار و صور پنهان. این مفهوم در مورد فرماندهی نیز صدق می‌کند.

فرماندهی یعنی من در حیطه وسیعی به یک سری نیروها و توانایی‌ها در درون و بیرون خود احاطه داشته و قادر به کنترل و مدیریت آن‌ها باشم. وقتی من یک مهارت، ورزش، هنر یا زبان جدیدی را می‌آموزم و در آن زمینه قدرتی به دست می‌آورم؛ یعنی دایره فرماندهی خود را گسترده‌تر می‌کنم. دستور جلسه عنوان می‌کند برای فرمانده شدن ابتدا باید فرمان‌بردار باشم. از خودم سؤال می‌کنم چرا باید فرمان‌بردار باشم، اصلاً چرا باید فرمانده باشم، مگر فرمانده بودن چه اهمیتی دارد که همه ما قصد داریم به آن برسیم؟

فرمان دادن یکی از مشخصه‌های وجودی انسان است که همه از داشتن آن لذت می‌برند. شخص سالم این قضیه را درک نمی‌کند، بر فرض انسان بیماری که دچار دیابت شده و به دلیل اختلال در سیستم فیزیولوژی نمی‌تواند به میزان دلخواه از مواد غذایی مختلف به‌خصوص شیرینی‌ها میل کند، در این قسمت فرماندهی بدنش از او گرفته می‌شود. استاد امین در این خصوص افراد سالمند را مثال می‌زنند، این افراد به علت کهولت سن و از دست دادن فرماندهی قسمت‌هایی از درون خود، قادر به انجام بسیاری از کارهای گذشته نیستند. یکی از بارزترین نمونه‌های از دست دادن کامل فرماندهی، اعتیاد است.

من همسفر نیز با وجود عدم مصرف مواد به دلیل زندگی کردن در کنار شخص مصرف‌کننده، ناخودآگاه به دنیای تاریکی‌ها کشیده شده و فرماندهی زندگی از دستم خارج شده است. در واقع می‌بایست این اتفاق می‌افتاد تا من بتوانم یک سری از تاریکی‌های وجودم را پیدا کنم. این تاریکی‌ها و ناامیدی‌ها باعث می‌شود که من حرکت نکنم یا خیلی از توانمندی‌هایم را از دست بدهم. اکنون با استفاده از وادی ششم می‌خواهم فرماندهی عقل را به دست بگیرم تا توانمندی بیشتری به دست بیاورم؛ ولی نفس اماره فرماندهی را کامل به دست گرفته است.

نفس اماره یک مصرف‌کننده در دنیای اعتیاد برای خودش و برای ما نیز با وجود ناآرامی‌ها، اضطراب‌ها و استرس‌هایی که داریم، توان حرکت را از ما می‌گیرد. چرا نفس اماره به فرمانده نیاز دارد؟ استاد امین خیلی زیبا توضیح دادند که من اگر بخواهم فرمان انجام کاری را به فردی بدهم؛ باید خودم بتوانم آن کار را انجام دهم. چرا ما از راهنمای خود فرمان‌برداری می‌کنیم؟ زیرا راهنما همان مسیر موردنظر ما را طی کرده و با فراز و نشیب‌های آن آشنا است؛ به همین دلیل ما در کنگره به‌راحتی به راهنما دل‌سپرده و فرمان‌برداری می‌کنیم.

به‌منظور رهایی از نفس اماره نیازمند دانایی مؤثر هستم و این امر فقط با آموزش امکان‌پذیر است. برای آموزش گرفتن به استاد احتیاج دارم؛ پس لزوم نقش فرمانده به‌طور کامل برای من مشخص می‌شود. زمانی که من آماده پذیرش و آموزش پذیر شده، سر تسلیم فرود آورم و بخواهم آگاهی و دانایی خود را افزایش دهم کائنات استادان، فرماندهان، مربیان و ربان خوبی در مسیر من قرار می‌دهند. اگر شاگرد آماده باشد صدای پای استاد را می‌شنود. اگر من آماده و پذیرای آموزش باشم هر صبح که از خواب برمی‌خیزم همه‌چیز می‌تواند آموزگار من شود.

آقای مهندس در سی‌دی فرمانروایان زمان اشاره می‌کنند که انسان‌ها به دو گروه تقسیم می‌شوند. یک عده فرمانروایان زمان و گروه دیگر نابودکنندگان زمان هستند. انسان‌هایی که تولید، آبادانی و سازندگی ایجاد می‌کنند، فرمانروایان زمان هستند. این افراد از خود زایش دارند و شادی و لذت خود را با دیگران تقسیم می‌کنند. گیاهان، حیوانات و هر چیزی که تولید و زایش دارد نیز فرمانروای زمان است. نابود گران زمان نه‌تنها تولید و زایشی ندارند؛ بلکه ویرانگر بوده و از فرمان‌ها سرپیچی می‌کنند.

چرا زمان؟ چون فقط در جهان خاکی و فیزیکی زمان وجود دارد و ممکن است در بعدهای دیگر به این شکل نباشد. فرمانروایان زمان از قانون و فرمان پیروی کرده و جزء نیروهای الهی هستند. فرمان، هر آن چیزی است که در دستورات ادیان و قوانین تمدن‌های مختلف برای رسیدن انسان به صلح، آرامش و سلامتی ذکر شده است. با دقت در عمق تک‌تک فرمان‌هایی مانند پرهیز از دزدی، فساد، تجسس، غیبت و رشوه گرفتن، درمی‌یابم که همه این‌ها برای رسیدن به حال خوب و آرامش درونی است و البته من خودم تصمیم می‌گیرم که در زمره کدام گروه قرار بگیرم.

انسان می‌تواند در یک قسمت به فرماندهی عام یا مرکب برسد؛ یعنی علاوه بر اینکه در صور آشکار و پنهان فرماندهی جسم را دارد، قادر به مدیریت کردن قسمت‌های دیگر زندگی نیز می‌باشد. یک راهنما علاوه بر فرماندهی خودش، فرمانده لژیونش و یک استاندار علاوه بر فرماندهی خودش، فرمانده استان زیر نظرش است. ما بر اساس میزان دانایی، آگاهی و آموزش پذیری در یکی از این گروه‌ها قرار داریم.

زمانی که من به‌عنوان رهجو وارد کنگره می‌شوم اگر به‌صورت واقعی تسلیم باشم؛ باید به صحبت‌های راهنما دقت کنم. وقتی می‌گوید سی‌دی بنویس، تفکر کنم که چرا باید سی‌دی بنویسم، با این کار چه چیزی عاید راهنما می‌شود؟ او که حالش خوب است و برای حل چالش‌ها خودش تلاش می‌کند. در وادی سوم می‌خوانیم که هیچ‌کس به‌اندازه خود انسان به او کمک نمی‌کند. با کمی تفکر در مورد فلسفه کارهایی که در کنگره از ما خواسته می‌شود، متوجه می‌شویم که همه آن‌ها برای رسیدن به آرامش گمشده‌ای که دنبالش هستیم و سلامتی فکر و جسم ما است.

تمام افرادی که در حال حاضر در حیطه کاری خود در جایگاه‌های بالا هستند از فرمان‌برداری شروع کرده‌اند. آن‌ها نیز روزی سفر اولی بودند و روی این صندلی‌ها نشستند. راهنما خواسته سر ساعت بیایند، در آزمون شرکت کنند، نظم را رعایت کنند و سی‌دی بنویسند. آن‌ها هم فرمان‌های راهنما را انجام دادند و طبق اصول و قوانین حرکت کرده، بهایش را پرداختند تا به جایگاه فعلی خود رسیدند.

اگر می‌خواهیم حالمان خوش باشد و لذت در دست گرفتن فرماندهی را بچشیم، ناگزیر و محکوم‌به فرمان‌برداری هستیم. به‌طورقطع افرادی که در جایگاه‌های مختلف به قدرت درون رسیده‌اند درنتیجه تلاش و طی کردن مسیر فرمان‌برداری بوده است؛ یعنی شرط لازم برای فرمانده بودن، فرمان‌برداری است. اولین لذت، حال خوب و انرژی که انسان در این مسیر کسب می‌کند به خودش برمی‌گردد.

شما یک روز امتحان کنید. اگر سر ساعت در جلسه حضور داشته و تکالیف خود را انجام داده باشید، حالتان در لژیون خوب است و حرفی برای گفتن دارید؛ ولی وقتی دیر رسیده و سی‌دی ننوشته باشید، حالتان خوب نیست و سعی می‌کنید در لژیون کمتر صحبت کنید؛ چون تکلیفی که به عهده داشتید را درست انجام ندادید. هرکدام از ما اگر مسئولیت جایگاه خود را به‌درستی انجام دهیم به‌طورقطع به حال خوب و آرامش می‌رسیم.

اعلام نفرات برتر آزمون ماهیانه

مرزبانان کشیک: همسفر بهاره و مسافر حامد
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر اسرین (لژیون بیست‌وپنجم)
تایپیست: همسفر فرحناز رهجوی راهنما همسفر شادی
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون پانزدهم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی آکادمی

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .