بعد از رهایی از نیکوتین مسافرم به کنگره۶۰ بازگشت

سلام دوستان فریبا هستم راهنمای ویلیام‌وایت

زمانی‌که از عدالت صحبت می‌شود، انسان را به یاد حضرت علی‌ می‌اندازد، ایشان شخصی بود که توانست با عشق، عقل و ایمان عدالت را در درون خویش تا حد اعلایی به‌وجود آورد یا می‌توان از انسان‌هایی نام برد که مانند ایشان الگو و سمبل عدالت بودند. در بسیاری از جاها مفهوم عدالت یعنی برابری، اما این‌گونه نیست. انسان‌ها با توجه به سطح آگاهی، دانایی و عملکردشان جایگاهی را برای خود آماده می‌کنند؛ مثلاً هر شخصی در جامعه برای خود جایگاهی دارد و در کنگره۶۰ نیز همین‌گونه است.

آیا یک سفر اولی یا سفر دومی یا راهنما و مرزبان از نظر جایگاه با شخصی که مصرف‌کننده تزریقی، کارتون خواب یا افرادی که در جامعه زندگی می‌کنند با یکدیگر برابر هستند. مثلاً یک پزشک، استاد دانشگاه یا شخصی که کارگر ساختمانی است، در جامعه در یک جایگاه قرار دارند؟ همه انسان‌ها بر اساس تلاش و خدمتی که انجام می‌دهند، جایگاه مختص به خود را دارا هستند.

ممکن است یک سفر اولی، سفر دومی، راهنما، مرزبان و دیده‌بان از نظر نشستن در جلسات کارگاهی روی صندلی‌ها در یک جایگاه قرار داشته باشند؛ اما از نظر جایگاه‌ها در کنگره۶۰ یکسان نیستند. آیا رفتار افراد جامعه با یک فرد مصرف‌کننده شیشه، یک پزشک یا استاد دانشگاه یکسان است؟ آیا جایگاه من که مصرف‌کننده سیگار بودم و با تخریب و ترکش‌های اعتیاد وارد کنگره۶۰ شدم، با شخصی که چندین سال در کنگره۶۰ در حال خدمت است یکسان است؟ آیا افراد در لژیون یعنی سفر اول و سفر دوم در یک جایگاه قرار دارند؟ آیا رهجویی که به حرف راهنما گوش می‌دهد با رهجویی که نافرمانی می‌کند، در یک جایگاه قرار دارند؟ صددرصد این چنین نیست.

قطعاً کسانی که در جایگاه‌های بدی هستند از صراط مستقیم خارج شده و کسانی که در صراط مستقیم باشند، قطعاً جایگاه خوبی دارند. قبل از آمدن به کنگره۶۰ و شروع درمان نیکوتین خود در جهنم زندگی می‌کردم؛ اما با آمدن به کنگره۶۰، گرفتن آموزش‌ها و درمان با متد DST باعث شد، جهنم زندگی‌ام به بهشت تبدیل شد و کم‌کم با تغییرات من مسافرم نیز شروع به حرکت کرد؛ بعد از گذشت چهار سال او نیز درمان شود و خدا را شکر که اکنون هر دو در حال خدمت کردن هستیم.

آیا جایگاه فریبا با مصرف نیکوتین قبل از درمان با جایگاه فعلی یکی است؟ آقای مهندس دژاکام می‌فرمایند: انسان‌ها در هر جایگاهی که قرار دارند، عین عدالت است. تشکر از آقای مهندس حسین دژاکام و خانواده محترم ایشان بابت فراهم کردن چنین بستری برای من همسفر تا با دیدن آموزش به حال خوش برسم.

سلام دوستان اعظم هستم یک همسفر و مسافر نیکوتین

مثلث کنگره۶۰ که رأس آن عدالت است، در خارج از کنگره۶۰ برای من معنای برابری و مساوی بودن داشت؛ اما در کنگره۶۰ متوجه شدم که عدالت یعنی در هر جایگاهی که قرار دارم، آن جایگاه براساس تلاش من در هستی است و هستی این جایگاه را به من داده است. زمانی‌که راهنمایان ویلیام‌وایت برای جذب رهجو اعلام می‌کردند، من با خودم می‌گفتم: من مصرف‌کننده نیستم و تفریحی قلیان مصرف می‌کنم و چرا باید سفر کنم، دیگران در مورد من قضاوت بد می‌کنند و می‌گویند: آیا چه چیزی مصرف کرده است.

زمانی‌که مسافرم 10ماه سفر کرده بود و من متوجه شدم که گریز زده نالان و گریان به درگاه خدا پناه بردم و شکوه به خدا که چرا من، این همه مسافر سفر می‌کنند و رها می‌شوند؛ اما مسافر من نتوانست سفر خودش را تمام کند. با خودم گفتم: من که معنای عدالت در کنگره۶۰ را آموختم؛ بنابراین این جایگاه حق من است و عزم خود را جزم کردم که وارد لژیون ویلیام‌وایت شوم و خودم سفر کنم تا بتوانم این ضدارزش را از خودم دور کنم.

اکنون یک سال و 3ماه است که آزاد و رها هستم. قسمت جالب قضیه این‌جا بود که بعد از رهایی من، مسافرم به کنگره۶۰ بازگشت و سفر بسیار خوبی کرد و به رهایی رسید و این معنای عدالت در کنگره۶۰ است. جایگاهی که امروز دارم و در حال خدمت هستم با جایگاه دیروز من بسیار زیاد است و این را هستی به خاطر تلاش من به من هدیه داده است.

سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر و مسافر نیکوتین

کلمه عدالت خود در لغت با تعادل هم معنی است، یعنی قرار گرفتن هرچیزی در جای خود که آقای مهندس دژاکام می‌فرمایند: قرار گرفتن هر شخص در هر جایگاهی، یعنی عین عدالت. هرچیزی در هستی تعادل دارد و با تعادل می‌تواند به تکامل برسد، حتی وسایل خانه و مکان‌ها باید تعادل داشته باشند. مثلاً اگر ساختمان چهار ستون نداشته باشد، روی تعادل نیست. میز، یخچال یا بقیه وسایل باید چهار طرف پایه‌هایش روی زمین باشد تا تعادل ایجاد شود.

انسان که جای خود دارد؛ زیرا بهترین و برترین مخلوقات خداوند است؛ اما متأسفانه ما قدر انسانی خود را در هستی نمی‌دانیم و بیشتر رفتارمان باعث بی‌عدالتی می‌شود و این رفتارها از ناآگاهی ما انسان‌ها نشأت می‌گیرد. ما گاهی با محبت، کمک و دلسوزی بی‌موقع باعث بی‌تعادلی می‌شویم، تازه برای خودمان و اطرافیان خود باعث مشکلات می‌شویم.

نزدیک‌تر از فرزند، پدر و مادر به یکدیگر نداریم، متأسفانه گاهی به آن‌ها کمک می‌کنیم؛ اما از روی ناآگاهی اقدام می‌کنیم و مشکل بزرگتری ایجاد می‌شود. خدا را شاکر و سپاسگزارم که کنگره۶۰ را در مسیر زندگی من قرار داد و آموزش‌های کنگره۶۰ ما را در رسیدن به عدالت، معرفت و عمل سالم یاری می‌کند.

رابط خبری: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر فریبا (نمایندگی سهروردی)
ویرایش و ارسال: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر فریده (نمایندگی سلمان فارسی)
گروه همسفران ویلیام‌وایت کنگره‌۶۰