راه مقابله با قضاوت، بالابردن آگاهی و دانش است

جمعی از همسفران نمایندگی رضا مشهد پیرامون دستور جلسه هفته «قضاوت و جهالت» چنین نوشتند؛ شما را به خواندن این مطالب دعوت می‌کنیم و از شما همراهان همیشگی سپاسگزاریم.

سلام دوستان حنا هستم همسفر عباس

در کنگره۶۰ یاد گرفتیم که قضاوت به عنوان یک عمل ضدارزشی و ناشی از جهالت و عدم آگاهی می‌باشد. قضاوت به معنای قاضی بودن و جهالت به معنای نادانی و جهل است.

کنگره۶۰ مکان مقدس و امنی می‌باشد که هر شخص مصرف‌کننده به منظور درمان، رهایی و رسیدن به آرامش وارد آن می‌شود و موظّف است که حرمت‌ها و قوانین آن را رعایت کند و از قضاوت دیگران و حاشیه‌ها پرهیز کند. قضاوت کردن باعث انحراف شخص در طول دوره درمان می‌شود. افراد در طول سفر، مخصوصا سفر اوّل؛ باید تمام تمرکز خود را روی درمانشان بگذارند و از قضاوت کردن دیگران دوری کنند.

سلام دوستان مدینه هستم یک همسفر

قضاوت‌کردن کار بسیار دشواری است، کسی‌ که در مقام قاضی است و سال‌ها آموزش دیده و تخصص این کار را با کلی شواهد و مدارک دارد؛ باز هم ممکن است در تصميم‌‌گيری و صدور حکم اشتباه کند؛ حال چگونه می‌شود که خیلی زود در هر مسئله‌ای یا در مورد دیگران قضاوت کرد؛ این همان جهل و نادانی است که انسان از روی ناآگاهی و جهالت بستری برای ایجاد مشکلات و غيبت و تهمت مهیا می‌سازد و مادامی که برای خودش وقت بگذارد به فکر درمان جسم و روان، حل مشکلات و پیشرفت خودش باشد، دیگران را قضاوت می‌کند و معمولا کسانی که راجع به دیگران قضاوت نادرست می‌کنند؛ خودشان همان صفت و ویژگی را دارند. ما در کنگره۶۰ می‌آموزیم که در مورد کارهای روزمره و  راجع به اعمال خودمان‌ قضاوت کنیم که چه تغییرات مثبتی داریم کدام کارهایمان جز ضدارزش‌ها است و کدام عملمان باعث ایجاد آرامش، آسایش، محبت و خیر بوده و در جهت الهی حرکت کنیم.

سلام دوستان خدیجه هستم یک همسفر

جهالت به معنی؛ کاری است که از روی جهل از انسان سر می‌زند قضاوت به معنی؛ داوری کردن می‌باشد، قضاوتی که از روی نا آگاهی و جهالت باشد قطعا موجب تخریب می‌گردد؛ قسمت زیادی از تخریب متوجه فرد قضاوت‌کننده خواهد بود.

در سی‌دی آقای مهندس فرمودند: کسی که به مرحله قضاوت برسد باید از قبل آگاهی و اطلاعات داشته باشد تا بتواند قضاوت کند. قضاوت باعث رنج می‌شود تا من از آموزش غافل شوم و در مسیر انحرافی قدم بگذارم، در اول هر جلسه برای دور ماندن از جهل و ناآگاهی خودمان به خداوند پناه می‌بریم سعی کنیم از جهل و نادانی دوری کنیم و در مورد دیگران قضاوت نکنیم.

سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر

قضاوت کردن دیگران ما را به طرف ضدارزش‌ها و تاریکی‌ها سوق می‌دهد؛ وقتی بدی از دیگران می‌بینیم و آن‌ها را قضاوت می‌کنیم، علت این است که در درون خود ما هم همان بدی وجود دارد. زمانی تزکیه و پالایش شروع می‌شود که من ویژگی و رفتار زشت خود را بشناسم؛ چون وقتی این ویژگی را در خود پیدا کنم و در شخص دیگری ببینم، دیگر از او متنفر نمی‌شوم و به این آگاهی می‌رسم که در خود من هم همین رفتار ناپسند وجود دارد. کسی که قضاوت می‌کند منیت هم دارد، نیروهای باز دارنده و شیطان با غیبت کردن ما را دچار قضاوت و تجسس در امور دیگران می‌کنند.

حالا که با اثرات تخریبی آن آشنا شدیم و فهمیدیم که چه‌قدر تأثیر روی شخصیت یک انسان می‌گذارد؛ باید از آن فاصله بگیریم و انجام ندهیم.

سلام دوستان اعظم هستم یک همسفر

قضاوت همان‌گونه که از تلفظ آن شنیده می‌شود؛ یعنی دیگران را درست یا نادرست داوری کنیم. اولین گام در قضاوت، غیبت است که با غیبت کردن ما دچار قضاوت و بعد تجسس در مسائل دیگران می‌شویم و زندگی افراد را دانسته یا ندانسته مورد قیاس قرار می‌دهیم که این امر عواقب بدی در بردارد و باعث اختلاف در بین خانواده‌ها می‌شود، این خود یک نوع جهالت است و اضلاع مثلث جهالت ترس، منیت و ناامیدی است که از این سه ضلع ما وارد دروازه‌های قضاوت می‌شویم و اشخاص را به‌طور نادرست داوری می‌کنیم.

