جهان‌بینی یعنی آموزش قوانین بهتر زیستن

همسفر مریم در مشارکت خود بیان کرد:

زمانی که مثلث اعتیاد شامل جسم، روان و جهان‌بینی برای من توضیح داده شد، این یک امر طبیعی و قابل باور بود؛ که جهان‌بینی غلط یک مصرف‌کننده مواد مخدر باعث تخریب‌هایی در جسم و روان او می‌شود. به خاطر مسافرم در لژیون نشستم و به کمک راهنمایان کنگره ۶۰ و آموزش‌های خوب و به‌ موقع‌، همراه با مسافرم از این مرحله (سفر اول) عبور کردیم و کم‌کم نگاه من نسبت به اعتیاد تغییر کرد.

سفر دوم، سفری است که از بی‌نیازی به مواد مخدر شروع شده و تا رسیدن به خود ادامه می‌یابد. همان‌طور که استاد امین فرمودند: جهان‌بینی که در کنگره۶۰ مطرح شده، سفری مشترک بین مسافران و همسفرانی‌ است که تجربه مصرف مواد مخدر نداشته‌اند. این سفر بدون فراگیری جهان‌بینی غیرممکن است. زمانی برای آن  تعیین نشده است و بر اساس جایگاه فعلی شخص، میزان خواست و تلاش او مشخص می‌شود که تا چه وقت باید به سفر خود و آموزش‌ها ادامه دهد.

با آشنا شدن با صور آشکار (دست، پا، مغز، قلب و...) و صور پنهان انسان (عقل، نفس، حس، ذهن، روح و...) متوجه شدم چرا این همه درگیری در من وجود دارد؛ زیرا همیشه برای رسیدن به تعادل، آن را در بیرون از خودم جست‌وجو می‌کردم و دیگران را مسئول بهم‌ریختگی خود می‌دانستم. انرژی زیادی را صرف این موضوع می‌کردم و در نهایت خودم را قربانی کارهای دیگران می‌دانستم.

در جهان‌بینی، قوانین زندگی به انسان آموزش داده می‌شود. درباره مثلث دانایی صحبت می‌شود؛ که اضلاع آن تجربه، آموزش و تفکر هستند. باید این اضلاع به‌طور مساوی رشد کنند؛ تا به دانایی مؤثر برسیم؛ دانایی‌ که نه‌تنها مسائل را برای ما آشکار و معلوم می‌سازد؛ بلکه ما را قادر می‌کند آن‌ها را اجرا کنیم. دانایی در ما مانند یک فیلتر یا صافی عمل می‌کند هر چقدر دانایی مؤثر ما قوی‌تر باشد،  خواسته‌های نامعقول نفس ما ضعیف‌تر شده و می‌توانیم وارد مرحله نفس لوامه شویم و قدرت تشخیص بهتری داشته باشیم.

درون‌ ما مانند شهری عظیم است و همه‌ ملزومات زندگی در آن وجود دارد؛ نور، روشنایی، تاریکی، گمراهی، ارزش‌ها، ضدارزش‌ها و این خود ما هستیم که با سعی، تلاش و خواست خود انتخاب می‌کنیم در کدام جهت حرکت‌ کنیم.

به امید روزی که وارد نفس مطمئنه شوم، تا بتوانم خواسته‌های خود را با اطمینان انتخاب‌ کنم و تنها به خواسته‌های معقول پاسخ‌دهم؛ البته گفته شده انسان‌های اندکی به این مرحله می‌رسند؛ ولی با پالایش‌های مداوم می‌توان به این مرحله رسید. با آموزش جهان‌بینی، دید ما نسبت به جهان هستی تغییر کرده و به سمت ارزش‌ها حرکت می‌کنیم. این خودش یک قدم بزرگ است.

تو پای به راه درنه و هیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت

از آقای مهندس دژاکام و استاد امین، استاد جهان‌بینی‌ تشکر می‌کنم که چنین بستری را برای ما فراهم کردند.

نویسنده: همسفر مریم رهجو راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)

ویراستار: همسفر رضوان رهجو راهنما همسفر نرگس (لژیون اول)

ارسال: همسفر مریم (نگهبان سایت)