English Version
This Site Is Available In English

بستر فرماندهی، در حقیقت توسط «فرمان‌برداری» فراهم می‌آید.

بستر فرماندهی، در حقیقت توسط «فرمان‌برداری» فراهم می‌آید.

در آغاز هر سفری، چه سفری درونی و چه بیرونی، «فرمان‌برداری» همچون اصلی‌ترین رکن آموزش‌ها شناخته می‌شود؛ زیرا انسان در ابتدا، هنوز توانایی کامل تشخیص درست از نادرست را ندارد و ناگزیر است به دانش و تجربه کسانی که پیش‌تر این مسیر را طی کرده‌اند، تکیه کند؛ اما فرمان‌برداری به معنای اطاعت کورکورانه نیست؛ بلکه پذیرش قانون و انضباطی است که فرد را از آشفتگی‌های درونی رها ساخته و نظم تازه‌ای به زندگی او می‌بخشد.

برای مثال: انسانی که درگیر اعتیاد است، فرماندهی نیروهای درونی و بیرونی خود را از دست داده و تسلیم مواد مخدر یا به عبارت دیگر، تحت فرمان نفس اماره قرار گرفته است. بستر فرماندهی، در حقیقت توسط «فرمان‌برداری» فراهم می‌آید؛ زیرا کسی که نتواند تحت فرمان دیگری قرار گیرد، هرگز قادر نخواهد بود بر نفس سرکش و زندگی خود، فرماندهی کند.

یکی از قوانین نانوشته کائنات این است که تا چیزی را از دست ندهیم، قادر به دستیابی به چیز جدیدی نخواهیم بود. مثل اعتیاد تا زمانی که غدد درونی بدن، خودشان اندورفین تولید نکنند، ما نمی‌توانیم مرفین را کاهش دهیم و یا اگر دانایی خود را افزایش ندهیم، هرگز از تاریکی جهالت بیرون نخواهیم آمد؛ بنابراین، لازمه «فرماندهی» آن است که در ابتدا، «فرمان‌بردار» خوبی باشیم.

مسیر از «فرمان‌برداری» تا «فرماندهی»، سیر تکاملی انسان را در بر می‌گیرد. انسان زمانی آموزش‌پذیر می‌شود که چگونه گوش سپردن و اطاعت کردن را بیاموزد، تا ساختارهای فکری و رفتاری جدیدی در او شکل بگیرد. فرمان‌برداری، در حقیقت تمرینی برای مهار نفس و کنترل خواسته‌های نامعقول است. هنگامی که فرد به تدریج این توانایی را به دست آورد، قدرت تصمیم‌گیری درست در او پدیدار می‌شود و «فرماندهی» را تجربه می‌کند؛ بنابراین «فرماندهی» نه یک مقام و اسم؛ بلکه ریشه‌ای درونی در «فرمان‌برداری» آگاهانه و پیوسته دارد.

«فرمان‌برداری»، همان پذیرش دانایی مؤثر و تجربه دیگران است که در مرحله نخست، باعث هدایت و اصلاح مسیر می‌شود. با تکرار این عمل، فرد به تدریج بر ذهن و رفتار خود مسلط می‌گردد و توانایی هدایت و تصمیم‌ گیری صحیح در او پدید می‌آید؛ پس درک مفهوم «از فرمان‌برداری تا فرماندهی»، به انسان می‌آموزد که هیچ فرماندهی بدون فرمان‌برداری از مافوق، به وجود نمی‌آید. «فرماندهی» زمانی ارزشمند است که ریشه در «فرمان‌برداری» داشته باشد؛ زیرا تنها در این صورت است که قدرت فرد، با تعادل و خرد همراه خواهد شد.

منبع: سی دی «از فرمان‌برداری تا فرماندهی»
نویسنده: همسفر الهام.ن رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)
رابط خبری: همسفر فاطمه.م رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)
ارسال: همسفر فاطمه.خ رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .