عمل سالم عملی است که نتیجه خوبی داشته باشد

وادی پنجم می‌گوید «در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن‌ را کامل می‌نماید.» این یعنی تفکر به تنهایی کاری از دستش برنمی‌آید؛ به عبارتی با حلواحلوا گفتن دهان شیرین نمی‌شود و باید تفکرات خود را از قوه به فعل درآوریم. در حال حاضر ما در سه جهان خاکی و خواب و ذهنی زندگی می‌کنیم؛ برای این‌که در این سه جهان به آرامش برسیم باید حرکت کنیم؛ اولین قدم دوری از ضد ارزش‌ها است. ضد ارزش‌ها چیزی است که در تمام فرهنگ‌های دنیا تحت عنوان خرد جهانی شناخته می‌شود و در تمام فرهنگ‌ها گفته می‌شود؛ دروغ نگو، دزدی نکن، قضاوت نکن، غیبت نکن، با القاب بد کسی را صدا نکن و ....؛ هیچ وقت نگفتند باید بروید فلان نماز را بخوانید یا حج بروید این‌ها هم خوب هستند؛ ولی به‌شرطی که ذهنتان، زبانتان و عملتان درست باشد؛ یعنی پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک که ما در کنگره می‌گوییم پندارسالم، گفتارسالم، کردار سالم و عمل سالم، عملی است که نتیجه خوبی داشته باشد نه عملی که به ظاهر نیک باشد؛ اما در آخر حالم را خراب کند.

دومین قدم خودداری است؛ یعنی برای انجام کاری که نمی‌دانیم درست است یا غلط بهتر است که انجام ندهیم. قدم سوم قناعت است قناعت؛ یعنی با کمترین امکانات بیشترین بهره‌برداری را داشته باشیم که آقای مهندس می‌فرمایند باید از طبیعت الگو بگیریم درختان با مشتی کود و خاک و آب شور بهترین میوه‌ها را به ما می‌دهند. قدم چهارم پس‌انداز است؛ پس‌انداز فقط مربوط به انسان‌هایی که توان مالی خوبی دارند نیست؛ بلکه پس‌انداز برای تمامی انسان‌ها یک ضرورت است؛ پس‌انداز حکمت و معجزه‌ای دارد تا آن‌ را فرا نگیریم متوجه قدرت و برکت آن نخواهیم شد؛ پس‌انداز می‌تواند مادی یا معنوی باشد. قدم پنجم صبر است صبر؛ یعنی پشت‌‌سر گذاشتن یا طی کردن زمان همراه با تلاش و کوشش لازم برای رسیدن به اهداف تعیین شده که یکی از مؤلفه‌های ضروری زندگی است و باید آن‌ را فرا بگیریم و در این مورد هم اگر به طبیعت نگاه کنیم خواهیم دید طبیعت هم برای تولیدات خودش نیاز به زمان دارد. قدم ششم غیبت، قضاوت و تجسس است؛ مهندس در این مورد می‌فرمایند ما با داشتن اطلاعات کم از دیگران یا با ساختن اطلاعات غلط از خودمان نباید دیگران را قضاوت کنیم کار دیگران به ما ربطی ندارد.

شخصی به شخص دیگری گفت: خانه فلانی عروسی است. گفت به من‌چه، گفت خب شما هم دعوت هستید! گفت به تو چه! پس هر چه‌قدر درگیر غیبت، قضاوت، تجسس باشیم حال خودمان خراب می‌شود. قدم هفتم توکل، رضا و تسلیم است؛ خوب است در همه مراحل زندگی به خدا توکل کنیم و او را وکیل خود قرار دهیم و همیشه حمایت خدا را مد نظر داشته باشیم و از آن‌چه از طرف خدا برای ما تقدیر می‌شود رضایت داشته باشیم؛ وقتی از مرحله توکل و رضا عبور کنیم وارد مرحله تسلیم می‌شویم؛ البته در مقام رضا هر‌ چه قدرت مطلق مقرر فرمایند اگر موافق خواسته‌های ما باشد اکثراً راضی می‌شویم؛ اما در مقام تسلیم ما خواسته‌ای نداریم جز خواسته قدرت مطلق؛ نه موافقتی داریم نه مخالفتی؛ البته به اجرا در آوردن مرحله تسلیم فوق‌العاده سخت و طاقت فرسا است؛ به عبارتی مرحله‌ای است که برای کسانی سخت و برای کسانی سهل است؛ پس با حرکت درست در مسیر ارزش‌ها و رعایت کردن موارد فوق می‌شود انسان بی‌تعادل و بهم ریخته به انسان موجه تبدیل شود.

منبع: کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود و سایت کنگره۶۰
عکس: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون اول)
نویسنده، ویراستار، ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون اول) نگهبان سایت
نمایندگی همسفران آزادشهر