یکی از کتابهایی که در جلسات کنگره۶۰ آموزش داده می‌شود کتاب «عبور از منطقه ۶۰ درجه» می‌باشد که بسیار آموزش دارد و روش درست زندگی کردن و راه صراط مستقیم را نشان می‌دهد به خصوص برای مصرف‌کنندگان موادمخدر.
انسان‌هایی که مصرف‌کننده و درسرما هستند اگر بخواهند از این منطقه یخ‌زده عبور کنند باید حرکت کنند روزهای اول بسیار سخت و دشوار است، جاده خطرناک است نه آبادی و نه آب هست، همین‌طور که در حرکت به سمت جلو هستند به آرامی از آن منطقه سرد خارج می‌شوند. این سرما همان ناآگاهی و نادانی است، موقعی که دانایی نباشد می‌شود نادانی و وقتی گرما نباشد سرما به وجود می‌آید.
در این کتاب جناب مهندس اعتیاد را به سرما تشبیه کرده‌اند به این دلیل به سرما تشبیه شده که در یک مصرف‌کننده محبت و گرمایی وجود ندارد؛ اینجاست که مصرف‌کننده دچار سرما و یخ‌زدگی می‌شود، خوب تشخیص نمی‌دهد، در همه کارها و تصمیم‌گیری‌‌ها فقط مصرف مواد تعیین‌کننده است. سرما حس را از انسان می‌گیرد کسی که مصرف‌کننده است حس گرما، حس محبت، انسانیت و دوست داشتن از او گرفته می‌شود. کسی که مواد مصرف می‌کند اوایل حالت خوشی برایش دارد، ولی هرچه می‌گذرد دیگر لذت نیست، فقط برای خماری مواد مصرف می‌کند. از عالم و آدم طلبکار هستند همه را مقصر می‌دانند، انسانی که مصرف‌کننده است و در سرما سیر می‌کند باید از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر عبور کند. وقتی که می‌خواهیم در این جاده حرکت کنیم باید خیلی آرام حرکت کنیم تا مشکل ایجاد نشود، این حرکت آرام از روی عقل است و اگر با عجله باشد از روی بی‌عقلی است چون سفر خراب می‌شود. وقتی کاری را انجام نمی‌دهیم یا کسی که سال‌ها مواد مصرف می‌کند و در فکر خارج شدن از مصرف هم نیست، ولی وقتی تصمیم می‌گیرد که دیگر مصرف نکند نصف کار انجام شده است.
در مغز انسان‌ها میلیاردها سلول وجود دارد این ۱۰۰ میلیارد سلول کار می‌کنند، وقتی ما پلک می‌زنیم، دستمان حرکت می‌کند، حرف می‌زنیم، این‌ها همه کار سلول‌ها است. قطع ناگهانی مواد امکان‌پذیر نیست، چون باید روشنایی را پیدا کند که این سلول‌ها به حالت طبیعی برگردند و برای درمان هر بیماری باید یک آرامشی باشد. اگر ما بخواهیم بیدار شویم و از غول یخی بودن خارج شویم، باید سلول‌ها ذره‌ذره از خواب بیدار شوند، نیروی خداوند همه چیز را به سمت کمال می‌برد. صراط مستقیم پر از فراز و نشیب و سخت‌ترین راه‌ها است. خطرهای زیادی در این مسیر وجود دارد کوه، دره، گرما، سرما، گرسنگی و بی‌احساسی را در این راه تجربه می‌کنیم که همه این‌ها تمثیلی برای سختی است ولی این راه انسان را به بهشت می‌رساند. در این راه نیروهای الهی، قدرت مطلق کمک می‌کنند، اگر انسان به درستی حرکت کند به اقیانوس می‌رسد در آن زمان احیا در انسان شروع می‌شود و باید تارهای وجودی‌اش را از یک‌سری ضدارزش‌ها پاک کند تا به رستگاری و سعادت برسد.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فخری( لژیون یکم)
رابط خبری: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر فخری (لژیون یکم)
ارسال: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
396