سلام دوستان مرجان هستم همسفر جلال

قضاوت یعنی حکم کردن؛ مانند قاضی که هدف او قضاوت در مسیر درست و  عدالت می‌باشد؛ ولی جهالت همان‌طور که از مفهوم آن پیداست از جهل می آید؛ یعنی نادانی و ناآگاهی.

ما در جایگاه قاضی نیستیم، قاضی درس قضاوت خوانده و  به این آگاهی رسیده است و می‌تواند در جایگاه قضاوت بنشیند و با جمع‌آوری و بررسی مدارک و شواهد حکم دهد؛ اما ما شایسته این کار نیستیم و  نمی‌توانیم اشخاص را قضاوت کنیم. ما فقط می‌توانیم قضاوت‌گر زندگی خود باشیم؛ بنابراین قضاوت دیگران در هر شرایطی از جهالت ما است و اگر ناخواسته دیگران را به اشتباه قضاوت کنیم مطمئنا بازتاب آن به خود ما باز می‌گردد.

در جهان‌بینی ما آموختیم مثلث جهالت در مقابل مثلث دانایی قرار می‌گیرد و ترس، منیت و جهالت در قضاوت ما تأثیرگذار است. معمولاً انسان از نظر عقلی می‌داند که قضاوت کار اشتباهی است؛ ولی در نهایت آن را انجام می‌دهد به این دلیل که دستور قضاوت در مغز انسان، در کسری از ثانیه صادر می‌شود. راهکار مقابله با این فرایند فقط بالا بردن دانش و آگاهی است و هرچه انسان داناتر باشد کمتر قضاوت می‌کند.

 سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر

در این سی‌دی آقای مهندس فرمودند: قضاوت احتیاج به پیش نیازهای زیادی از جمله؛ ایمان، فرمان عقل، خودشناسی، عدالت و ... دارد؛ اما جهالت به معنی عدم آگاهی است و پیش نیازی ندارد. در جهالت ما نیاز به تلاش و هزینه نداریم؛ اما برای قضاوت و عدالت باید تلاش کرد و هزینه کرد.

مصرف‌کنندگان مواد به دلیل جهالت به مصرف روی می‌آوردند و بعد از آموزش، مواد مخدر و ضدارزش‌ها را ترک می‌کنند. زمانی ما در اموری که ارتباط چندانی به ما ندارد وارد می‌شویم؛ به علت جهالت ما است. در قضاوت به ما می‌گوید: در چیزهایی که به ما ارتباطی ندارد دخالت نکنیم؛ برای قضاوت به منابع اطلاعاتی زیادی احتیاج داریم؛ بنابراین باید از تجسس در امور دیگران خودداری کنیم.

سلام دوستان منصوره هستم یک همسفر

زمانی که ما در جهالت هستیم دچار ناامیدی، ترس و منیت می‌شویم؛ اما قضاوت نیاز به آگاهی و عدالت دارد که متاسفانه ما انسان‌ها گاهی بدون توجه به این نکات در جایگاه قضاوت قرار می‌گیریم و شروع به قضاوت دیگران می‌کنیم. همه ما می‌دانیم میوه جهالت حرص، خرافات و حسد است؛ اما با تمام این‌ها دست به کارهایی می‌زنیم که باعث دشواری راه برای خود می‌شویم. افراد مصرف‌کننده در اثر جهالت به سمت مصرف مواد می‌روند؛ اما زمانی که آموزش می‌گیرند و دانایی آن‌ها زیاد می‌شود نه تنها از مواد دوری می‌کنند؛ بلکه ضدارزش‌ها را هم انجام نمی‌دهند.

سلام دوستان فرشته هستم یک همسفر

انسان اگر نداند که کجا و چگونه قضاوت بکند یا نکند در تکامل خود متوقف و یا رو به عقب می‌رود. زمانی جهالت ما شروع می‌شود که با ناآگاهی و نادانی تجسس، قضاوت و غیبت می‌کنیم. هنگامی که انسان یک مکان یا شخصی را قضاوت می‌کند، در واقع برای آن صفتی انتخاب کرده ،به طور مثال: محل ناامن، مکان فاسد و یا شخص دروغگو بعد از این‌که با اطلاعات کم و نادرست صفت‌ها را انتخاب کرد در او حس منفی به‌وجود می‌آید و درست از همین‌ مرحله جنگ شروع می‌شود. وقتی ما در مورد شخصی قضاوت می‌کنیم؛ مانند آن است که موشکی به سمت او پرتاب کردیم هر چه‌قدر شخص از ما دور باشد موشک به هدف خورده و او متقابلاً موشک به سمت ما پرتاب می‌کند، این آغاز جنگی است که خود ما از آن اطلاع نداریم.

یک قاضی که سال‌های سال درس خوانده و گروه‌های مختلف، کلی اطلاعات برای او جمع‌آوری کرده‌اند باز هم با این همه اطلاعات امکان دارد در قضاوت خود اشتباه کند. قضاوت کاری بسیار حساس، بادقت و نیاز به آموزش، تخصص و انرژی دارد؛ ولی ما انسان‌ها به تنهایی، بدون آموزش و تخصص، در یک جلسه هم قضاوت کرده و حکم صادر می‌کنیم.

امام صادق می‌فرمایند: شخصی که قضاوت کند نمی‌میرد مگر آن‌که به قضاوتی که کرده دچار شود. اگر ما بدانیم قضاوت چه بهای سنگینی دارد هرگز قضاوت انجام نمی‌دهیم.

رابط خبری و ویراستاری: گروه سایت
ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر گلثومه (دبیر سایت)
همسفران نمایندگی رضا مشهد