ما نمی‌خواهیم مهم باشیم ما باید موثر و مفید باشیم

سومین جلسه از دوره سوم سری جشنهای کنگره ۶۰نمایندگی بروجرد بادستور جلسه(هفته دیده بان) با استادی دیده بان محترم آقای احمد حکیمی ونگهبانی ایجنت محترم مسافر امیر حسین و دبیری مسافر ذبیح روز پنجشنبه ۲۸ اردیبهشت ماه ساعت ..:۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد 

سلام دوستان، احمد هستم مسافر
از تمام خدمتگزاران نمایندگی بروجرد، قدردانی می‌کنم، انشاالله از خدمتی که انجام می‌دهند، بهره‌ی لازم را ببرند. تشکر می‌کنم از جناب مهندس و خانواده‌ی محترمشان که این بستر را فراهم کردند تا بتوانیم زندگی و حیات را به صورت متعادل و متداول ادامه دهیم.
هفته‌ی دیده‌بان را به همه‌ی اعضای کنگره‌۶۰ تبریک می‌گویم. برگزاری این جشن‌ها به جهت بیداری است که بدانیم در چه ساختاری قرار داریم. ورود به کنگره‌۶۰ یک رحمت الهی است که دری باز می‌شود، شخصی آموزش گرفته، مسیر درست را طی می‌کند و تغییر را در خود به وجود آورده تا از رنج و دردش کاسته شود.
هر شخص در مسیر زندگی، قطعاً فراز و فرودهایی به شکل‌ِ مشکلات، برایش به وجود می‌آید. اگر مشکلات، رنج و مشقت را از زندگی انسان حذف کنیم، هیچ کدام از ما رشد و انگیزه‌ی حرکت پیدا نمی‌کنیم، دانا نمی‌شویم و تجربه، کسب نخواهیم کرد.
مشکلات در زندگی وجود دارد؛ ولی چون به انسان اختیار داده شده، در مسیر زندگی با جهان‌بینی که دارد، برای خودش مشکلاتی مثل اعتیاد را به وجود می‌آورد.
وقتی اعتیاد شروع می‌شود، همه چیز پنهان است. پنهان‌کاری تخریبش بیشتر از اعتیاد است و باعث تسخیر انسان، توسط نیروهای اهریمنی می‌شود، دائماً دروغ می‌گوید و انکار می‌کند. برای انجام این دو کار ضدارزشی باید از قبل پیش بینی کند و جنِ درون و نیروهای اهریمنی، راه‌حل را به انسان نشان می‌دهند و آن شخص بازیچه‌ی این نیروها می‌شود.
اگر انسان می‌خواهد کار نادرستی را درست کند، ابتدا باید تاوان و بهای آن را پرداخت نماید. انسان با "قالوا بلی" که گفت، بهای زندگی را پرداخت کرد. انسان اگر می‌خواهد حال خوب را تجربه کند، باید بهای آن که صداقت، راستی، درستی و صراط مستقیم است را پرداخت کند.
انسان برای زندگی در هستی، باید مسیری را طی کرده و کاری انجام دهد؛ چون "هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد." البته نیروهای اهریمنی هم آرام نمی‌نشینند.
منشا اعتیاد کجاست؟ منشا اعتیاد در دعوتِ نیروهای بازدارنده و مصرف مواد‌مخدر است. آیا ما انسان‌ها به فلسفه‌ی وجودِ حیات پی برده‌ایم؟ همه‌ی ما انسان‌ها، در این هستی، نقشی داریم و باید کاری را انجام دهیم. گاهی اوقات ما فقط گذران زندگی می‌کنیم؛ چون زندگی کردن فلسفه دارد. انسان موجودی متفکر می‌باشد و تنها انسان در هستی، دارای روح است. انسان باید آن‌قدر نیرومند شود که با نیروی ضدِ خود که در درونش وجود دارد، مبارزه کرده و تربیتش کند.
وقتی انسان وارد چرخه‌ی اعتیاد می‌شود، خداوند انسان را در رنج نگاه نمی‌دارد و مسیرِ خارج شدن از رنج را نشانش می‌دهد. خدا را شکر، ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که مسیر خروج از رنجِ اعتیاد، به ما نشان داده شده است. زمانی که فرد مصرف‌کننده‌ی مواد‌مخدر جهان‌بینی، فلسفه و قانون زندگی را یاد می‌گیرد و متوجه می‌شود، وقتی تاریکی بر انسان مستولی گردد و زمانی که انسان با اختیار خودش، وارد تاریکی می‌شود، باید بهای ورود به تاریکی را پرداخت کند. زمانی که انسان وارد جهت منفی می‌شود، باید نیرویی در جهت منفی، به انسان اجازه دهد و زمانی که بخواهد به جهت مثبت حرکت کند، باید نیروی مثبت هم به او اجازه دهد که در جهت مثبت، حرکت کند و این اجازه به ما داده شده است.
خیلی ساده لوحانه‌ است اگر فکر کنیم نیروهای منفی، ساختار ندارند. اتفاقاً ساختار دقیقی دارند؛ ولی برای ما پنهان است؛ چون ظرفیت و گنجایش قدرت آن‌ها در وجود ما نیست. ما ظرفیت احساس کردنِ قدرت الهی را نداریم و ذره‌ذره به آن می‌رسیم.
ساختار کنگره ۶۰ را چه کسی درست کرده است؟ این اجازه به فردی داده شده که اول خودش به عنوان الگو، این کار را انجام داده و توانسته با روشDST به درمان برسد. حال رحمتی که شامل حالشان شده، چرا نباید این را به انسان‌های دیگر منتقل کنند؟ این نوعی از خود‌گذشتگی است.
آیا جناب مهندس می‌توانستند خودشان به تنهایی این برنامه را جلو ببرند؟ باید تعدادی از افراد به ایشان کمک کنند. این افراد چگونه اشخاصی هستند؟ این افراد باید تا اندازه‌ای قابل قبول، از ساختار را انجام دهند و قبول داشته باشند؛ البته نه به زبان، بلکه به عمل. جناب مهندس می‌فرمایند: هر سازمانی که می‌خواهد رشد کند، پول، نیروی انسانی و علم می‌خواهد. علم و نیروی انسانی وجود داشت و پول هم به تدریج شکل گرفت.
نیروی انسانی چگونه انتخاب می‌شود؟ اصلاً انتخابش دست ما نیست. وقتی این ساختار شکل گرفت و یک رهجو وارد کنگره‌۶۰ شد، از دریچه‌ی چشم راهنما و دریچه‌ی جهان‌بینی راهنما، به دنیا نگاه می‌کند؛ پس ببینید راهنما چه جایگاه والایی دارد.
تمام کسانی که دیده‌بان شده‌اند، این مسئولیت را نمی‌خواستند و در فکر این موضوع نبودند. چرا این افراد انتخاب شدند؟ ویژگی که تمام این افراد دارند این است که بعد از رهایی، هر کاری که از دستشان برآمده است، برای کنگره‌۶۰ انجام داده‌اند.

