پنجمین جلسه از دور یازدهم سری کارگاههای آموزشی عمومی مسافران و همسفران نمایندگی گوجان به استادی راهنمای محترم مسافر آرش، نگهبانی مسافر ناصر و دبیری مسافر فتح الله با دستور جلسه ( وادی دوم و تاثیر آن روی من) روز پنجشنبه ۱۴۰۴/۰۲/۱۱ ساعت ۱۷ آغاز بکار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که به من اجازه داد تا یکباره دیگر در این جایگاه قرار بگیرم و از حضور دوستان استفاده بکنم و آموزش بگیرم و خدمت کنم.در آستانه هفته دیدهبان هستیم هفته دیده بان را خدمت همهیِ دیده بانان عزیز کنگره ۶۰ تبریک عرض میکنم و امیدوارم که همهیِ ما قدر این عزیزان را بدانیم. چون دارند برای ما تلاش میکنند و شرایط را برای ما مُهیا میکنند تا با آرامشی که در کنگره ۶۰ کسب میکنیم بتوانیم این آرامش را در زندگیمان پیاده کنیم ، در هفتهیِ دیده بان یکی از دیدهبانهای عزیز و محترم مهمان ما هستند و در آن روز جشن دیدهبان در این شعبه برگزار میشود ، ما در کنگره چهار جشن خیلی مهم داریم که اول جشن دیدهبان است. بعد جشن راهنما ، جشن ایجنت و مرزبان و جشن همسفر ، فلسفهیِ برگزاری این جشنها همان قدر دان بودن و سپاسگزاری کردن است. که ما یادمان باشد و بدانیم کسانی در اطراف ما هستند که با جان و دل به ما خدمت میکنند و از وقت با ارزش خودشان میزنند برای اینکه مسافران عزیز بتوانند سفرشان را به خوبی به پایان برسانند ، دیده بانِ عزیزی مثل آقای حکیمی که کار و زندگیِ خودش را رها میکند و با عشق تمام از تهران به شعبه ی ما تشریف میآورند و بعد از وقت گذاشتن و سرکشی کردن به امور ، راهکارهای بسیار عالی به ما میدهد خودش زندگی دارد شغل دارد و این کارش را وظیفه ی خودش میداند که در این مسیر به ما کمک کند و فقط شعبه ی ما نیست ، هر کدام از دیدهبانهای محترم ممکن است مسئولیتِ ده الی پانزده شعبه را داشته باشند و به امور آن شعبهها رسیدگی میکنند، دفعه قبل که من دیده بانِ محترم آقای سلامی را ملاقات کردم فرمود که من حدود پانزده روز است که برای رسیدگی و سرکشی به شعبهها در سفر هستم و در این مدت خانواده خودم را ملاقات نکرده ام ، ببینید واقعاً چقدر عشق و از خود گذشتگی لازم است که یک دیدبانِ عزیز با هزینهی شخصی از وقت و زندگی و کار خودش بگذرد برای رسیدگی به امور شعبات کنگره ۶۰ در نقاط مختلف کشور، پس بر عهده تک تک ما است که در روز جشنِ دیدهبان به نحو احسن از دیده بان عزیزمان قدردانی کنیم.
دستور جلسهی این هفته کنگره ۶۰ وادی دوم و تاثیر آن روی من است ، ما در وادی اول چگونه تفکر کردن را یاد گرفتیم و در وادی دوم به این نکته رسیدیم که نوع تفکر خودمان را نسبت به شرایط و مسائل زندگیمان تغییر دهیم تا دچار حس ناامیدی که بزرگترین سلاح نیروی منفی است نشویم. نوع تفکر ما در زندگی بسیار مهم است و ما در کنگره ۶۰ یاد میگیریم که چگونه تفکر کنیم تا بتوانیم بهتر زندگی کنیم ، ما با کسب آموزشهای ناب کنگره به این دید میرسیم که انسان را کامل تر بشناسیم و راحتتر مشکلات و مسائل زندگیمان را حل کنیم ، عدم شناختِ ما نسبت به جهانبینی و مسائلِ انسان باعث ایجاد هزاران سئوال بیجواب در ذهن ما میشود و در ادامه ناامیدی به دنبال دارد. جنس تاریکیِ اعتیاد از نوعی است که تمام تاریکیها و ضد ارزشها را در خود دارد ، وادی دوم این پیام را به ما میدهد که هیچ کدام از ما جهت بیهودگی قدم به این جهان نگذاشته ایم و ما باید با کسبِ آموزشهای ناب کنگره خودمان را از این تاریکیها نجات دهیم. آقای مهندس عزیز در جایی میفرمایند زمانی که ما میخواهیم قدم بر روی این دنیای خاکی بگذاریم کشور، شهر ، خانواده ، پدر و مادر و بطور کلی همه چیز را خودمان انتخاب میکنیم تا بتوانیم با کسب علم و آگاهی در آن مکان و خانواده چالشهایی را که در بُعد قبلی زندگیمان داشتهایم به نحو احسن حل کنیم و به مکانی که از آنجا انشعاب یافته ایم نزدیک تر شویم.خیلی ممنون که به صحبتهای من گوش دادید خودتان و آقای مهندس را تشویق کنید.
.jpg)
نگارش سخنان استاد: همسفر حسین
تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافرابوالقاسم
- تعداد بازدید از این مطلب :
68