دلنوشته مسافر احمد رهجوی راهنما مسافر حسن

سلام دوستان احمد هستم یک مسافر؛ تخریب ۲۵ سال، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی شیره، مدت سفر ۷ ماه، روش درمان DST، داروی درمان OT، راهنما آقای حسن قاسمی از لژیون یازدهم بنیان مشهد، ورزش در کنگره شنا، مقدار داروی مصرفی ۲ سی‌سی در وعده
 هر بار که دود را به ریه‌های خود می‌کشم، انگار بخشی از زندگی‌ام را می‌سوزانم. سیگار، قلیان، ناس و ویپ. هر کدام به‌ظاهر راهی برای فرار هستند؛ اما در واقع زنجیرهایی هستند که من را به اعتیاد می‌بندند.
 چشم‌های من گاهی در میان این همه دود حقیقت را نمی‌بینند. فکر می‌کنم با هر کام به سیگار، غم‌های من کم می‌شود، اما غافل هستم از اینکه این دودِ سمی، آرام‌آرام وجود من را می‌خورد. خانواده نگرانِ من هستند؛ اما من هنوز در این گردابِ خاکستری گیر افتاده‌ام.
 گاهی فکر می‌کنم؛ اگر امروز دست از این دود بردارم، فردا چه زندگی‌ای خواهم داشت؟ اما ترس از تغییر، من را بازمی‌دارد. می‌دانم که ترکِ این عادت سخت است؛ اما غیرممکن نیست. شاید روزی نفس‌های پاک را دوباره حس کنم، روزی که دیگر ریه‌های من فریاد نکشند و قلبم آرام بگیرد.
 سیگار، قلیان، ناس و ویپ همه فقط دود هستند و می‌روند. اما من و انتخاب‌های من می ماند. شاید امروز روزی باشد که این دودِ دروغین را کنار بگذارم و زندگی را واقعاً نفس بکشم.
ویرایش: مسافر نوید
ارسال: مسافر سجاد