جلسه یازدهم از دوره سیویکم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ملاصدرا با استادی راهنما همسفر سعیده، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر مرضیه با دستورجلسه «جهانبینی ۱و۲» روز دوشنبه ۱۵ اردیبهشتماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
ابتدا از نگهبان جلسه و راهنما همسفر آسیه که فرصت خدمت در این جایگاه را به بنده واگذار کردند تا آموزش لازم را دریافت کنم، تشکر میکنم.
دستورجلسه این هفته «جهانبینی ۱و۲» است. جزوههای جهانبینی الفبا جهانبینی هستند و تمام متون آموزشی کنگره۶۰ از آقای مهندس حسین دژاکام درباره همین موضوع است. جهانبینی یعنی علم درست زندگی کردن. آقای مهندس حسین دژاکام در سیدی سختیها میفرمایند: هدف از جهانبینی، تلاش برای رسیدن به آرامش و آسایش است تا از بیماریهای متعدد جلوگیری کنیم و هنر زندگی کردن را بیاموزیم؛ چراکه بالاترین و مهمترین هنر، زندگی کردن میباشد. استاد امین نیز در آموزههای خود میفرمایند: اگر انسان با قرارگرفتن در تاریکیها، متوجه رنج و سختی آن بشود، مانند نفت خامی میباشد که میتواند به موارد بسیار دیگری تبدیل شود؛ زیرا انسان به همان میزانی که رنج دیده، میتواند آبادانی بیشتری بهوجود بیاورد.
در جزوههای جهانبینی مدلها و تعاریفی از نفس، حس، عقل و دانایی مطرح شده است؛ اما تنها همین تعریفهای ساده نیست و باوجود اینکه جزوه کمحجم بوده، مطالب بسیاری در آن نهفته و اهمیت آن در کاربردی کردن آنها است. تعریف کلی جهانبینی این بوده که آنچه ما نسبت به کل هستی (جهان درون و بیرون) برداشت، ادراک، دریافت و احساس مینماییم. اکنون اگر با دید وسیعتری به این تعریف بنگریم و جز به جز آن را باز کنیم، یعنی هرگاه درون ما بههمریخته باشد، بیرون نیز آشفته میشود؛ بنابراین اگر تفکرات ما بههمریخته باشد، گفتار ما نیز بههمین شکل خواهد بود؛ چراکه درون و برون ما از همدیگر جدا نیستند.
آقای خدامی در اینباره فرمودند: درون و تغییرات آن، نقطه آغازی است که درنهایت نتیجه آن را در بیرون مشاهده کرده و به مفهوم واژه برداشت خواهیم رسید؛ بنابراین چه برداشتی از درون و بیرون خود داشته باشیم مهم است؛ بهعنوان مثال: یک مصرفکننده، پیرامون خود را از زاویه جهانبینی، افیونی میبیند و برداشت او از هستی و زندگی این بوده که دیگران بد هستند و تنها او خوب است یا تمام انسانها که مواد مصرف نمیکنند کمعقل بوده و او پیشرفته است که اکنون به کلمه ادراک میرسیم و این ادراک فرآیند تفسیر اطلاعات حسی است که شخص باید به درون خود توجه کند تا آشفتگیهای درون و بیرون خود را متوجه شود.
آقای مهندس در سیدی سختیها میفرمایند: جهانبینی یعنی پس از مرگ و رفتن به جهان دیگر در مشکلات نباشیم که این واقعیتی است که بایستی به آن باور داشته باشیم. احساسات ما، واکنشهای ما به جهان هستند که استاد امین در اینباره میفرمایند: تجربه کردنها، سختی کشیدنها، ورود به رنجها و حس کردن بسیاری از مشکلات باید وجود داشته باشد تا تغییر در حس بهوجود بیاید؛ زیرا انسان رنجدیده، گوش شنوا دارد و این شنوا بودن باعث تغییرات میشود. حاصل کل جهانبینی و تغییرات این است که فراموش نکنیم از کجا شروع کردیم و به کجا رسیدیم؛ پس تا آموزش برقرار است، فرصت برای سازندگی وجود دارد که بایستی این سازندگی را از خود شروع کنیم تا باعث آبادانی در بیرون شویم و علم و آگاهی خود را به دیگران انتقال دهیم. اکنون این موقعیت برای تکتک ما پیش آمده که اگر در سفر اول و سفر دوم برداشتهای خوبی داشته باشیم، باعث سازندگی در ما میشود.
جهانبینی یعنی ما بتوانیم زندگی کنیم، بگذاریم دیگران نیز زندگی کنند، از بروز خسارات احتمالی به خود و دیگران جلوگیری کنیم و از حالت بردگی آزاد و رها شویم؛ زیرا این رهایی با تغییرات و رعایت قوانین الهی همراه است که جناب مهندس نیز به آن اشاره کردهاند که ما از بردگی، افکار منفی، قضاوتها، پول و مقام رها شویم تا آموزشهای کنگره به ما راهکار خوب بدهد. در پایان صحبتهای خود را با یک دوبیتی کوتاه بهپایان میرسانم.
«زندگی ساز دل است
تو نوازندهی این سازی و بس
تو اگر شاد زنی شاد شوی
گرچه باشی چو قناری در قفس»

مرزبان کشیک: همسفر مرضیه و مسافر مصطفی
تایپ : همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون سوم)
ویرایش و ویراستار: همسفر مرضیه، مرزبان خبری
ارسال: همسفر شهلا رهجوی راهنما همسفر مهین (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیکآباد)
- تعداد بازدید از این مطلب :
250