جهان‌بینی‌الفبای‌یک‌زبان‌است

تعریف جهان‌بینی: «آنچه ما نسبت به کل هستی (جهان‌درون جهان‌بیرون) برداشت، ادراک، دریافت و احساس می‌کنیم». جهان‌بینی درون شامل:« ادراک، احساس وشناخت ما نسبت به جسم و درون ماست». جهان‌بینی بیرون شامل: «ادراک، احساس و شناخت ما نسبت به تمام هستی و جهان اطراف ما است».

جهان‌بینی به انسان رسم بهتر زندگی کردن را می‌آموزد و الفبای یک زبان است، برای اینکه من بتوانم پیرامون خودم را بشناسم و برایم قابل درک و لمس باشد باید این الفبا را خوب یاد بگیرم. جهان‌بینی مثل یک پایه و فونداسیون  عمل می‌کند؛ همانطور که یک بنا محکم نیاز به مصالح خوب وبا کیفیت دارد، انسان هم برای اینکه جهان هستی را درست  و خوب بشناسد  نیاز به علم  جهان‌بینی دارد. جهان‌بینی برای ما انسان‌ها مورد نیاز است تا بتوانیم جهان اطراف خود را بهتر بشناسیم. علم جهان‌بینی انسان را از تاریکی و ظلمت بیرون می‌آورد و به روشنایی هدایت می‌کند.

ازآنجایی که اعتیاد کامل‌ترین شکل تاریکی‌ها است برای یک فرد مصرف کننده مواد مخدر جهان‌بینی نیاز و ضروری است تا بتواند دیدگاهش را نسبت به جهان هستی و اطرافیان عوض کند. وقتی انسان علم جهان‌بینی را یاد بگیرد می‌تواند خواسته‌های معقول وغیرمعقول را بشناسد که همان خواسته‌های نفس انسان هستند. پس انسان در وهله اول باید به آن آگاهی و دانایی لازم برسد تا بتواند خواسته‌های خود را از معقول وغیرمعقول تشخیص دهد. وقتی انسان از نظر جهان‌بینی کامل باشد و علم آن را فرا بگیرد، می‌تواند به نفس اماره خودش فرماندهی کند و این فرماندهی باعث می‌شود؛ نفس اماره از چرخه خارج شود و به مرحله نفس لوامه برسد. اگر انسان بتواند با آگاهی و آموزش و تشخیص درست از مرحله نفس لوامه به نفس مطمئن قدم بگذارد و دانایی خود را تبدیل به دانایی موثر کند، می‌تواند به آرامش برسد.

جهان‌بینی قوانین  زندگی را به ما یاد می‌دهد و بیان می‌کند که زندگی هم مثل  یک بازی  و یک سری قوانین دارد ما برای اینکه بتوانیم یک بازی (شطرنج) انجام بدیم؛ باید  قوانین بازی را بلد باشم تا در این بازی پیروز شوم.  زندگی ما انسان‌ها هم یک سری قوانین دارد که اگر بخواهیم قوانین بهتر زندگی کردن را یاد بگیریم؛ باید سه ابزار داشته باشیم. مثلث دانایی (تفکر، آموزش، تجربه) را بدانیم اگر بخواهیم به دانایی لازم برسیم در زندگی موفق باشیم؛ باید این سه مولفه را عملی کنیم و برای رسیدن به دانایی باید از مثلث جهالت(ترس،منیت،ناامیدی) که مقابل مثلث دانایی  قرار می‌گیرد عبور کنیم. دراینجا ترس مقابل تفکر است و باعث می شود ما نتوانیم به خوبی فکر کنیم  و کاری را انجام دهیم و این باعث ناامیدی  من می‌شود که ناامیدی مقابل ضلع تجربه قرار می‌گیرد و باعث می‌شود من تجربه کسب نکنم و برای انجام کارهای خود انرژی لازم را ندارم، وقتی من نتوانم تفکر کنم وتجربه کسب کنم دچار منیت می‌شوم و منیت باعث می‌شود من از آموزش گرفتن دوربمانم. پس جهان‌بینی برای رسیدن به دانایی موثر است.

جهان‌بینی برای این است که ما بدانیم ریشه خطاهای ما چیست؟ و زمانی که ریشه را پیدا کردیم. چطور تغییر کنیم؟ از مسیر خطاها تغییر جهت دهیم و به سمت خیر و خوبی حرکت کنیم و بدانیم که چه کسی خیر و صلاح ما را بهتر می‌داند؟ خدایی که انسان را خلق کرده  از هر کس دیگری می‌داند که او چه چیزی نیاز دارد و مسیر چه باید باشد واز خلقت آدم تا کنون قوانین الهی را در اختیار انسان قرار داده است تا بتواند راه درست را انتخاب کند و در مسیر ارزش‌ها حرکت کند.

نتیجه‌گیری، جهان هستی گستره ای بی پایان مملو از شگفتی‌هایی است که منتظر کشف شدن هستند. از اعماق اسرارآمیز دریا و فضا گرفته تا عملکرد پیچیده ذرات هر گوشه ازاین کیهان شگفتی‌های را در خود جای داده است. جهان‌بینی پیوسته درک و نوع نگرش ما را به چالش می‌کشد و درهایی را به روی سرزمین‌های ناشناخته می‌گشاید من می‌توانم با علم و دانش جهان‌بینی این شگفتی‌ها را بهتر ببینم و درک کنم و یک برداشت خوبی  برای یک زندگی بهتر داشته باشیم. خدا را شکر می‌کنم که رهجوی کنگره۶۰ هستم و می‌توانم با آموزش گرفتن و کسب علم جهان‌بینی نوع نگاه خودم را به جهان درون و بیرونم تغییر بدهم.

منبع: اپلیکیشن (انتشارات دژاکام)
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره(لژیون اول)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
عکس: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر نرگس(لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زاگرس