در سیدی بلد گفته میشود: انسان با رنج آفریده شده است. پدر و مادرانمان جسم ما را بهوجود آوردهاند، نه روح ما را. اگر مشکلی داریم، فقط مختص ما نیست؛ همه در مشکل هستند. ما فقط مشکلات خودمان را میبینیم و میگوئیم؛ مشکل من از مشکلات دیگران بزرگتر است ولی وقتی در جمعی قرار میگیریم یا برخوردی با اشخاص داریم میبینیم؛ هرکسی مشکلات مختص به خودش را دارد ولی مشکلات همیشه نمیمانند.
دنیا و زندگی در چرخش است و اینطور نیست که همیشه در مشکلات باقی بمانیم، گذر میکنیم. این مشکلات ما را میسازند، قدرتمند میکنند و نقطه تحمل ما را بالا میبرند و این مشکلات است که به ما آموزشهای لازم را میدهند تا بزرگتر شویم. به ما یاد میدهند تا در برابر مشکلات بعدی محکمتر و صبورتر عمل کنیم. شاید اگر اکنون در سختی هستیم، صلاح خداوند است تا قدر آرامش بعد از سختی را بدانیم. ما اگر خواستهای داریم، باید بدانیم با سختیهایی مواجه خواهیم شد.
اگر در اعتیاد به سر میبریم و برای رهایی از دام اعتیاد باید بدانیم با سختیهایی مواجه خواهیم شد، باید تحمل کنیم و با تلاش و کوشش به خواستهای که داریم (رهایی) برسیم؛ این تلاش و کوشش ما را محکم میکند. مشکلات و سختیها زمانی از یاد میرود ولی اثراتی با خود به جای میگذارد. دختر من در تصادف آسیبهای شدیدی خورد و خیلی سختی و عذاب کشیدیم، اکنون آن سختی و عذاب از یادمان رفته ولی آثارش روی جسم دخترم به جا مانده است؛ ما با تلاش و کوشش از آن سختیها هم گذر کردیم، جسمم قویتر شد و باعث شد بتوانم مشکلات و سختیهای بعدی را هم تحمل کنم.
نویسنده: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
منبع: سیدی بلد
ارسال: همسفر پریناز رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) دبیر سایت
همسفراننمایندگیحر
- تعداد بازدید از این مطلب :
93