بار مسئولیت ما بر عهده خودمان است

وادی چهارم می‌گوید: در مسائل حیاتی، به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویش. باید یک چیز را متوجه شویم که هیچ مسئولیتی را به خداوند ندهیم این نکته بسیار حائز اهمیت است. هیچ‌وقت مسئولیت یک طرفه نیست یک پدر نسبت به همسر و فرزندانش، مسئولیت دارد. دو نفر دوست هم متقابلاً با یکدیگر مسئولیت دارند. استاد در مقابل شاگرد و شاگرد در مقابل استاد، مسئول است. مهندس دژاکام می‌فرمایند: من نسبت به شما مسئولیتی دارم شما هم یک مسئولیتی نسبت به من دارید. همان‌طور که خداوند برای ما آب باران می‌فرستد، خوراک، تغذیه، گیاهان و نباتات را در روی زمین برای ما فراهم می‌کند پس در همه‌جا و در همه‌چیز، ما باید طبق یک قانون، مسئولیت خود را انجام دهیم. شاگردها در مقابل استاد و راهنمایشان مسئول هستند در مقابل نمی‌توان گفت راهنما هیچ مسئولیتی را در مقابل شاگردان ندارد بلکه مسئولیت دو طرفه می‌باشد.

نکته‌ای که مهم است، خط و خط‌کشی این مسئولیت‌ها است پس ما علاوه‌ بر اینکه این مسئولیت‌ها را می‌پذیریم، باید خط و خط‌کشی را هم بدانیم و مشخص کنیم‌ یعنی اینکه مسئولیت من چیست و مسئولیت راهنمایم چیست؟ این یک گریزگاه است، یک راه دررویی که ما مسئولیت را گردن خدا بیندازیم‌. هر مصیبتی به من وارد می‌شود، خودم با دست‌های خودم، فراهم کرده‌ام. ذره‌ای که ما گناه کنیم، ذره‌ای که کار شر انجام دهیم، ما پاسخگو هستیم اینجا گریزگاه می‌شود که مسئولیت را گردن خدا بیندازیم. در این وادی، سعی می‌شود که برای مسائل حیاتی خود، ملت، جایگاه و مسئولیت قدرت مطلق یا خداوند یا جایگاه و مسئولیت خودمان را تا حد امکان مرزبانی کنیم.

وقتی می‌گوییم قدرت مطلق، این یعنی خداوند در این وادی، مرز این‌ها را مشخص می‌کنیم. این وادی می‌گوید: بیشترین بار مسئولیت حیات ما بر عهده خود ماست و در این حالت یک گریزگاهی را برای خودمان ایجاد می‌کنیم تا از مسئولیت خودمان شانه خالی کنیم و حالت حق به جانب هم می‌گیریم در این حالت می‌گوییم: خداوندا راضی‌ به رضای تو هستیم و از روی تنبلی و کاهلی در گوشه‌ای می‌نشینیم و از خداوند می‌خواهیم که مشکلات و نواقص ما را حل و برطرف کند‌. مثل این می‌ماند که مثلاً کت یا پیراهن ما پاره شده باشد، آن‌وقت از خدا می‌خواهیم تا خدا وصله‌اش بزند. هر انسانی، هر کاری که انجام می‌دهد، کاملاً بر عهده خودش است حالا چه در دین اسلام، چه مسیحیت، چه در تورات و چه در زبور، مسئولیت کاملاً بر‌عهده خود انسان می‌باشد.

در اینجا سؤال مطرح می‌شود، که دعا و نیایش و راز و نیاز چه می‌شود؟ در پاسخ گفته می‌شود که دعا، راز، نیاز و نیایش موقعی می‌تواند به‌صورت مطلوب، مؤثر واقع گردد که ما حداقل در مسیر ارزش یا صراط‌مستقیم حرکت کنیم و از فرامین خداوند پیروی کنیم و بار مسئولیت زندگی خودمان را بپذیریم‌؛ همچنین از تلاش و کوشش، فروگذار نکنیم. پس می‌گوید: به شرطی که ما وظایف‌مان را کاملاً انجام دهیم آن‌وقت دعا و راز و نیاز در مقابل قدرت مطلق، مؤثر واقع خواهد شد؛ چون خود پروردگار گفته است که من را صدا بزنید تا شما را اجابت کنم. کسی که استرس، افسردگی، اضطراب دارد، شب‌ها خوابش نمی‌برد، افکارش پریشان است این شخص هنوز قدرت خدا را نشناخته اگر قدرت خداوند را می‌شناخت دیگر در افسردگی نبود، دیگر حرص نمی‌خورد، رنج نمی‌برد، توکل کردن یعنی تنها به حرف نباشد پای عمل هم بتوانیم توکل کنیم.

مثالی که جناب مهندس زدند و فرمودند: شخصی ۳۰ سال توکل کردن را درس می‌داد؛ ولی بچه‌اش مریض شد، پشت در اتاق عمل بود که سکته کرد. ۳۰‌ سال توکل را درس دهد؛ اما وقتی بچه‌اش زیر عمل جراحی تو اتاق عمل بود، نمی‌دانست و نمی‌توانست به خداوند توکل کند. این نشان‌دهنده این است ‌که حرف و عمل چقدر متفاوت است و چقدر فرق دارد. چرا که اگر ما، آن نیروی ما فوق را می‌شناختیم، هیچ‌وقت این‌گونه رفتار نمی‌کردیم. زندگی خود را آشفته، پریشان و به سوی مشکلات دیگری سوق نمی‌دادیم. اگر ما بخواهیم نیروی مطلق را بشناسیم باید از دروازه خود عبور کنیم.

می‌گوید: اگر بخواهی خدا را بشناسی، باید اول خودت را بشناسی. ما در صور آشکار، انسان را می‌شناسیم که آن هم ذره‌ای، قدرتی روی صور آشکار نداریم؛ حتی ما ادامه حیات‌مان دست خودمان نیست ممکن است الان زنده باشیم، یک ساعت دیگر زنده نباشیم پس ما نمی‌توانیم تعیین کنیم که ۸۰ سال عمر کنیم می‌توانیم اقدام به نابودی جسم کنیم؛ اما نمی‌توانیم اقدام به نگهداری جسم کنیم. ما اصلاً اداره شهر وجودی یا جسم‌ در اختیار‌مان نیست‌‌ در خواب و در بیداری، نفس می‌کشیم اگر دست ما بود، اصلاً یادمان می‌رفت که نفس بکشیم‌؛ حتی شناخت و اختیار هم روی جسم نداریم‌ یک دفعه پهلویمان درد می‌گیرد و دکتر می‌رویم که مشخص می‌شود سنگ کلیه است، پس ما نه شناخت و نه اطلاعی روی جسم نداریم‌.

نویسنده: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر محیا (لژیون سوم)
رابط خبری و ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محیا (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول)
همسفران نمایندگی کریمان