وادی دوم نجات از تاریکی، ناامیدی و اعتیاد

جلسه دوازدهم از دوره بیست و چهارم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی شیروان به  استادی مسافر موسی ، نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر رضا با دستور جلسه "وادی دوم و تأثیر آن روی من " پنج‌شنبه 11 اردیبهشت‌ماه  ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
ابتدا از ایجنت محترم و گروه مرزبانی تشکر می‌کنم که به من فرصت دادند تا در این جایگاه قرار بگیرم و از شما عزیزان آموزش بگیرم. وادی دوم می‌گوید هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. در وادی اول می‌گوید با تفکر ساختارها آغاز می‌شود، بدون تفکر هر آنچه هست روبه‌زوال می‌رسد. برای انجام دادن هر کاری باید تفکر کرد، بعدازاینکه تفکر کردیم آن را به اجرا درآوریم؛ اما در وادی دوم به ما امید می‌دهد اگر درختی را مثال بزنیم مثلاً یک‌دانه گردو یا بادام باید کاشته شود تا ذره‌ذره بزرگ شود و از میوه، سایه و چوب آن استفاده بشود، حالا برگ این درخت که سال‌ها زیر درخت ریخته می‌شود باعث به وجود آمدن کود می‌شود و این فرآیند سال‌ها زمان می‌برد تا این برگ‌ها تبدیل به کود شوند و مورداستفاده قرار گیرند. هیچ‌کدام از ما بیهوده به دنیا نیامده‌ایم و برای انجام کاری قدم به حیات گذاشته‌ایم و در این دنیا و هستی مأموریتی داریم، این وادی امید هست که سال‌ها در تاریکی‌ها بودیم و سال‌ها ناامید و دور از روشنایی‌ها بودیم، تنها به فکر تهیه و مصرف مواد بودیم و روشنایی‌ها را نمی‌دیدیم، حتی در فکر روشنایی‌ها هم نبودیم در این تاریکی‌ها، خانواده از دست دادیم، جسم، مال، روح و روان را از دست دادیم.

مهندس دژاکام کسی بود که مسیر را برای ما روشن کرد و ما را با روشنایی‌ها آشنا کرد الآن شاهد رهایی بالغ‌بر ۱۵۰ هزار نفر از مسافران هستیم که به حال خوش رسیده‌اند، من خودم فکر می‌کردم که پایان عمر من است و باور نمی‌کردم که یک روزبه درمان و این حال خوب برسم چون امیدی نداشتم و مسیر را نمی‌دانستم، سردرگم بودم و هیچی بلد نبودم اما امروز خدا را شاکرم که از مواد دور هستم و این حال خوب را کنگره به من داده است. زمانی که یک سفر اولی وارد کنگره می‌شود از همه‌جا قطع امید کرده است یا کسی که سفرش خراب‌شده دوباره به کنگره می‌آید زیرا خوب می‌داند در اینجاست که به حال خوش می‌رسد و به او امید داده می‌شود تا به روشنایی‌ها برسد هیچ جایی مثل کنگره نیست که انسان را از مسیر تاریک‌ها به روشنایی‌ها هدایت کند. انسانی که غرق در تاریکی و ناامیدی است وقتی وارد کنگره می‌شود وضعیت جسمش درست می‌شود وضعیت روحی و مالی‌اش درست می‌شود و همه این‌ها به خاطر امیدی است که کنگره به ما داده است، باید قدر کنگره را بدانیم چون مکانی است که سفر دومی‌ها مسیر را روشن و هموار کرده‌اند. سفر اولی عزیز، هیچ‌وقت ناامید نباشی مطمئن باش بهترین راه و مسیر را انتخاب کرده‌ای، اگر درست سفر کنی ده تا یازده ماه دیگر در این جایگاه قرار می‌گیری و مطمئن باشید که اینجا حالتان خوب می‌شود و به رهایی و حال خوش می‌رسید.
در ادامه رهایی:

مرزبان خبری : مسافر صادق
عکاس : مسافر مصیب لژیون پنجم
تایپ : مسافر رضا لژیون سوم
ویراستاری : مسافر محمد لژیون چهارم
ارسال : مسافر محمد رضا