انفاق، نشانه‌ی بزرگی و درک انسان است

برداشت از سی‌دی «هیچی»

هر چیزی دارای دو چهره‌ی صور پنهان و صور آشکار است. برخی بر این باورند که جهان، بر پایه‌ی جبر استوار شده و عده‌ای دیگر به اختیار اعتقاد دارند، گروهی نیز همه چیز را حاصل تَوهّم می‌دانند.
در موضوع اعتیاد نیز دیدگاه‌ها نسبت به درمان متفاوت‌ است. درمان پزشکی، درمان ذهنی، درمان فیزیولوژیکی و جسمی از انواع درمان‌هایی است که برای بیماری اعتیاد صورت می‌گیرد.
در این سی‌‌دی، آقای مهندس از «حکمت‌اشراق» سخن می‌گویند. اشراق، به‌ محل طلوع خورشید گفته می‌شود و متعلق به شیخ شهاب‌الدین سهروردی است. فیلسوفی که فلسفه‌اش بر پایه‌ی «کشف و شهود» بنا شده و درباره‌ی «صور پنهان» یا همان پنج حس درونی انسان بحث می‌کند.
در مقابلِ حکمت اشراق، حکمت «مِشّاء» قرار دارد. «مِشّاء» به‌ معنای راه‌ رفتن و تفکر عقلانی است. این مکتب فلسفی، بر بنیان‌ فلسفه‌ی ارسطویی استوار است و جهان را براساس مشاهده، تجربه و استدلال عقلانی تبیین می‌کند. ابن‌سینا، ابونصر فارابی و خواجه نصیرالدین طوسی از پیروان مکتب مشّاء بوده‌اند.
هر دو مکتب، حقیقتی را بیان می‌کنند؛ اما اغلب ما در برداشت خود، دچار خطا می‌شویم و آن‌ها را در تقابل با یکدیگر می‌دانیم.
اگر مصرف‌ کننده‌ی موادمخدر، به درمان جسم خود نپردازد، مانند خانه‌ای خواهد بود که از آب، برق و گاز محروم است. براساس برخی باورها، گویی سیستم پزشکی و برنامه‌های ۱۲‌قدمی معتادان گمنام، در تضاد با یکدیگرند، در حالی که باید جسم، روان و جهان‌بینی هم‌زمان و هماهنگ درمان شوند.
انسان‌ها، همانند حوض‌هایی‌ هستند که برخی پاک و زلال، برخی دیگر آلوده و تیره‌اند. حوضِ آلوده، تمثیل انسانی است که از ارزش‌ها دور شده و زندگی‌اش سرشار از سختی و رنج می‌باشد. در مقابل، حوضِ زلال، نشانه‌ی انسانی‌ است که به سوی ارزش‌ها گام برمی‌دارد و در آرامش زندگی می‌کند.
زمانی‌ که ما تلاش می‌کنیم، سزاوار مطلوب‌ترین دستاوردها خواهیم بود؛ چرا که تابع سه نیروی بنیادین خواست، تقدیر و فرمان الهی هستیم.
فرمان‌ها، از کلام‌الله صادر می‌شوند، فرمان‌هایی چون: دزدی نکنیم، دروغ نگوییم، قضاوت نکنیم و… از فرامین الهی می‌باشند.
مسیر را خداوند مشخص می‌کند و هر کسی که گفتار و کردارش بر پایه‌ی حق باشد، جاودانه خواهد شد و هر که بر ناحق رود، سرانجام به بیراهه می‌رسد و از مقصد دور می‌شود.
انسان‌های برگزیده و آگاه، در راه خدمت و صراط مستقیم، حتیٰ از بذل اعضای بدن خود نیز دریغ نکرده و تمام توانشان را وقف کمک به دیگران می‌کنند؛ اما حماقت انسان آن‌جا است که می‌پندارد مالک همه‌چیز است، در حالی‌که ما، تنها مالک عشق و محبت خویش هستیم.
انفاق، نشانه‌ی بزرگی و درک انسان است و تنها به مال و ثروت محدود نمی‌شود؛ بلکه می‌توان با بزرگواری، اندیشه، گفتار، نوشتار و مهربانی نیز انفاق کرد.
کلیدی‌ترین جمله‌ی آقای مهندس این است: «غم بزرگ، لعنت خداوند نیست؛ بلکه می‌تواند انسان را به بالاترین مقام الهی یا به پست‌ترین مرتبه سوق دهد».
جهان، همانند کاروان‌سرایی است که هیچ‌ چیز در آن، واقعاً از آنِ ما نیست. اگر به درستی از امکانات آن بهره‌ ببریم، برنده‌ خواهیم شد و اگر از آن‌ها نادرست استفاده کنیم، بازنده خواهیم بود.
تایپ: راهنما همسفر فاطمه
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بروجرد