ناامیدی هم‌چون یک زندان نامرئی است

جلسه پنجم از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگرۀ ۶۰؛ نمایندگی زال‌پارس؛ با استادی راهنمای مسافر ابوالفضل، نگهبانی مسافر قاسم و دبیری مسافر مرتضی با دستور جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» پنج‌شنبه 11 اردیبهشت 1404 راس ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان ابوالفضل هستم یک مسافر.
قبل از هرچیز شاکر خداوند بزرگ هستم که توفیق حضور در کنگره 60 و این جایگاه را به من داد. از استاد و راهنمای عزیزم سپاس‌گزارم و همیشه مدیون آموزش‌های ایشان هستم. از ایجنت محترم و گروه مرزبانی و نگهبان جلسه نیز سپاس‌گزارم که به من اجازه حضور در این جایگاه خدمت و آموزش را دادند.
دستور جلسه: وادی دوم و تاثیر آن روی من.
خوشحالیم که به جنگ نرم خود ادامه می‌دهیم تا این مشکلات به صورت خوبی از آزمایش در آید و دنیای درون تبدیل به یک شهر آباد شود که در آن، همه هستی راه خود را به سوی نیروی مافوق بردارد.

وادی دوم حرکتی از ناامیدی به سمت امید است. اولین کنش و درگیری در افکار و اندیشه ما روی می‌دهد. این کنش برای یک سفر اولی از روزی که وارد کنگره می‌شود آغاز می‌گردد. آیا کنگره راهی به سمت درمان به روی من باز می‌کند؟ خوشحال هستیم این چالش و جنگ را ادامه می‌دهیم تا شهر وجودی ما آباد گردد.
اگر وادی اول و تفکر درست را به خوبی بیاموزیم و در مسیر درست قرار بگیریم، مسیری به سمت نیروی مافوق و روشنایی‌ها به روی ما گشوده خواهدشد. ما سال‌ها مسیر را گم کرده بودیم و به سمت تاریکی‌ها حرکت می‌کردیم. برای رسیدن به درمان و رهایی و حرکت به سمت نور، راهی مهم در پیش داریم.

برای رسیدن به تعادل فکری و ذهنی و آرامش در افکار، نباید در توانایی ما خللی ایجاد شود. اگر آموزش‌ها و حرمت‌ها را به درستی اجرا کنیم و منیت را کنار بگذاریم و با ظرف خالی وارد کنگره شویم، می‌توانیم از آموزش‌ها بهره بگیریم و توانا شویم. همه چیز در درون ما اتفاق می‌افتد، مانند قله‌های آتشفشان. درمانگر واقعی خود مصرف کننده است. راهنما و کنگره فقط راه و مسیر را به شما نشان می‌دهد و همه‌چیز بستگی به مسافر دارد.
از کنگره و امکانات آن باید استفاده کنیم تا به هدف برسیم. هدف، درمان و رهایی و رسیدن به تعادل می‌باشد. درمان فوق ترک و تعادل فوق درمان است. شما زمانی به آرامش می‌رسید که به تعادل دست پیدا کنید. وادی دوم به شما یادآور می‌شود که سال‌ها به هردلیلی مسیر اشتباه را طی می‌کردید و امروز باید در مسیر درست قرار بگیرید. پایه همه مشکلات جهل و نادانی است. بزرگترین نیروی منفی ناامیدی است.

در مثلث جهالت ضلع روبروی آموزش، منیت است و مقابل تجربه ناامیدی است. ناامیدی همچون یک زندان نامرئی است. در مصحف شریف هم بزرگترین گناه ناامیدی ذکر شده است. شما در هر درجه ای از تخریب می‌توانید مسیر را پیدا کنید.قله‌های آتشفشان، آرام و بی‌صدا، اگر در مسیر حرکت قرار بگیرند چه اتفاقی را رقم می‌زنند؟
هرچه تخریب را بیشتر تجربه کرده باشید، امروز برای خدمت و کمک به دیگران بیشتر انگیزه خواهید داشت. برای شخص من تمام عمر قبل از کنگره یک‌طرف قرار می‌گیرد و این چندساله هم یک‌طرف. آموزش‌های کنگره را حتی در مدرسه ندیدم و این حال خوب ثمره همین آموزش‌ها است. از انسان پولدار میزان شادی‌اش را می‌پرسند ولی از انسان شاد میزان ثروتش را نمی‌پرسند چون شادی با ارزش‌ترین دارایی است.
به همه عزیزان سفر اولی عرض میکنم که اگر خواسته قوی باشد به درمان خواهند رسید. از حرکت نترسید چون سکون و مرداب، مامن همه تاریکی‌ها است. از این‌که به عرایض من توجه کردید از همه شما سپاس‌گزارم.

با تشکر از مرزبان کشیک مسافر علیرضا لژیون خدمت‌گزار لژیون ششم
راهنمای محترم مسافر ابوالفضل

گروه سایت نمایندگی زالپارس
مرزبان خبری:مسافر حامد
تایپ و ویراستار:مسافر علی لژیون پنجم
تنظیم:مسافر جواد لژیون ششم