جهان‌بینی نگاهی از درون به بیرون

جهان‌بینی؛ پلی برای بهتر زندگی کردن است؛ در زندگی همه‌ انسان‌ها، نوع نگاه به مسائل، نقش بسیار مهمی دارد؛ چیزی‌که در کنگره۶۰، به آن جهان‌بینی می‌گوییم: جهان‌بینی ۱ به ما کمک می‌کند در ابتدا خودمان را بهتر بشناسیم، بفهمیم که چه نیروهایی درون ما وجود دارد و چطور می‌توانیم به آرامش و تعادل برسیم؛ وقتی درون خود را بشناسیم، بهتر می‌توانیم با مشکلات کنار بیاییم. استاد امین می‌گوید: «اول باید خودت را بشناسی تا بدانی چه باید بکنی». در جهان‌بینی ۱ درباره‌ مثلث دانایی صحبت می‌شود. مثلث دانایی از سه ضلع «آموزش، تجربه، تفکر» تشکیل شده است، یعنی ما باید آموزش بگیرم، تجربه کنیم و سپس تفکر کنیم تا دانایی ما رشد کند؛ اگر هر کدام از این سه ضلع ضعیف باشد، دانایی ما ناقص است و نمی‌توانیم درست تصمیم بگیریم! در مقابل این مثلث، سه دشمن «ترس، منیت، ناامیدی» وجود دارد؛ مثلاً اگر نترسیم، بهتر تجربه می‌کنیم، اگر منیت نداشته باشیم، بهتر آموزش می‌گیریم و اگر ناامید نباشیم، بهتر فکر می‌کنیم، اما فقط دانستن کافی نیست. استاد امین می‌گوید: «دانایی مؤثر، یعنی دانایی را در زندگی روزمره‌ات به کار ببری.» مثلاً اینکه بدانی سیگار ضرر دارد، دانایی ساده است، ولی این‌که بتوانی درمان کنی، دانایی مؤثر است.

در جهان‌بینی ۲، نگاه از خودمان فراتر می‌رود ما وارد شناخت هستی می‌شویم، می‌فهمیم که همه‌ دنیا بر پایه نظم و قانون بنا شده و هیچ چیزی بی‌حساب و کتاب نیست؛ قانون عمل و عکس‌العمل یکی از مهم‌ترین قوانین هستی است «هر کاری انجام دهیم و نتیجه‌اش به خود ما بازمی‌گردد». جهان‌بینی درست باعث می‌شود دیدگاه ما به زندگی تغییر کند؛ مشکلات را دشمن خود نبینیم، بلکه آن‌ها را فرصت‌هایی برای رشد خود بدانیم؛ با یادگیری جهان‌بینی، کم‌کم از درون قوی می‌شویم و به جای جنگیدن با دنیا، با آن هماهنگ می‌شویم، همان‌طور که استاد امین در جای دیگر گفته‌اند: «کسی که نگاهش را درست کند، همه چیز زندگی‌اش درست می‌شود.» جهان‌بینی، نگاهی از درون به بیرون است، یعنی نگرشی که بر پایه‌ دانسته‌ها، تجربه‌ها و تفکرات ما نسبت به خود، دیگران و هستی شکل می‌گیرد؛ انسان بدون جهان‌بینی صحیح، همچون کشتی بی‌سکان در دریای متلاطم زندگی سرگردان خواهد بود! در کنگره۶۰، این دانش ارزشمند در دو بخش بنیادین، یعنی جهان‌بینی ۱ و جهان‌بینی ۲ آموزش داده می‌شود.

جهان‌بینی ۱ چراغی است که روشنایی را از درون انسان آغاز می‌کند؛ این بخش به ما می‌آموزد که شناخت خویشتن، اولین گام در مسیر تغییر و رهایی است. استاد امین بارها تأکید کرده است: «بدون شناخت خود، هر مبارزه‌ای بی‌نتیجه خواهد بود.» در جهان‌بینی ۱ صور آشکار و پنهان وجودمان را کشف می‌کنیم، دانایی را با تفکر و تجربه می‌آموزیم و درمی‌یابیم که برای رسیدن به آرامش و تعادل، باید تغییر را از خود آغاز کنیم نه از جهان بیرون!
اما جهان‌بینی ۲ ما را فراتر می‌گذارد و سفری از خود به هستی است؛ این‌جا با قوانین لایتغیر کائنات آشنا می‌شویم: قانون عمل و عکس‌العمل، قانون جذب و قانون عدل الهی. استاد امین در این بخش به ما یادآوری می‌کند که «هستی بر مبنای نظم دقیق اداره می‌شود و انسان تنها زمانی در آرامش است که این نظم را بشناسد و با آن هماهنگ شود.» با کسب جهان‌بینی صحیح، انسان می‌تواند حتی در دل سخت‌ترین شرایط، نوری از امید بیابد، دیگر مشکلات بیرونی او را نمی‌شکنند، زیرا ریشه‌ قدرتش از درون می‌جوشد. به تعبیر زیبای استاد امین: «کسی که نگاهش را درست کرد، زندگی‌اش درست می‌شود.»
جهان‌بینی، تنها دانستن چند جمله یا حفظ چند قانون نیست؛ بلکه تمرینی روزانه است برای بهتر دیدن، بهتر درک کردن و بهتر زیستن. آموختن این علم، مانند دمیدن روحی تازه به کالبد خسته‌ انسان است؛ راهی برای بازسازی اندیشه، پالایش احساسات و پیوند دوباره با سرچشمه‌ حیات است؛ در نهایت، انسان با جهان‌بینی صحیح، نه تنها خود را نجات می‌دهد، بلکه نوری برای روشنایی زندگی دیگران می‌شود.

منابع: جهان‌بینی ۱ و ۲ استاد امین

رابط خبری: همسفر مریم مرزبان خبری پارک شهدای شهرداری اصفهان
نویسنده: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر سمیه لژیون بیستم شعبه سلمان فارسی
ویرایش و ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر اعظم از نمایندگی شفا مشهد (دبیر سایت)
همسفران ورزش کنگره ۶۰