English Version
This Site Is Available In English

سفری که امروز به عشق و امید تبدیل شده است

سفری که امروز به عشق و امید تبدیل شده است

به نام قدرت مطلق الله
امروز می‌خواهم از سفر پرفرازونشیب خود به‌عنوان همسفر در کنگره 60 بگویم. سفری که آغاز آن پر از ترس، ناامیدی، نگرانی، استرس، تاریکی و ظلمت بود و امروز به عشق و امید تبدیل‌شده است.

زمانی که به کنگره آمدم احساس پوچی و بی‌ارزشی می‌کردم، خیلی حالم بد بود، احساس می‌کردم در دنیای تاریک و بی‌پناه گیرکرده‌ام و هیچ‌کسی رو جز خدا ندارم.
همسرم، در دام اعتیاد گرفتارشده بود و من نگران آینده خودم و فرزندانم بودم.

در آن روزهای سخت، وقتی وارد کنگره شدم، چیزی که بیش از همه توجهم را جلب کرد انرژی مثبت و محبت بی‌پایان افراد کنگره بود که در فضا جاری بود، آن لباس‌های سفید، لب‌های خندان، مهربانی‌هایشان، هم دردی‌هایشان. شال‌های زرد، کرم، سبز و نارنجی. خلاصه انگار بهشت بود و دیدن کسانی که با شجاعت از تجربیاتشان صحبت می‌کردند و به یکدیگر کمک می‌کردند و برای من هم یک تجربه بی‌نظیر بود. تا حالا همچنین جایی را ندیده بودم و آنجا بود که فهمیدم من تنها نیستم و دیگران؛ نیز مانند من هستند پر از مشکل و گرفتاری و تلاش می‌کنند که زندگی پر از آرامش و آسایش را برای خودشان و خانواده‌شان به دست بیاورند.

کنگره به من آموخت که چگونه خودم را دوست داشته باشم و به خودم اهمیت بدهم. من یاد گرفتم که برای بهبودی همسرم؛ باید خودم هم بهبود یابم و با آموزش و اصول کنگره یاد گرفتم که چگونه با چالش‌ها روبه‌رو شوم. من یاد گرفتم که عشق و حمایت من می‌تواند به همسرم قدرت بدهد تا با اعتیاد مبارزه کند.

به‌عنوان یک همسفر می‌خواهم بگویم که هیچ‌چیزی غیرممکن نیست اگر ما باهم باشیم اگر عشق و امید را در دل‌هایمان حفظ کنیم، بدون شک می‌توانیم هر مانعی را از سر راهمان برداریم. بیایید دست در دست هم این مسیر زیبا را ادامه بدهیم و به یکدیگر قوت قلب بدهیم و در آخر خدا را شاکرم که مسیر سبز کنگره را سر راه ما قرارداد تا به آرامش برسیم و بدانیم که مشکلات و سختی‌ها همیشگی نیستند و روزهای خوب هم می‌توانیم داشته باشیم؛ البته با امید، تلاش و کوشش خودمان و تشکر ویژه از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان و تشکر از راهنمایان گران‌قدر کنگره که بی توقع و با تمام وجودشان خدمت می‌کنند و شکرگزاری بابت اینکه در کنار انسان‌های بزرگ و مهربان هستم که مرا درک می‌کنند و حمایت می‌کنم.
شکر، شکر، شکر.

نویسنده: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون ششم)
منبع: دل نوشته
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنماهمسفر مریم (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون هشتم) دبیر سایت
ارسال: همسفر فائزه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی تخت جمشید

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .