دیده بان ها ستون های محکم کنگره هستند که کنگره بر روی شانه های آنها استوار است

چهاردهمین جلسه از دوره نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران  کنگره ۶۰، نمایندگی خیام نیشابوری در روزهای یکشنبه با استادی  مسافرحمیدرضا و نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر علی با دستور جلسه، هفته دیده بان  در تاریخ 21 اردیبهشت ماه1404رأس ساعت 17آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حمید رضا هستم یک مسافر.خداوند رو شاکر و سپاس گذارم که یک بار دیگر توافیقی داده شد زیر سقف کنگره 60 قرار بگیرم و از آموزشهای ناب کنگره 60 بهرمند شوم .جا دارد از راهنمای عزیزم آقای محمد تشکر کنم که اجازه داد این جایگاه رو تجربه کنم. ازابتدای ورود به کنگره رو میخواهم بگویم که چه جوری وارد شدم.قبل از اینکه وارد کنگره بشوم اصلا نمی‌دانستم کنگره 60 چی هست.خونه ام نزدیک کنگره بود.یعنی کوچه بغل دستی خونه من هست.میدم ماشین ها پارک هست ولی اصلا هیچ وقت به ذهنم نیومد که این ماشینها چرا اینجا پارک می‌کنند.چرا اینجا شلوغ هست.زمان کرونا هشت ماه بستری بودم و دوبار عمل ریه انجام دادم.و تخریب مواد من بیشتر شد.و مصرف شیره من روز به روز بیشتر شد.حالا حالم خراب و مریض و درد زیاد و روز به روز حالم بدتر میشد خدا رو شکر از مردن نجات پیدا کردم ولی بیشتر درگیر مواد شدم و بعد از هشت ماه که مرخص شدم دست من بعد یک سال همیشه روی ریه ام بود یعنی حتی یک دقیقه برداشته نمیشد تا اینکه یک روز که در حال مصرف بودم.یکی از بچه ها اومد گفت میخوای جایی ببرمت که خوب بشی .گفتم من همه دکتر ها رو رفتم . همه جا رو رفتم. مگه میشود که خوب بشوم. اومدیم اینجا اولش که خجالت می‌کشیدم.دوتا ماسک میزدم .یک ماه .دو ماه تا چهار ماه دست من همینجوری روی ریه ام بود. درد ها هم همراهم بود . بعد از پنج شش ماه خود بخود دست من اگه قبلاً دقیقه ای یک بار می‌رفت روی قفسه سینه ام .شد هر یک ساعت یک بار.ماه بعد شد دوساعت سه ساعت یک بار.خدارو شکر ماه هشت و نهم که رسیدم حالم خوب شد. من شبها تا صبح از درد گریه میکردم.یک زمانی بود میگفتم میشود روزی من دردهایم تمام شود.بتوانم ورزش کنم والیبال بازی کنم.با درمان اعتیاد درهای من هم خوب شدو خدا را شکر میکنم.

در مورد دستور جلسه هم که هفته دیدبان هست.هفته دیدبان رو به دیده‌بانان محترم در صدر به جناب مهندس، خانواده محترمتشان و تمام عاشقان صدیق کنگره 60 تبریک عرض میکنم‌ ما در سال چهارتا جشن داریم که یکی از این جشنها.هفته دیده بان هست.دیده بان یعنی چی؟یک مثال بزنم .دور پادگان ها دکل گذاشتند.یعنی هم داخل و خارج پادگان رو می‌بینند.دیده بان ها هم همینطور هستند باچشمی باز با چشم بصیرت دقیق تمام کنگره 60 رو رصد میکنند.در ابتدا پیام جناب مهندس رو برای شما بازگو کنم.ایشان درقسمتی از صحبتهای خود فرمودند: دیده بان ها ستون های محکم کنگره هستند که کنگره بر روی شانه های آنها استوار است. بنابراین باید به آنها احترام بگذاریم. ما چهارده ستون در کنگره داریم که کنگره بر روی شانه های این‌ها حمل میشود.و به سمت جلو برده میشود.اکر یکی از این ستون ها کج باشه یا درست بنا نشده باشه مثال همون ضرب‌المثل که میگه اگر خشت اول نهد معمار کج تا ثریا میرود دیوار کج.برای همین آقای مهندس یاران صدیقی با مشورت اعضا انتخاب کردند و از زاویه دقیق بر اینها نظارت دارند.حالا فکر کنید که یک سیستم مثل کنگره 60 که به این منظمی در حال گردش هست و اعضای کنگره هم افراد بی تعادل و مصرف کننده و خانواده ها هم در کنار یک فرد مصرف کننده این بار سنگین به سمت جلو پیش برود.

خدا میداند که این بار سنگین روی دوش ستون‌ها ی کنگره 60 که همین دیده بان ها می‌باشند هست.پس باید به آنها که از جان و مال و زندگی خودش میگذرند احترام بگذاریم.که الگوی عمل صالح هستند.و در این هفته با یک دل نوشته و یک پاکت از زحماتشان قدردانی بکنید .درپایان برای تک تک شما بهترین ها را خواهانم.از اینکه با سکوت زیباتون به حرفهای من گوش کردید سپاسگزارم.

در ادامه جلسه انتخابات نگهبانی برای جلسه یکشنبه ها برگزار گردید:

عکاس : مسافر علی ( لژیون یکم )

تایپ و ویراستاری : مسافر هادی   ( لژیون چهارم )

 بارگذاری: گروه خبری و سایت شعبه خیام نیشابوری