مهم خودمان هستیم

ششمین جلسه از دور پنجم جلسات آموزشی خصوصی لژیون سردار نمایندگی سمنان در روز دوشنبه ۱۶ تیرماه ۱۴۰۴ با استادی ایجنت همسفر الهه، نگهبانی همسفر منیژه و دبیری راهنما همسفر زینب با دستور‌جلسه «قضاوت و جهالت» ساعت ۱۴:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان لژیون سردار خانم سیده‌فاطمه سپاس‌گزارم که امروز به من اجازه خدمت دادند تا در جمع شما عزیزان باشم. تأثیری که از آموزش‌های کنگره گرفتم یکی از ارکان آن دستور‌جلسه قضاوت و جهالت بود و بار آموزشی زیادی داشت. هرکسی در کنگره مسئولیتی دارد مثلاً راهنما، ورزشبان، مرزبان و ... هرکس می‌تواند مسائلی را نگاه کند؛ ولی حکم به کسی نمی‌دهیم؛ حتی در ذهن خودمان قصاوت نمی‌کنیم. نگهبان، دبیر هرکس مسئولیتی دارند که باید پاسخ‌گو باشد و هر چیزی را می‌بینند باید آن را حل کنند.

قضاوت از روی ترس و منیت اتفاق می‌افتد. زمانی‌که فکر می‌کنم خیلی بلد هستم یا مشارکت بچه‌ها را بررسی می‌کنم، ذهن درگیر می‌شود و از جایی که هستم لذت نمی‌برم؛ زمانی‌که قضاوت نکردم حس و آرامش خوبی دارم. آقای مهندس در سی‌دی قاضی خود می‌فرمایند: «در قبال اعمال و رفتار خودم می‌توانم قضاوت کنم. در مقابل دیگران مسئولیتی ندارم تا زمانی‌که راهنما می‌شوم و در قبال رهجو و رهایی آن مسئول هستم و باید بررسی کنیم».

ما در لژیون سردار آموزش می‌بینیم، هیچ‌کس کامل نیست. هر شخصی در جایگاهی که قرار دارد در حال آموزش است. وقتی به درختان نگاه می‌کنیم، از ریشه تا برگ در حال شکرگزاری هستند یا سنگ درون زمین که ثابت است و ما مولکول و اتم را نمی‌بینیم و فکر می‌کنیم همان چیزی است که ما می‌بینیم؛ پس نباید افراد از روی ظاهر قضاوت کنیم. ظاهر شخص را نگاه می‌کنیم که می‌تواند نصف مال خود را بدهد، هر فردی گذشته‌‌اش فرق می‌کند یا راهنمای من عضو لژیون سردار نشده و من دنور شدم یا خودمان را با یک شعبه دیگر مقایسه کنیم همه چیز به ظاهر نیست.

مهم خودمان هستیم که چگونه رفتار می‌کنیم. بحث تأثیرگذاری و حس است که در پشت چهره‌ی ما چگونه است؟! باور من نسبت به سی‌دی، مرزبان، لژیون سردار چه است؟ آن را به بیرون انتقال دهیم. هرچه در باور من است سیستم من همان‌گونه می‌شود و چه حسی به لژیون سردار دارم، همان‌گونه که کارت کشیدن مهم است، حضور ما هم در لژیون سردار مهم است.

ما انسان‌ها تا زمانی‌که قیاس را انجام می‌دهیم و موضوعات را در ذهن خود پرورش می‌دهیم خودمان عقب می‌مانیم؛ زمانی‌که حس بد برای دیگران می‌فرستیم منتظر باشیم که حس خودمان بد شود. کسانی که در پیشگاه خداوند ناله می‌کنند مردود می‌شوند. جهل من از منیت و ناامیدی من می‌آید و به‌جای این‌که روی پیشرفت خودم کار کنم ناله می‌کنم و در پیشرفت خود عجول هستم. افرادی که شکرگزار هستند، موفق می‌شوند.

یک‌سری اتفافات برای ما زیبا نیست؛ ولی از نگاه خداوند رحمت است. وقتی خودم را با گذشته خودم مقایسه کردم می‌بینم که از ناامیدی، ترس و قضاوت، درهای رحمت به روی من باز شده است. انسان هر‌چه با عشق، کارهای خود را انجام دهد رشد و پیشرفت بیشتری دارد. هرچقدر شکرگزار باشد مسائل بیش‌تر باز می‌شود .
در قرآن موضوعی است که سه مسئله را برای ما باز کرده است: جهانِ غیب، انفاق و پرهیزگاری. کسانی‌که در سفر اول گوش به فرمان راهنما هستند و کسانی که خدمت می‌کنند پرهیزگار هستند. کسانی که هر سه موضوع را قبول دارند درهای رحمت به روی آنان باز می‌شود.

رابط خبری: همسفر نازنین مرزبان خبری
عکاس: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر حلیمه (لژیون سوم)
تایپ: راهنما همسفر زینب (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال مطلب: همسفر طیبه رهجوی راهنما همسفر حلیمه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سمنان