آداب ومعاشرت باعث می‌شود هر جمله‌ای را مناسب با آن مکان به کار ببرم

📝مسافر مجید ✍

دستور جلسات کنگره ۶۰ می‌تواند تأثیر بسزایی روی من بگذارد، به شرط اینکه بتوانم خوب آموزش بگیرم و فرمانبردار باشم و بیرون از کنگره هم به آموزش‌ها پایبند باشم.
دستور جلسه‌ی این هفته آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی تاثیر خوبی روی من گذاشت. واقعیت این است که من جوری که باید آداب معاشرت را رعایت نمی‌کردم و این دستور جلسه باعث شد که من به فکر فرو برم و به این نتیجه برسم که باید هر جمله‌ای را مناسب با آن مکان به کار ببرم، اگر کسی جلوی من با ماشین ایستاده بود فوری با لحن بد صحبت نکنم، تا حد امکان از بوق استفاده نکنم، اگر به اداره‌ای رفتم طلبکارانه صحبت نکنم.
من قبلا مثل نقل و نبات از دهانم فحش و بد و بیراه بیرون می‌آمد، ولی از موقعی که وارد کنگره ۶۰ شدم خیلی بهتر شدم و این دستور جلسه باعث شد با خودم خلوت کنم و از خودم بپرسم ادب دارم یا نه؟ روبه تعادل هستم یا نه؟من باید از مسائل کوچک شروع کنم. آیا از خواب بیدار می‌شوم تخت خودم  را مرتب میکنم؟ آیا تغذیه سالمی دارم؟ آیا وزن من متعادل هست؟ نظر من این است که اگر بخواهم به تعادل برسم باید همه‌ی قوانین و آموزش‌های کنگره ۶۰ رو  قبول کنم و در بیرون از کنگره آن‌ها را اجرایی کنم .
ودر اخر امیدوارم که بتوانم جسم، روان و جهان‌بینی را خوب درک کنم و به تعادل برسم.
متشکرم.

📝 مسافر مهدی ✍
‎آداب و معاشرت، همین طور که از اسم آن مشخص است، یعنی اَدبی که به ما کمک می‌کند که با دیگران معاشرت داشته باشیم و بهترین نحو ارتباط را برقرار کنیم
‎ اگر ما در زندگی‌مان بخواهیم به موفقیت دست پیدا کنیم، نیاز داریم که آداب آن را بدانیم و از نظر من ادب و بی‌ادبی تعادل و بی‌تعادلی ارتباط مستقیم با یک‌دیگر دارد، مثلا کسی که بی ادب است دیگر تعادل رفتار خودش را ندارد و هرجایی که می‌رسد درباره‌ی موضوعی که به جمع ربطی ندارد، صحبت می‌کند و آدم با ادب همیشه تعادل گفتار و کردار خودش را دارد و هرچیزی دارای یک ادبی هست که یک ویژگی شخصیتی دارد که نشان دهنده‌ی رفتارخوب و کارهای خوب است.
‎تعادل، واژه‌ای است که ما در تمام زندگی‌مان آن رابه کار می‌بریم و بی‌تعادلی یعنی ما حد و اندازه‌ی خودمان را نمی‌دانیم و به خودمان اجازه می دهیم به حریم خصوصی دیگران که به ما هیچ ارتباطی ندارد، دخالت کنیم.
جناب مهندس در مورد آداب و معاشرت و تعادل و بی‌تعادلی می‌فرمایند: برای ورود به یک محل باید اعلام ورود کنیم، حتی اگر کسی در آن‌جا نباشد حالا یا با ‌سلام کردن، یا سرفه کردن.
‎وقتی وارد منزل یا فروشگاهی می‌شویم، وظیفه ماست که ابتدا سلام کنیم، فرقی نمی‌کند که جایگاه مهمی داشته باشیم یا یک انسان عادی باشیم.
‎اکثر کسانی که اضافه وزن دارند به دلیل رعایت نکردن آداب غذا خوردن است، ما نباید تا غذایی که در دهان‌مان است و تمام نشده قاشق بعد را میل کنیم چون معده بعد از اندازه مشخصی که غذا میل شد، پالسی را به مغز می‌دهد و اعلام سیری می‌کند و با تند غذا خوردن ما از آن فرمان جلو می‌زنیم و حجم خیلی زیادی غذا میل می‌کنیم، در بین غذا آب خوردن هم باعث رقیق شدن اسید معده می‌شود و معده برای هضم غذا مجبور به ترشح دوباره اسید می‌شود و سیستم معده به هم می‌ریزد. موقع خوردن هم، باید قاشق غذا را به طرف دهان‌مان هدایت کنیم نه اینکه خودمان را به طرف قاشق هدایت کنیم، از آداب دیگر غذا خوردن این‌است که باید ماهی و مرغ را با دست خورد.
‎در مورد دست دادن و آغوش گرفتن هم باید کسی که بزرگتر است یا از جایگاه مهم‌تری برخوردارهست، ابتدا اقدام کند. در مورد آداب صحبت کردن هم، پرحرفی و قطع کردن صحبت دیگران نشان از بی‌ادبی است. درجمع اگر دو نفر زبان مشترک دارند باید به زبانی صحبت کنند که شخص سوم هم متوجه شود. و در آخر هم وقتی مهمانی هستیم سر سفره غذا باید ابتدا صاحب‌خانه شروع کند به خوردن و در آخر هم این صاحب‌خانه است که باید آخرین نفر باشد که دست از غذا خوردن می‌کشد.
متشکرم.
نویسندگان: مسافر مهدی و مسافر مجید (لژیون پانزدهم)
تنظیم: مسافر محمد
«مسافران نمایندگی پروین اعتصامی اراک»