ذهن آرام یعنی ذهنی که خواسته‌های اضافی را رها کرده است

سلام، دوستان، علیرضا هستم، یک مسافر.

برداشت من از سی‌دی «ساختار درون» این است که: نفس، یعنی آنچه موجودیت ما را تعیین می‌کند، در ظاهر و باطن، با خواسته‌هایش شناخته می‌شود.

ساختار چیست؟ ساختار یعنی خواسته‌های مشترک، مثل یک گروه یا مافیا. ساختارها دور هم جمع می‌شوند چون یک نفر به تنهایی زورش به ما نمی‌رسد و نمی‌تواند به هدفش برسد، بنابراین شروع به جمع کردن طرفدار و یار می‌کنند. ساختارها قوانین محکمی دارند، مثل سازمان‌های قدرتمندی مثل هیتلر و مافیا.

ساختارهای منفی انرژی خود را از کجا به دست می‌آورند؟ مثل مافیا که از اسلحه، مواد مخدر، مشروب و کارهای خلاف درآمد کسب می‌کند؛ خواسته‌های نامعقول نفس یا مردم منشأ درآمد نیروهای ساختار منفی است.

چرا بعضی افراد نمی‌توانند کارهای ساده‌ای مثل خوابیدن منظم، حفظ پیام‌ها، یا سر وقت آمدن را انجام دهند؟ چون ساختار منفی در آن‌ها رشد کرده و این ساختارهای منفی در درون ما بیماری ایجاد می‌کنند، مثلاً یک‌باره سردرد، دل درد، معده درد یا پا درد به سراغ ما می‌آید.

چرا انسان‌ها به سمت روشنایی می‌روند اما نمی‌توانند؟ چون درون انسان یک شیطان رشد کرده است. پیروی از قوانین خاص می‌تواند تبدیل به شیطانی بودن شود و آن شخص فرمان از طرف شیطان دریافت می‌کند که باید کارها را به کندی و معکوس پیش ببرد. نیروهای منفی ما مانند ترس، خشم، استرس و ناامیدی از طریق الهامات منفی ایجاد می‌شوند.

ساختار مثبت انرژی تولید می‌کند اما ساختار منفی انرژی خود را از راه سرقت به دست می‌آورد. گاهی لازم است از بین پنج خواسته، چهار خواسته را رها کنیم و نیروی خود را فقط روی یک خواسته متمرکز کنیم. کار نیروی منفی این است که چند خواسته را همزمان جلوی ما قرار دهد، مثل کسی که همزمان چند مسئله ریاضی دارد که امکان حل همزمان آنها نیست.

ذهن آرام یعنی ذهنی که خواسته‌های اضافی را رها کرده است. انسانی که آرامش دارد، فقط افکار را می‌بیند و خوبی‌ها را تشخیص می‌دهد، چون بی‌طرف است و نتیجه برایش مهم نیست.

ساختارهای منفی بسیار هوشمند هستند. همه ساختارها برای حفظ خود تلاش می‌کنند و به هم کمک می‌کنند، چون می‌دانند نوبت بعدی ممکن است نوبت خودشان باشد. مثلاً وقتی می‌خواهیم با ساختار اعتیاد مبارزه کنیم، ناگهان ترس، خشم و ناامیدی به کمک ساختار اعتیاد می‌آیند. ساختارهای دیگر به صورت شبکه‌ای از یکدیگر حمایت و حفاظت می‌کنند. ساختار خشم می‌داند اگر از بین برود، نوبت ترس خواهد بود.

نگارنده: مسافر علیرضا- رهجوی لژیون یکم 

رابطه خبری: همسفر پیمان- رهجوی لژیون یکم 

ارسال خبر: همسفر مسعود-لژیون یکم 

نمایندگی دلیجان