ادب معبر رسیدن به تعادل

مسئول تازه واردین همسفر فریبا در مورد دستور جلسه «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی تعادلی» مقاله‌ای ارائه کردند که در ادامه می‌خوانیم:

مقدمه:

دستور جلسه این هفته دارای سه بخش آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی است. در مسیر رشد فردی و اجتماعی، آموختن و به‌کارگیری آداب معاشرت و ادب، نقشی بنیادین دارد. این ویژگی‌ها نه‌ تنها کیفیت روابط ما را بالا می‌برند؛ بلکه زمینه‌ساز رسیدن به تعادل درونی و آرامش پایدار هستند. این دستور جلسه فرصتی‌ است برای تأمل در این مفاهیم اساسی و نگاهی دوباره به رفتارها و منش خود.

متن اصلی:

آداب معاشرت، مجموعه قوانینی است که رفتار و برخوردهای اجتماعی افراد را در موقعیت‌های مختلف هدایت می‌کند این قوانین به ما کمک می‌کند تا در جامعه به شکلی محترمانه، مطلوب و موثر عمل کنیم. رعایت آداب و معاشرت نشان‌دهنده احترام به دیگران و خودمان است که با رعایت این قوانین می‌توانیم، ارتباط مثبت و قوی‌تری با دیگران برقرار کنیم و به ما کمک می‌کند که در اجتماع احساس راحتی و اعتماد به نفس بیشتری را داشته باشیم. رعایت آداب و معاشرت از بروز سوء تفاهم‌ها و کدورت‌ بین افراد جلوگیری می‌کند و در محیط خانه و محل کار فضای آرام و دلپذیری را به‌وجود می‌آورد. 

آداب و معاشرت شامل جنبه‌های مختلفی؛ مانند صحبت کردن است که ما باید بدانیم در هر کجا و با هر شخصی چگونه سخن بگوییم و یا غذا خوردن نیز یک‌سری آداب خاصی دارد؛ چه ساعتی غذا خوردن، به چه میزان خوردن، چه نوع غذایی خوردن و چگونه غذا خوردن همه دارای آداب است. راه رفتن نیز شرایطی دارد که نه بسیار تند قدم برداریم و نه خیلی آرام حرکت کنیم و یا مهمانی رفتن، لباس پوشیدن و غیره ... در کل آداب و معاشرت داشتن، رفتاری شایسته و مناسب در جامعه است که به بهبود کیفیت زندگی فردی و اجتماعی کمک می‌کند.

مسئله بعدی ادب و بی‌ادبی است؛ اگر ما آداب و معاشرت را به خوبی یاد گرفته باشیم و به درستی اجرا کنیم، انسان با ادبی هستیم. در غیر این‌ صورت بی‌ادب می‌باشیم. رعایت ادب می‌تواند، سازنده زیباترین لحظات زندگی ما باشد و بی‌ادبی می‌تواند یکی از ریشه‌های حال بد ما باشد. به طور کلی تعادل؛ یعنی ثابت و پایدار و بی‌تعادلی؛ یعنی تغییر و تحول است. هر دو حالت در جهان وجود دارد و نقش مهمی در شکل‌گیری و تکامل سیستم‌های مختلف ایفا می‌کنند. 

جمله‌ای که ما در کنگره زیاد می‌شنویم و خیلی مهم است و یکی از اهداف کنگره می‌باشد، این است که درمان فوق ترک و تعادل فوق درمان است. کنگره اعتقاد دارد که اعتیاد یک بیماری است و باید آن را درمان کرد تا بعد از درمان فرد به تعادل برسد و رسیدن به این مرحله بسیار مهم است و پیشرفته‌تر از درمان می‌باشد. درمان در سه قسمتِ جسم، روان و جهان‌بینی صورت می‌گیرد که برای مسافران ابتدا جسم آن‌ها؛ سپس روان و جهان‌بینی نیز درمان می‌شود و با آموزش‌هایی که در جلسات و لژیون‌ها می‌گیرند، آرام آرام جهان‌بینی آن‌ها نیز تغییر می‌کند و به تعادل می‌رسند.

هر ساختار در مقابل نیروها و فشارهای وارده پایداری خود را حفظ کند می‌توان گفت که تعادل دارد. یک فرد مصرف‌کننده بعد از درمان از نظر عاطفی و روحی پایدار باشد و با استرس‌ها و مشکلات زندگی به طور موثر مقابله کند؛ یعنی به تعادل رسیده باشد، در غیر این‌صورت هنوز به تعادل نرسیده است. یکی از راه‌های درمان موفق و پایدار در کنگره ۶۰، رسیدن به تعادل است. آقای مهندس می‌فرمایند: برای من یک فرد مصرف‌کننده هروئینی و تزریقی و کارتن خواب با لباس‌های کثیف؛ اما مودب، بسیار مهم‌تر از یک شخص کاملا شیک‌پوش و تحصیل‌کرده؛ اما بی ادب است. من آن معتاد به‌هم‌ریخته باادب را به آن شخص بی‌‌ادب شیک‌پوش ترجیح می‌دهم.

نتیجه:

من در کنگره یاد گرفتم، برای داشتن یک زندگی آرام و لذت‌بخش و بدون تنش، رسیدن به تعادل می‌باشد و برای رسیدن به تعادل، نیازمند علم و آگاهی و رسیدن به فرمان عقل هستم تا به تعادل برسم.

نویسنده: همسفر فریبا (مسئول تازه‌واردین)
رابط خبری سردار: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون ششم)
تنظیم و ارسال: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چالوس