دلیل این‌که شما ساختمان شعبه بروجرد را می‌سازید چیست؟ که این مکان، در شأن انسان باشد. ارزشی که ما برای خودمان قائلیم مهم است؛ ولی اهمیتی ندارد که جامعه و دیگران به ما چگونه نگاه می‌کنند. مهم این است که ما چگونه به خود نگاه کنیم.
زمانی که ما از کنگره‌۶۰ بهره برده‌، رها شدیم و به زندگی بازگشته‌ایم، باید قدمی  برداشته و حرکتی انجام دهیم. ما باید تلاش کنیم کار خود را درست انجام دهیم.
برای این‌که ساختار کنگره‌۶۰ رو به جلو حرکت کند، افرادی انتخاب می‌شوند و قوانینی را مطرح می‌کنند. این قوانین باعث می‌شود انسان‌ها در خط خود حرکت کرده و به درمان برسند. سفر اول هم یک مسیر است که می‌تواند برای انسان خطراتی در پیش داشته باشد و خطراتش تحت کنترل نیروهای بازدارنده است.
این‌که هفته‌ی دیده‌بان در دستور جلسات هفتگی قرار داده شده، به این علت است که ما بدانیم که این ساختار بزرگتر دارد، قانون و حرمت داریم، همچنین مسیرمان نیز مشخص است و ما باید ساختار کنگره‌۶۰ را بشناسیم. یکی از وظایف راهنما این است که در طول مسیر درمانی رهجو، به او ساختار کنگره‌۶۰ را آموزش دهد. وقتی وارد کنگره‌۶۰ می‌شویم، در مسیر امن راه را طی می‌کنیم تا به سلامتی و درمان برسیم.
ما در کنگره‌۶۰ اگر دیدیم شخصی کار درست را انجام داد، الگوبرداری می‌کنیم؛ ولی اگر این کار را درست انجام نداد، این شخص معلم خوبی برای من نیست و حق اشاعه‌ی این موضوع را ندارم‌.
ما باید خوبی را گسترش دهیم و جلوی بدی را بگیریم. اگر فردی کار نادرست انجام می‌دهد، نباید شعاع آن اضافه شود.
ما زمانی که به کنگره‌۶۰ وارد می‌شویم، ابتدا برای خود، خانواده، سپس جامعه الگو می‌شویم. اگر ما بعد از ورود به کنگره‌۶۰ در رفتار، گفتار و کردارمان تغییری ایجاد نشد، نباید خود را کنگره‌ای بدانیم؛ چون به عنوان عضو کنگره‌۶۰  به ما نگاه می‌کنند و کنگره‌۶۰ را در درون ما می‌بینند. وظیفه‌ی ما است که از تاریکی خارج شده‌ایم به عنوان یک الگو، برای افرادی که در تاریکی هستند من و شما را نگاه کنند و بگویند این به کنگره‌۶۰ رفته و چقدر تغییر کرده است.
از نظر ساختاری ما در کنگره‌۶۰ جایگاه بالا داریم و دیده‌بان، رئیس شعبه نیست. آقای مهندس، دیده‌بان، ایجنت، اسیستنت، راهنما و مرزبان همه با هم همکار هستند و از هم حرف شنوی دارند و همکاری می‌کنند تا یک نفر به رهایی برسد. ما فقط جایگاهمان با هم متفاوت است و گرنه ما همه، اجزای یک ساختاریم.
همه‌ی ما باید قدر کنگره‌۶۰ را بدانیم و  می‌دانیم که وعده‌ی خداوند دروغ نیست و به این جمله ایمان داریم.
شما که کمک کردید این ساختمان ساخته شده، تا هستی هست، چه در این جهان باشید و چه نباشید، سود این ‌کار را در صور پنهان دریافت می‌کنید و من به این قضیه کاملاً ایمان دارم.
ما نمی‌خواهیم مهم باشیم، ما باید موثر و مفید باشیم. مفید بودن یعنی؛ اثرگذار بودن و یک الگو، برای انسان‌های دیگر باشیم.
امیدوارم در این راه موفق و شاکر خداوند باشید که ما را هدایت کرد تا خودمان را اصلاح کنیم و از حال خوبی برخوردار شویم. اول برای خود و خانواده، سپس جامعه و هستی مفید باشیم.
از این‌که به صحبت‌های من توجه کردید، سپاسگزارم.

تقدیر از دیده بان محترم آقای احمد حکیمی 

تقدیر از مرزبانان دوره دوم

مراسم اهدای شال وبستن پیمان مرزبانان دوره سوم