وادی امیدواری

پانزدهمین جلسه  از دوره سی و هشتم جلسات ویلیام وایت به استادی مسافرسیگارمهدی  و نگهبانی مسافرسیگارکوروش و دبیری مسافرسیگار محمد بادستور جلسه <<وادی دوم و تاثیر آن روی من>>جمعه 12 اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ساعت ۷:۳۰صبح در محل پارک طالقانی آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مهدی هستم مسافر سیگار:
شاکر و سپاس گذار خداوند هستم که امروز درجمع شما حضور دارم, از اقای مهندس و خانواده محترمشون سپاس گذارم که این بستر را فراهم کردند که من امروز در این جایگاه قرار بگیرم و اموزش بگیرم.
در مورد وادی دوم هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد, هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
من کمی به وادی اول نگاه می کنم که می گوید با تفکر ساختار ها آغاز می گردد بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می رود.
این وادی به من می گوید باید خودم را از نا امیدی دور کنم چون اگر بخواهم نا امید بشوم نمی توانم تفکر کنم.
من یک تجربه شخصی از خودم تعریف می کنم, ده سال پیش که تازه شروع به مصرف مواد مخدر کرده بود, خیلی خوش حال بودم و با خودم می گفتم چه اشکالی دارد تفریحی استفاده کنم.
اما ذره ذره که پیش رفتیم احساس کردم که حال تغییر کرده و دیگر حس و حال قبل را ندارم و مجبور بودم مصرفم را بیشتر کنم اما هیچ حالت اول به من دست نمی داد.
هر چقدر جلو تر رفتم توانایی ها از من گرفته شد و روز به روز نا امید تر شدم و حتی حس دوستان و اشنایان با من تغیر کرده بود.
بارها تلاش کردم که ترک کنم هیچ وقت به پنج روز نرسید زمان ترک کردنم.

واقعا توانایی تفکر از من گرفته شده بود و نمی توانستم راه درست را از راه غلط تشخیص بدهم,
خداروشکر با کنگره60 آشنا شدم, و واقعا نمی دانم اگر با کنگره آشنا نمی شدم چه اتفاقی برای من می افتاد, از اقای مهندس خیلی سپاس گذارم.
اقای مهندس کار بسیار بزرگی انجام دادند و امیدوارم که هیچ کدام از دوستان نا امید نشوند, من خیلی منظم و مرتب سفر کردم و خداروشکر حال خوبی دارم , باید قدر کنگره60 را بدانیم و فراموش نکنیم.
از اینکه به صحبت های من توجه کردید سپاس گذارم.

تهیه و تنظیم مسافر سیگار.