English Version
This Site Is Available In English

بدون مصرف نیکوتین هر روز خوشحال‌تر

بدون مصرف نیکوتین هر روز خوشحال‌تر

زن چون عفیف باشد و دانا و نیک خوی
در تیرگی جهل چو تابنده اختر است
فرزند خوب مادر نادان نپرورد
این نکته نزد مردم دانا مقرر است
در دست مادران خردمند باهنر
خوشبختی و سعادت ابنای کشور است

می‌خواهم از زمانی سخن بگویم که فکر می‌کردم، می‌دانم؛ اما چیزی نمی‌دانستم. قبل از ورود به کنگره۶۰ فکر می‌کردم، تنها راه فرار کردن از ناراحتی، مشکلات و مسائل رنگارنگ روزمره فقط مصرف کردن قلیان است. در این تفکر بودم اگر مانند مسافرم رفتار کنم او متوجه اشتباه خود می‌شود که من در عذاب هستم. غافل از این‌که فقط مصرف‌کننده شده بودم و به جسم خود آسیب شدیدی وارد کرده بودم.

هنگامی که وارد کنگره۶۰ شدم، پس از گذشت هفت ماه از ورودم به نمایندگی با خواسته درونی وارد لژیون ویلیام‌وایت شدم و بی‌نهایت خواستار رهایی بودم؛ اما نگران و مردد بودم که شاید نتوانم از مصرف نیکوتین خود دل بکنم؛ اما روزی که تصمیم گرفتم و وارد لژیون ویلیام‌وایت شدم، فقط چشم گفتم و اجرا کردم. اوایل سفر با استفاده از آدامس نیکوتین‌ دچار سردرد و ملتهب شدن دهان شده بودم که بسیار راحت با استفاده از D.sap این موضوع حل شد.

با روش DST توانستم به درمان نیکوتین برسم که بسیاری از مشکلات جسمی، پوستی، بی‌خوابی و... نیز حل شد. روزی که پس از ده ماه و نه روز سفر در ۱۹ آبان‌ماه ۱۴۰۲ با راهنمای خود نزد آقای مهندس‌ حسین‌دژاکام رسیدم، با تمام وجود حس عجیبی داشتم که قرار است از یک ضدارزشی بزرگ رها بشوم و بدون مصرف نیکوتین زندگی کنم، رهایی از بند ضدارزشی که به وجودم بسته شده بود، جز تخریب چیز دیگری نداشت.

در حال حاضر یک سال و پنج ماه و پانزده روز است که بدون مصرف نیکوتین زندگی می‌کنم و هر روز خوش‌حال‌تر از روز گذشته‌ برای درمان این ضدارزشی بزرگ هستم. همیشه می‌گویم ای کاش تمام ضدارزشی‌ها مانند: دروغ، خشم، حسادت و... را می‌توانستم با روش DST درمان کنم و رها بشوم؛ اما برای تزکیه و پالایش این ضد‌ارزش‌ها راه طولانی در پیش دارم که امیدوارم موفق شوم.

اکنون با قبول شدن در آزمون ویلیام‌وایت و دریافت شال راهنمایی قدر و لحظه‌هایی که در کنگره۶۰ بودم و آموزش گرفتم را بیشتر از پیش می‌دانم و تمام تلاش خود را می‌کنم تا بتوانم ذره‌ای از آن‌چه دریافت کرده‌ام را به اشتراک بگذارم. همان‌گونه که من توانستم و شد، به شخصی که خواسته دارد کمک کنم. ای کاش می‌توانستم، لحظه‌ گرفتن شال از دستان پر مهر خانم کماندار را توصیف کنم، لحظه‌ای پر از حس و انرژی خوب امیدوارم کسانی که خواستار دریافت شال هستند، این لحظه را تجربه کنند.

نویسنده: مسافر نیکوتین زهرا رهجوی راهنمای ویلیام‌وایت همسفر سهیلا (نمايندگی ایمان)
ویراستاری و ارسال: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر فریده (نمایندگی سلمان فارسی)
گروه همسفران ویلیام‌وایت کنگره‌۶۰

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .