باید تلاش کنم تا دانسته‌هایم را عملی کنم

گاهی با خود فکر می‌کنم که چقدر راحت است که انسان چیزی را بداند؛ اما چقدر سخت است که به همان دانسته عمل کند. می‌دانم خشم، مثل آتشی است که همه‌چیز را می‌سوزاند؛ اماباز هم گاهی زبانم جلوتر از عقلم حرکت می‌کند. می‌دانم آرامش در صبر است؛ ولی عجله و بی‌حوصلگی به سراغم می‌آید. دانایی؛ یعنی من راه درست و غلط را بشناسم؛ یعنی علم، آگاهی و شناختی که انسان به دست می‌آورد. برای مثال تو می‌دانی سیگار یا مواد مخدر برای سلامتی مضر است یا می‌دانی قهر کردن و پرخاشگری باعث خراب شدن روابط می‌شود؛ پس دانایی دانستن و شناختن خوبی‌ها و بدی‌هاست. خیلی وقت‌ها ما می‌دانیم چه چیزی خوب یا بد است؛ اما عمل نمی‌کنیم. اینجاست که فرق بین دانایی و دانایی مؤثر مشخص می‌شود. دانایی مؤثر؛ یعنی توانایی به کار بردن دانایی در زندگی روزمره؛ یعنی فقط ندانی؛ بلکه بتوانی عمل هم بکنی. دانایی مؤثر؛ یعنی توانِ رفتن در مسیر درست را داشته باشم و نگذارم "می‌دانم" فقط در ذهنم باقی بماند؛ بلکه آن را در رفتار و انتخاب‌هایم هم جاری کنم. دنیا پر از آدم‌هایی است که می‌دانند؛ اما کم هستند کسانی که آن دانسته‌ها را زندگی می‌کنند. چه بسا کسی سال‌ها درس بخواند و کتاب‌ها بداند؛ اما در یک لحظه‌ در خشم یا وسوسه همه را فراموش کند و هر چه را می‌داند زیرپا گذارد؛ اما کسی که به دانایی مؤثر رسیده باشد، در همان لحظه سخت به جای دانسته‌ها، از داشته‌های درونی‌اش استفاده می‌کند و این همان تفاوتی است که انسان را از تاریکی به روشنایی می‌رساند. دانایی شرط لازم هست؛ ولی کافی نیست. ما باید دانایی را به دانایی مؤثر تبدیل کنیم تا در رفتار، تصمیم‌گیری و انتخاب‌های روزمره‌مان دیده بشود. پس باید تلاش کنم دانسته‌هایم را به عمل تبدیل کنم. از کوچک‌ترین‌ها شروع کنم، مانند صبوری در یک لحظه، سکوت در یک بحث، مقاومت در برابر یک وسوسه و... تا آرام‌آرام "دانایی" در وجودم مؤثر شود. خوشبختی واقعی همان‌جاست؛ جایی که "می‌دانم" با "عمل می‌کنم" یکی می‌شود و از هرآنچه که می‌دانم، در عمل استفاده کنم.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون یکم)
رابط خبری: همسفر شبنم رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون یکم)
ویرایش و ارسال: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران شعبه شمس