قضاوت را از خودم آغاز کنم

سیزدهمین جلسه از دوره سی و هفتم از سری کارگاه های آموزشی، خصوصی کنگره 60، نمایندگی فردوسی مشهد، با استادی مسافر اکبر، نگهبانی مسافر حجت و دبیری مسافر عباس با دستور جلسه "قضاوت و جهالت"سه شنبه 17 تیر ماه 1404 ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان اکبر هستم یک مسافر دستور جلسه این هفته قضاوت و جهالت است که با دستور جلسه  هفته قبل که حرمت کنگره 60 بود بی‌ربط نیست، چنانچه ما حرمت‌ها را حفظ کنیم هیچ‌وقت دچار قضاوت و جهالت نمی‌شویم چراکه فردی که کمتر دچار قضاوت می‌شود در آن مسئله به دانایی رسیده است، قضاوت و جهالت رابطه مستقیم با جهان‌بینی دارد قبل از ورود به کنگره اگر درجایی تصادف رخ می‌داد فوراً تبدیل به افسر راهنمایی و رانندگی می‌شدم اما الآن اگر درجایی هم ببینم اتفاقی افتاده می‌گویم به من مربوط نمی‌شود، من به این نتیجه رسیدم که قضاوت دیگران کار من نیست، حتی یک قاضی زمانی که می‌خواهد در زمینه‌ای حکمی صادر کند باید تمام مدارک را بررسی کند و یک داده‌هایی باید داشته باشد تا بتواند دو طرف دعوا را قضاوت کند، اما ما با اطلاعات و شنیده‌ها و دیده‌های کم فوراً قضاوت می‌کنیم، به‌عنوان‌مثال دو رهجو با ورودی هم‌زمان بعداز مدتی یکی پله شش‌دهم و یکی پله یک سی‌سی است، با خودمان می‌گوییم نکند این خراب کرده است؟!

این مسائل به ما مربوط نمی‌شود، اگر بتوانیم دانایی را به دانایی مؤثر تبدیل کنیم خیلی از مسائل برای خودمان راحت‌تر می‌شود، انسان هرچه جاهل‌تر باشد بیشتر قضاوت می‌کند، من از این دستور جلسه آموختم که قضاوت را از خودم آغاز کنم و دروغ کمتر بگویم، اگر نسبت به کسی کینه و نفرتی داشتم بتوانم رها کنم و ببخشم، اگر شخصی کنار ما نشست و به ما حس خوب یا بدی دست داد این رابطه مستقیم با درون خودمان دارد، مسائلی هست که درون ما خنثی است و ما آن‌ها را درون دیگران می‌بینیم. زمان مصرفم در مکانی که مصرف می‌کردم شخصی همیشه آنجا در حال مصرف بود و مواد زیادی همراهش بود، من خبر نداشتم که شغل ایشان چیست اما با خودم می‌گفتم این شخص کلاه‌بردار است درصورتی‌که اصلاً چنین چیزی نبود و طرف سال‌های قبل کلی زحمت‌کشیده بود و من بدون اینکه خبری از گذشته‌اش داشته باشم قضاوتش می‌کردم اما الآن یاد گرفتم چنین کاری انجام ندهم، به قول استادم که می‌گوید اگر به تو چه؟ و به ما چه؟ را یاد بگیرم در خیلی از موقعیت‌ها به کار می‌آید و همین‌طور آموختن نه گفتن که خیلی کاربرد آن در زندگی زیاد است، اصل جهان‌بینی این هست که هر چه می‌آموزیم در زندگی خود کاربردی کنیم.
از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید از همه شما ممنونم.

اعلام رهایی و ورود به سفر دوم جهانبینی

تایپ: مسافر مرتضی لژیون هجدهم

تصویربردار : مسافر محمد لژیون پنجم

تنظیم و ارسال : مسافر علی لژیون هجدهم